De regelgeving is duidelijk: hormonen en antibiotica dienen zo weinig mogelijk te worden gebruikt en de melk van de betreffende koeien mag niet worden verkocht. Maar hoe worden deze regels in het dagelijks leven op de boerderijen toegepast? Dokterdokter stelde deze vraag aan enkele melkveebedrijven.
Melkveebedrijf Dijks in Erm
De 180 koeien van melkveebedrijf Dijks in Erm staan op stal en worden gemolken door een melkrobot. Het toedienen van hormonen gebeurt slechts sporadisch en gebeurt alleen na aanraden van en onder het toeziend oog van een dierenarts. Ook antibiotica wordt sterk teruggedrongen. Vroeger werd nog wel eens door de boer zelf antibiotica in een milde vorm toegediend, maar tegenwoordig gebeurt dit slechts sporadisch. Alle zwaardere vormen van antibiotica mogen alleen worden toegediend door een veearts.
Door middel van de Delvotest wordt de melk onderzocht op sporen van antibiotica. Worden deze aangetroffen? Dan gaat de melk rechtstreeks de mestkelder in.
Het droogzetten van koeien gebeurt selectief. In sommige gevallen bieden homeopathische diergeneesmiddelen een uitkomst en is het gebruik van antibiotica niet nodig.
Melkveebedrijf Kiers in Wachtum
Bij melkveebedrijf Kiers in Wachtum staan de 160 koeien en jongvee van mei tot oktober overdag in de wei. Twee maanden voor de geboorte van een kalfje wordt de koe preventief drooggezet. Ook bij andere situaties waarbij droogzetting nodig is, wordt indien mogelijk gebruik gemaakt van een sealing-methode. Bij deze manier van droogzetten is namelijk geen antibioticum nodig. Wanneer antibiotica toch nodig zijn, mag de boer dit zelf doen, mits een milde vorm wordt gebruikt. De melk van deze koeien wordt vervolgens weggegooid.
Bij de melkfabriek wordt de rest van de melk voor de verwerking getest. Koeien met vruchtbaarheidsproblemen ontvangen hier soms hormonen, maar dit mag alleen door een veearts worden gedaan.