Erectiestoornissen kunnen een lichamelijke of psychische oorzaak hebben, of een combinatie van die twee.
Psychische oorzaken
Lichamelijke oorzaken
Roken, een hoge bloeddruk, diabetes, overgewicht en een te hoog cholesterolgehalte zijn risicofactoren voor het ontstaan van erectiestoornissen omdat zij schade aan de bloedvaten veroorzaken.
Een neurologische aandoening betekent dat er schade is aan de hersenen of de zenuwbanen. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij een dwarslaesie en bij de ziekte multipele sclerose (MS).
Medicijnen die invloed kunnen hebben op de erectie zijn bijvoorbeeld zogenaamde bèta-blokkers en bepaalde anti-depressiva. Als je een erectiestoornis hebt en je gebruikt medicijnen dan is het sterk aan te raden om dit met de huisarts te bespreken.
Onderscheid maken tussen lichamelijk of psychisch probleem
Het onderscheid tussen een erectiestoornis op basis van een psychisch probleem en op basis van een lichamelijk probleem is meestal niet moeilijk te merken. Wanneer je op sommige momenten wel en op sommige momenten geen moeite hebt met het krijgen van een erectie, dan heb je vaak te maken met een psychisch probleem. Veel mannen hebben bijvoorbeeld geen erectiestoornis bij de masturbatie maar wel bij de partnerseks. Ook de ochtenderectie, die geen seksuele oorsprong heeft, treedt dan gewoon op.
Als je helemaal geen erecties meer krijgt, heb je waarschijnlijk te maken met een lichamelijke oorzaak. Vaak kun je dit ook aan andere dingen merken. Schade aan de bloedvaten merk je bijvoorbeeld ook aan koude handen en voeten, pijn in de benen bij het lopen en pijn op de borst bij inspanning.