Blaasverzakking
Over blaasverzakking
In het kort:
- Een blaasverzakking is het uitzakken van de blaasbodem door verzwakking van de bekkenbodemspier.
- De oorzaak van een blaasverzakking is meestal een verslapping van het steunweefsel van de voorste bekkenbodem.
- De verslapping van steunweefsel is vaak het gevolg van een zware bevalling.
- Symptomen zijn onder andere pijn in de vagina en pijn tijdens het vrijen.
- Een blaasverzakking kan op meerdere manieren behandeld worden, bijvoorbeeld met fysiotherapie of medicijnen.
Wat is blaasverzakking?
Een blaasverzakking is het uitzakken van de blaasbodem door verzwakking van de bekkenbodemspier. Je kunt hier bijvoorbeeld last van krijgen na een zware bevalling. Bij een verzakte blaas zakt de voorwand van de schede naar buiten. Een verzakking van de blaas gaat vaak gepaard met het uitzakken van de voorwand van de vagina (verzakking van de vagina of cystokele).
Oorzaak van blaasverzakking
Een verzakking van de blaas wordt meestal veroorzaakt door een verslapping of een scheurtje in het steunweefsel van de voorste bekkenbodem. Dit kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden door een zware bevalling. Andere oorzaken zijn:
- Chronisch hoesten.
- Persen tijdens de stoelgang.
- Het tillen van zware voorwerpen.
Vrouwen hebben na de overgang een grotere kans op een verzakking. Dit komt doordat zij dan minder van het hormoon oestrogeen hebben. Dit is een hormoon dat de bekkenbodemspieren gezond en sterk houdt.
Symptomen van blaasverzakking
In de meeste gevallen heb je in de ochtend nog geen klachten. Voornamelijk aan het eind van een dag met veel inspanning geeft een blaasverzakking klachten. Symptomen van een verzakte blaas zijn:
- Een gevoel van uitzakking en pijn in de vagina.
- Pijn bij het vrijen.
- Eventueel ook moeilijkheden bij het legen van de blaas.
Als de blaas zich niet volledig leegt tijdens het plassen, neemt de kans op blaasontsteking toe. Als het steunweefsel bij de overgang van blaas naar urinebuis onvoldoende sterk is, kan ook stress- of inspanningsincontinentie ontstaan. Hierbij kun je onbeheerst kleine hoeveelheden urine verliezen bij inspanning of hoesten.
