De levenscyclus van een penis

Helaas blijft het niet bij bovenstaande veranderingen. Recent onderzoek bevestigt wat mannen al langer vermoeden en sommigen vrezen: de penis zelf ondergaat ook aanzienlijke veranderingen. Deze zetten zich in na de seksuele piek van mannen, gemiddeld rond hun dertigste jaar, op de volgende gebieden:

Op uiterlijk gebied veranderen er twee dingen aan de penis. Ten eerste verliest de eikel langzaamaan zijn paarsrode kleur, een gevolg van verminderde bloedtoevoer. Daarnaast neemt de hoeveelheid schaamhaar af. Door het dalen van de testosteronspiegel, keert de penis geleidelijk terug naar zijn zo goed als haarloze staat voor de puberteit.

Gewichtstoename is gebruikelijk wanneer mannen ouder worden. Omdat vet zich ophoopt bij de onderbuik, lijkt de penis korter. In sommige gevallen wordt de penis bijna in zijn geheel begraven tussen buikvet. De oplossing is simpel: afvallen.

Bovenop deze schijnbare krimp, wordt de penis werkelijk en onomkeerbaar kleiner. Deze reductie van lengte en dikte is niet dramatisch, maar misschien wel te merken. Stel dat je penis op je dertigste in erectie zo'n vijftien centimeter is. Dan zal deze misschien zo'n dertien tot veertien centimeter in erectie zijn wanneer je zestig of zeventig jaar bent.

Bij het krimpen van de penis zijn ten minste twee mechanismes betrokken. Één daarvan is de langzame afzetting van vetstoffen (plaques) in de kleine slagaders in de penis, wat de bloedstroom naar het orgaan belemmert. Dit proces heet atherosclerose, en is hetzelfde proces dat bijdraagt tot verstoppingen in de kransslagaders, een belangrijke oorzaak van een hartaanval.

Het andere proces betreft de geleidelijke opbouw van onelastisch bindweefsel binnen de elastische vezels die de zwellichamen omhullen. Erecties vinden plaats wanneer deze zwellichamen zich vullen met bloed. Door een combinatie van blokkades in de kleine slagaders in de penis en de verminderde rekbaarheid van de zwellichamen, krijgen mannen gemiddeld kleinere erecties.

Ook de testikels veranderen van grootte. Rond het veertigste jaar beginnen de testikels te krimpen. Ter illustratie, een dertigjarige man heeft een testikel met een gemiddelde doorsnee van ongeveer drie centimeter. Bij een zestigjarige is deze doorsnee ongeveer twee centimeter.

Als bindweefsel zich oneven in zwellichamen opbouwt, kan de penis niet in gelijke mate mee rekken, waardoor de die in erectie krom kan worden. We spreken dan van de ziekte van Peyronie. Deze aandoening kan zorgen voor pijnlijke erecties en de kromming van de penis kan er toe leiden dat seksueel contact niet meer (goed) mogelijk is. Dit is overigens maar bij een minderheid van de mannen het geval. Het kan voorkomen dat de zwellingen in de penis de bloedtoevoer naar de zwellichamen belemmeren. De penis wordt dan niet of maar gedeeltelijk stijf.

Met de tijd wordt de penis minder gevoelig. Hierdoor kan het moeilijk worden om een erectie te krijgen en tot een orgasme te komen. Of dit ook leidt tot minder plezierige orgasmen, is onduidelijk.

Weinig mannen zullen uitzien naar bovenstaande veranderingen. Maar wees niet gevreesd. Uit een enquête onder 35.000 Britten blijkt dat de frequentie van seks boven het vijftigste levensjaar misschien wat afneemt, maar de kwaliteit alleen maar toeneemt. Het belangrijkste ingrediënt voor een bevredigend seksleven is het vermogen je partner te bevredigen. En hiervoor is een grote penis of een piekende testosteronspiegel geen vereiste.