Behandeling van aangezichtspijn

Behandeling van aangezichtspijn door medicijnen richt zicht op het wegnemen van de oorzaak of het leren omgaan met aangezichtspijn. De volgende groepen medicijnen kunnen ondersteunen bij aangezichtspijn:

• Bij typische aangezichtspijn zijn pijnstillers over het algemeen minder effectief dan bij atypische aangezichtspijn. Bij atypische aangezichtspijn kunnen zowel pijnstillers zonder recept gebruikt worden, zoals paracetamol, als opioïde pijnstillers. De opioïde pijnstillers zijn altijd op recept van de specialist.
• Anti-epileptica. Deze groep geneesmiddelen worden ook aan mensen met epilepsie gegeven. Ze zorgen ervoor dat de (pijn)prikkel niet meer doorgegeven wordt. Dit effect treedt echter op bij alle zenuwen en kan daarom als bijwerkingen futloosheid, duizeligheid, sufheid en leverfunctiestoornissen veroorzaken.
• Een antibioticakuur kan voorgeschreven worden bij behandeling van een ontsteking in de kaak- en neusbijholten, eventueel in combinatie met een kaakspoeling door een KNO-arts.
• Deze kunnen worden voorgeschreven bij somberheid en depressieve gevoelens.

Overige behandelingen bij aangezichtspijn zijn invasief. Bij invasieve behandelingen zijn ingrepen of operaties noodzakelijk. Niet alle invasieve behandelingen bieden uitkomst bij elk type aangezichtspijn. De volgende invasieve behandelingen kunnen bij aangezichtspijn uitkomst bieden:

• Zenuwblokkades. Anesthesiologen kunnen verschillende zenuwen in het gezicht behandelen. Hierbij worden de dunne vezels van de pijn veroorzakende zenuw beschadigd door middel van stroom. Hierdoor kunnen pijnprikkels minder goed worden doorgegeven. De dikke vezels blijven echter intact, waardoor het gevoel in de wang aanwezig blijft. Zenuwblokkades hebben vaak alleen langdurig effect als de locatie van de pijn duidelijk is.
• Bij trigeminusneuralgie kan een operatie uitkomst bieden. Bij de operatie legt men de aangezichtszenuw in de hersenen vrij. Een arts verwarmt de betreffende zenuwknoop met een radiofrequente stroom. Dit zorgt ervoor dat de geleiding van de pijnprikkels voor langere tijd wordt verminderd. Het is een ingewikkelde hersenoperatie met een kleine kans op hersenvliesontsteking. Ter controle zal een ziekenhuisopname voor langere tijd nodig zijn.
• Wortelkanaalbehandeling door een tandarts.

 Vroeger sneden artsen de aangezichtszenuw weleens door, maar deze methode heeft twee nadelen:

• Het gevoel in je gezicht kan verdwijnen. Je ervaart dan een doof gevoel, alsof je een verdoving bij de tandarts hebt gehad.
• Na enige tijd kun je ergens anders in het gezicht een onbehandelbare pijn ervaren die heftiger is dan de pijn die je voor de behandeling had.