BPPD (Benigne Paroxysmale Positie Duizeligheid)

Benigne Paroxysmale Positie Duizeligheid (BPPD) is een aandoening waarbij er acute duizeligheidsaanvallen optreden bij bepaalde bewegingen van het hoofd. De aanvallen zijn hinderlijk, maar gaan vanzelf over. De duizeligheid treedt bijvoorbeeld op als je gaat liggen, of overeind komt vanuit een liggende houding. BPPD komt het vaakst voor bij mensen ouder dan vijftig jaar. Het wordt ook wel positieduizeligheid genoemd.

De oorzaak van BPPD is een stoornis van het evenwichtsorgaan, dat zich bevindt in het binnenoor. In het evenwichtsorgaan zijn kristallen aanwezig. Als je last hebt van BPPD zijn deze kristallen losgeraakt en zweven ze vrij rond. Wanneer je hoofd snel van positie verandert, slaan de kristallen neer op de zintuigcellen van je evenwichtsorgaan. Hierdoor worden de zintuigcellen overmatig geprikkeld, waardoor Benigne Paroxysmale Positie Duizeligheid ontstaat.

In de meeste gevallen is er geen oorzaak voor het loslaten van de kristallen aan te wijzen. Sommige oorzaken van BPPD zijn wel aantoonbaar. Bij mensen jonger dan vijftig jaar is de oorzaak vaak een hoofdongeval of een ontsteking (zoals griep of een oorontsteking). Bij mensen ouder dan vijftig jaar zijn mogelijke oorzaken van Benigne Paroxysmale Positie Duizeligheid een doorbloedingsstoornis van het binnenoor, slijtage of langdurige bedrust.  

Een duizeligheidsaanval is zeer heftig, maar duurt niet lang, variërend van een aantal seconden tot enkele minuten. Naast de duizeligheid kun je een misselijk gevoel hebben. Soms gaat dit gepaard met overgeven. De herhaling van snelle hoofdbewegingen zorgt ervoor dat de duizeligheid vermindert of verdwijnt. Bij het merendeel van de mensen gaan de klachten binnen vier weken vanzelf over.

De diagnose Benigne Paroxysmale Positie Duizeligheid kan worden gesteld op basis van het kenmerkende verhaal. Bevestiging van de diagnose kan verkregen worden door middel van de kiepproef. Bij dit onderzoek wordt het hoofd en het bovenlichaam vanuit zittende houding plotseling achterover gekiept, om zo de duizeligheid op te wekken. Dit gebeurt met behulp van een speciale kieptafel. Meestal zijn hierbij typische snelle oogbewegingen, ook wel nystagmus genoemd, zichtbaar.