BDD (Body dismorphic disorder)

BDD of Body dismorphic disorder is een angststoornis, waarbij mensen zichzelf erg lelijk vinden. De Nederlandse aanduiding voor BDD is ‘Stoornis in de lichaamsbeleving’, maar het wordt ook wel ‘ingebeelde lelijkheid’ genoemd. Eén tot twee procent van de Nederlanders, maar ook van de rest van de westerse wereld, heeft last van BDD.

Body dismorphic disorder komt even vaak voor bij mannen als bij vrouwen. Alleen een variant waarbij BDD-patiënten gefixeerd zijn op het hebben van een gespierd lijf, komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Deze vorm van BDD noemen we ook wel het Adonis complex.

Wat de oorzaak van BDD of body dismorphic disorder precies is, is onbekend. Er zijn in ieder geval erfelijke factoren die meespelen bij het krijgen van BDD. BDD-patiënten kunnen een verhoogde concentratie van het hormoon dopamine in de hersenen hebben. Andere factoren die mee zouden kunnen spelen bij het versterken van BDD of misschien het ontstaan ervan, zijn onder andere: 

• De op uiterlijk gerichte maatschappij.
• Perfectionisme of dwangmatigheid.
• Een negatief zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen.
• Traumatische ervaringen in de jeugd.
• Ouders die erg kritisch zijn en hoge verwachtingen hebben.

Het belangrijkste symptoom van BDD of body dismorphic disorder is jezelf lelijk vinden. Als je BDD hebt, vind je jezelf  lelijk of zelfs wanstaltig en ben je voortdurend met je uiterlijk bezig. Je durft niet in spiegels te kijken of moet jezelf juist continu in de spiegel controleren. Je gaat ervan uit dat iedereen je lelijk vindt. Je hele leven wordt hierdoor beïnvloed. Leuke dingen worden een kwelling, omdat je je in de openbaarheid moet vertonen. Hierdoor kun je als gevolg van BDD in een sociaal isolement terecht komen. 

BDD-patiënten zijn vaak bezig zichzelf te camoufleren door middel van bijvoorbeeld kleding, hoeden of petten en make-up. Ook ondergaan nog al wat patiënten plastische chirurgie. Neigingen tot zelfmoord komt vaker voor onder BDD-patiënten.

BDD-patiënten zijn meestal mooie mensen en krijgen dat dan ook vaak te horen van anderen. Dit leidt tot onbegrip, omdat ze dit zelf niet zo zien.

Deze informatie is gebaseerd op de volgende bronnen:

• PsyQ
• Amsterdam UMC
• ADF Stichting