Hondsdolheid (Rabiës)

Hondsdolheid (rabiës) is een ernstige, dodelijke virusziekte die wordt veroorzaakt door het rabiësvirus. Het rabiësvirus tast het centraal zenuwstelsel, bestaande uit je hersenen en ruggenmerg, aan. Hondsdolheid is een levensgevaarlijke aandoening die, wanneer er symptomen optreden, niet meer te behandelen is en tot de dood zal leiden. 

Hondsdolheid komt overal ter wereld voor, maar vooral in Afrika, Azië en Zuid-Amerika, maar ook in landen dichterbij huis zoals Spanje en Kroatië. 

De oorzaak van hondsdolheid is het rabiësvirus. Het virus wordt meestal overgedragen via een beet of krab van een dier dat besmet is met het rabiësvirus, zoals honden, vleermuizen, katten of apen. Het kan ook worden overgedragen via: 

• Bloed-op-bloed contact.
• Slijmvliescontact. 
• Deeltjes in de lucht.
• Orgaantransplantatie.

De periode tussen de infectie met het rabiësvirus en de eerste symptomen ligt meestal tussen de twee tot twaalf weken, maar kan ook oplopen tot twee jaar. Als je eenmaal symptomen van hondsdolheid hebt, zal je binnen twee tot tien dagen komen te overlijden.

In het begin zijn de symptomen van hondsdolheid vaak aspecifiek. Zo kan je last hebben van:

• Misselijkheid.
• Braken.
• Hoofdpijn.
• Lichte koorts.
• Verminderde eetlust.
• Zere keel.

Later kan je last krijgen van meer neurologische klachten:

• Hallucinaties.
• Depressieve gevoelens.
• Slapeloosheid.
• Paranoïde gedrag.
• Verhoogde prikkelbaarheid.
• Verhoogde spierspanning.
• Overgevoeligheid voor fel licht en harde geluiden.
• Overmatige productie van speeksel en tranen en niet meer kunnen praten of slikken. De kaak raakt verlamd waardoor je niet meer kan drinken.

Typerend voor hondsdolheid zijn de symptomen in het lichaamsdeel van de geïnfecteerde wond: 

• Pijn.
• Jeuk.
• Koud gevoel.
• Tintelingen.
• Spierkrampen.

In het laatste stadium van hondsdolheid zal je verlammingverschijnselen krijgen en in coma raken waarna je overlijdt, omdat je ophoudt met ademen.

Laatst bijgewerkt op 6 augustus 2012