Deze vorm van oorontsteking komt bij kinderen het meeste voor, met name aansluitend op een flinke verkoudheid. De buis van Eustachius (die van achterin de keel naar het oor loopt) raakt namelijk tijdens die verkoudheid verstopt en ziektekiemen dringen met groot gemak de buis binnen, die bij kinderen tot ongeveer zes jaar kort en nauw is. Soms zijn kinderen er koortsig en ziek van en omdat een kind niet altijd duidelijk kenbaar kan maken dat het om het oor gaat, zal een arts daar bij een lichamelijk onderzoek zeker rekening mee houden en de oren controleren. Paracetamol die pijn en koorts wegneemt en soms neusdruppels, die de buis van Eustachius openen, kunnen verlichting geven. Soms moet er antibiotica aan te pas komen. In veel gevallen geneest een middenoorontsteking echter vanzelf.
Andere ooraandoeningen zijn een loopoor, ten gevolge van een infectie in het middenoor of een lijmoor, waarbij het middenoor en de buis van Eustachius zijn gevuld met taai slijm dat het gehoor aantast. De laatste aandoening komt echter nauwelijks nog voor. Wat wel veel voorkomt, is het plaatsten van buisjes in het trommelvlies wanneer er (te veel) vocht achter blijkt te zitten, waardoor de druk ongelijk wordt en het trommelvlies naar binnen wordt gezogen. Door middel van de buisjes is er weer een doorgang en wordt de druk aan beide zijden gelijk gehouden. Deze laatste ingreep is trouwens in ziekenhuizen een standaard ingreep. Vaak zijn de woensdagmiddagen op de KNO-afdeling ingedeeld als 'buisjesdag'. Het kind wordt in een licht roesje gebracht en in een mum van tijd hebben de ouders het kind weer in de armen. Nog wel wat slapjes, maar voorzien van keurige oorbuisjes.