Bijna-doodervaring: wat gebeurt er na de dood?

Mensen waarvan het hart niet meer klopt, de ademhaling stopt, het bloed niet meer circuleert en die dus klinisch dood zijn verklaard, kunnen terugkomen uit deze klinische dood door middel van bijvoorbeeld reanimatie. Sommige van deze mensen zeggen in die periode van het klinisch dood zijn bepaalde dingen te hebben gezien. Van die visies las je er hierboven al een paar, deze worden ook wel bijna-doodervaringen genoemd.

De grote vraag rondom wat er na de dood is, is waar ons bewustzijn zich bevindt in ons lichaam. Je bewustzijn is eigenlijk je hele doen en denken, het is wat jou maakt wie je bent. Maar ontstaat dat bewustzijn door alle unieke verbindingen in onze hersenen, of is het iets wat helemaal geen deel is van ons stoffelijk lichaam? Het kan zijn dat het bewustzijn buiten ons lichaam ook bestaat. Als dat het geval is, kunnen we misschien nog steeds dingen bewust meemaken terwijl ons lichaam ermee gestopt is.

Ongeveer een op de vijf mensen die uit een klinische dood komt, zegt een bijna-doodervaring te hebben meegemaakt. Sommige van die verhalen lijken te duiden op een bewustzijn buiten je eigen lichaam.

Gedetailleerde omschrijvingen

Zo zijn er mensen die precies kunnen omschrijven wat er om hun heen gebeurde tijdens hun klinische dood. Ze vertelden dat ze als het ware zichzelf van bovenaf zagen, terwijl artsen ze aan het helpen waren. Sommige mensen kunnen precies omschrijven wat tegen hun gezegd werd, anderen kunnen precies het uiterlijk van de artsen die hun hielpen en de vormen en kleuren van de gebruikte instrumenten noemen.

Ontmoeting met vreemden

Ook zijn er verhalen van mensen die iemand zagen tijdens hun bijna-doodervaring, die ze niet kenden. Later (op bijvoorbeeld een foto) bleek dat een écht overleden persoon te zijn geweest, bijvoorbeeld een overleden overgrootmoeder die ze nooit hadden ontmoet.

Toch zijn er heel wat wetenschappers die niet geloven dat deze ervaringen écht zijn. Een veelgehoorde theorie is dat het allemaal een trucje van ons brein is. Tijdens een hartstilstand hebben onze hersenen immers een energietekort, waardoor je kan hallucineren.

Mensen in levensbedreigende situaties krijgen daarnaast vaak medicijnen toegediend. Het zou ook kunnen dat mensen door het gebruik van die medicijnen visies krijgen die er in werkelijkheid helemaal niet zijn.

Het blijft dus te betwisten of een bijna-doodervaring ook echt duidt op een leven na de dood. Volgens sommige wetenschappers kan een bijna-doodervaring er heel realistisch uitzien voor de patiënt, maar vinden ze niet écht plaats. Andere wetenschappers zijn er juist van overtuigd dat het bewustzijn losstaat van ons lichaam, en dat zo’n bijna-doodervaring dus heel goed werkelijkheid kan zijn. Wie er gelijk heeft, weten we niet. Daar zijn helaas nog niet genoeg bewijzen voor gevonden.

Auteur: Kim van der Vliet
Bronnen: scientias.nl, pimvanlommel.nl