Sociale angst - blozen, trilangst, faalangst, stotteren, spreekangst

Blozen is een heel normale en natuurlijke reactie. Iedereen bloost wel eens. Wanneer je echter een angst ontwikkelt om te gaan blozen kan dit grote impact hebben op je leven en je carrière.

Als je er langer dan gemiddeld 2 uur per dag mee bezig bent en ook nog eens situaties gaat vermijden spreken we van een (sociale) fobie.

Bij trilangst ben je bang dat je gaat beven in sociale situaties en dat andere mensen dit zien. Je bent vervolgens bang dat mensen het trillen zullen zien als 'onzekerheid' van jou. Trilangst kan je leven en carrière behoorlijk beïnvloeden. Koffie drinken en soep eten zul je in gezelschap zoveel mogelijk vermijden. In gezelschap drink je het liefst water. Ook de angst om een handtekening te zetten vanwege het trillen komt veel voor. Van beroepsmusici is bekend dat 60% bang is om iets fout te spelen en bij veel musici uit zich dat in trillende handen.

Wanneer je last van faalangst hebt, ben je bang dat de taak die je moet uitvoeren gaat mislukken. Je hebt het gevoel dat je constant in de gaten gehouden wordt en dat anderen je werk negatief zullen beoordelen. Wanneer je iets 'moet' zoals een examen of een wedstrijd, kan de spanning zo hoog oplopen dat alles in je blokkeert en daardoor alles fout gaat.

Spreekangst is de angst om in het openbaar te spreken. Dit kan bijvoorbeeld een presentatie zijn, maar ook een simpel gesprek aan tafel, een vergadering of een telefoongesprek. Al lang van tevoren ben je bezig om je spreekangst onder controle te krijgen. Het liefst ga je iedere presentatie uit de weg en neem je tijdens een vergadering niet gemakkelijk het woord. Wanneer je aan het spreken bent, krijg je het gevoel dat je in het middelpunt van de belangstelling staat en mensen negatief over je zullen oordelen.

Ook stotteren kan gezien worden als een sociale angst. Het heeft te maken met spreekangst. Immers, iedere stotteraar kan gewoon spreken tegen zijn hond of kat, maar wanneer er andere mensen bij zijn lukt het niet meer. Zodra je weet dat anderen je horen, verandert er iets in je motoriek. Je fijne motoriek is je zwakste schakel en die stagneert. Ook je kijkgedrag verandert en er ontstaat een machteloos kwaad gevoel naar jezelf. Het gevolg is stotteren.