Behandeling van een gegeneraliseerde angststoornis

Bij de psychologische benadering is cognitieve gedragstherapie een vaak gebruikte methode:

• Cognitieve therapie is een onderdeel dat van cognitieve gedragstherapie dat erop gericht is om je denkpatronen te herkennen en te veranderen en is tevens een hulpmiddel om de angstige situaties aan te gaan. Je leert angstige gedachten om te zetten in realistische gedachten.
• Bij een ander deel van cognitieve gedragstherapie (exposure in vivo) probeer je de angst- en stressgevoelens te verminderen door je er juist aan bloot te stellen. Dit gebeurt in hele kleine stapjes waarbij je begint met die situatie die het minste angst oplevert. Een therapie duurt doorgaans rond de tien tot twintig zittingen, waarbij je ook huiswerkopdrachten moet doen.

Daarnaast is ontspanningstherapie (‘toegepaste relaxatie’) bij gegeneraliseerde angststoornissen effectief gebleken. Bij deze behandeling leer je om heel bewust bepaalde spiergroepen aan te spannen en te ontspannen om zo meer controle te krijgen over spanningsgevoelens. 

Bij de medicamenteuze aanpak bestaat de eerste keuze uit medicijnen die oorspronkelijk tegen depressies zijn ontwikkeld, antidepressiva. Voorbeelden hiervan zijn imipramine, velafaxine en SSRI’s.

Het duurt een aantal weken voordat de medicatie werkt en in die periode kunnen de angstklachten eerst verergeren. Eventueel kan die periode overbrugd worden met een middel uit de medicijnengroep benzodiazepines. Benzodiazepines hebben echter vervelende bijwerkingen zoals versuft raken en risico op verslaving. Het is daarom ook niet aanbevolen om die middelen langdurig te gebruiken.

Bronnen: DSM-5, Angst Dwang en Fobie Stichting