Spruw

In het kort:

• De term spruw wordt meestal gebruikt voor een schimmelinfectie rond de mond.
• Deze schimmel rond de mond komt vooral voor bij baby’s, kinderen en ouderen. De tong, binnenkant van de wangen en mondhoeken zijn dan wit beslagen en pijnlijk.
• De schimmel kan ook voorkomen op de slijmvliezen van de geslachtsdelen.
• Spruw kan ook een resorptiestoornis aanduiden: hierbij kan de dunne darm bepaalde voedingsstoffen niet goed opnemen.
• Bij een schimmelinfectie schrijft de huisarts meestal antischimmelmiddelen voor.
• Bij baby’s met spruw is goede hygiëne belangrijk.

Spruw is een term die voor meerdere ziektebeelden wordt gebruikt: candidias en een resorptiestoornis.

Candidiasis

De term spruw wordt gebruikt voor een aandoening die veroorzaakt wordt door een schimmel: candida albicans. Hierom wordt het ook wel een ‘schimmelinfectie’ genoemd. De meest voorkomende vormen van candidiasis zijn spruw en luieruitslag. De schimmel komt vaak gewoon voor op je huid, zonder dat er ziekteverschijnselen zijn. Pas als er een infectie optreedt krijg je klachten. Spruw is besmettelijk. 

Kinderen kunnen spruw hebben zonder dat er verder iets aan de hand is. Zij kunnen worden besmet door bijvoorbeeld spenen of tepels waar de schimmel op voorkomt. Bij volwassenen kan spruw wijzen op een verminderde weerstand. Er moet dan worden gezocht naar de oorzaak hiervan.

Candidiasis veroorzaakt een hardnekkige witte uitslag en kan voorkomen op je lippen, tong, mond- en wangslijmvlies, maar ook in je schaamstreek.

Candidiasis in de mond komt veel voor bij pasgeboren baby's, kinderen en ouderen. De tong, de binnenkant van de wangen en de mondhoeken zijn dan wit beslagen en vaak pijnlijk. Het lijkt alsof er nog restjes melk zijn achtergebleven, maar deze zijn niet weg te vegen met een vinger of gaasje.

Candidiasis komt ook voor op de slijmvliezen van de geslachtsdelen (met name bij vrouwen). Dan ziet het er rood gevlekt uit, met rond de randen vaak lichte schilferingen die in vage rode pukkeltjes uitlopen. Lees hier meer over vaginale schimmelinfectie.

De term spruw wordt ook gebruikt om een resorptiestoornis aan te duiden. Een resoptiestoornis is een syndroom waarbij je dunne darm bepaalde voedingsstoffen niet goed kan opnemen. Er zijn twee vormen te onderscheiden: inheemse spruw en tropische spruw.

Inheemse spruw 

De meer gangbare naam voor inheemse spruw is coeliakie of glutenintolerantie. Bij deze aandoening is je dunne darm overgevoelig voor gluten; een eiwit dat voorkomt in granen. Als je glutenintolerantie hebt en iets eet of drinkt waar gluten in voorkomen krijg je last van verstopping of diarree, humeurigheid, vermoeidheid of huidklachten.  

Tropische spruw 

Tropische spruw wordt ook wel aphtae tropicae of psilosis genoemd. Ook bij deze aandoening neemt je darm bepaalde voedingsstoffen niet goed op (met name vetten, suiker en vitaminen). Dit kan verschillende oorzaken hebben zoals infecties met parasieten, een chronische ontsteking, vitamine B-tekort of een afwijking aan je darm zelf. Soms wordt er geen aanwijsbare oorzaak gevonden. Verschijnselen van tropische spruw zijn gewichtsverlies, dunne ontlasting (diarree), bloedarmoede en ontstekingen van het mondslijmvlies. De ziekte komt vooral voor in landen met een tropisch en subtropisch klimaat.