Trombose door de pil

Verhaal door Sun-Mi (20)

Sun-Mi (20 jaar) werd op haar zeventiende getroffen door een ernstig herseninfarct. De oorzaak: trombose. Sun-Mi denkt dat haar anticonceptiepil hiervan de oorzaak is geweest.

"Een paar jaar terug kreeg ik een ernstige, chronische en zeldzame ziekte: het Locked in Syndroom. Ik kreeg een hersenstaminfarct en raakte compleet verlamd. Tot nu toe kan ik helaas niet praten: ik communiceer met een spraakcomputer."

Revalidatie

"Door intensieve therapie ben ik geworden zoals ik nu ben: de linkerhelft van mijn lichaam functioneert redelijk, rechts haast niet. Ik heb opnieuw moeten leren eten (dat kon ik eerst niet, ik kreeg een peg-sonde) en ik heb een elektrische rolstoel, want loop-, sta- en rompfunctie heb ik niet meer. Ik verblijf in een verpleeghuis."

Pil veroorzaker trombose

"Het hersenstaminfarct is veroorzaakt door veneuze trombose. Veneuze trombose kan erfelijk zijn of door de derde generatiepil komen. Ik denk dat het bij mij het laatste is geweest. Een jaar voor mijn herseninfarct ging ik naar mijn huisarts met menstruatieklachten. Zonder voorlichting of pilcontrole schreef hij mij de allerlichtste pil (Meliane) voor. Je kunt een 16-jarig meisje niet kwalijk nemen dat ze de bijsluiter vluchtig doorleest!"

- Advertentie -

Huisarts

"Na enige tijd de pil te hebben gebruikt kreeg ik ernstige duizeligheidsklachten. Ik ben twee keer naar de dokter geweest en die sprak van hyperventilatie en psychische klachten. De raad van de dokter om in een zakje blazen hielp niet, dus hij had meteen kunnen denken: 'dit kan duiden op trombose laat ik haar onderzoeken...' Maar nee, op 25 oktober werd het mij fataal. Dit te hebben doet pijn. Dit is geen leven voor een 20-jarig meisje."

Reacties

Wilhelmina
06 juni 2015 18:43
Het is verschrikkelijk wat er met je is gebeurd, hetzelfde is mijn dochter Emma overkomen, ook door de pil. Emma heeft het niet overleefd. Ik vind dat er meer ruchtbaarheid aan moet worden gegeven, de risico's van de pil en ook de nuvaring, allebei gevaarlijk en het wordt maar voorgeschreven, naar de symptomen wordt niet gekeken! Hoofdpijn, vermoeidheid et cetera worden niet serieus genomen, nu weet ik beter, daarvoor ook niet! Je schrijft een jong meisje leest de bijsluiter niet.. wie doet dat wel? Je denkt dat de artsen het wel weten wat je moet gebruiken.. nee! Ook zij weten lang niet alles! Voor jou en voor mijn dochter is het te laat maar om me heen, iedereen waarschuw ik voor de gevaren van deze medicinale anticonceptie, niet meer slachtoffers mogen er vallen! Heel veel sterkte voor jou en je familie.
Liefs Wilhelmina
Jose
05 juni 2015 23:02
Ik heb door pilgebruik en roken een trombose-arm gekregen. M'n arm deed niets meer, heb m'n pil gelijk weggegooid en nooit meer genomen.
S.jansen
21 mei 2011 14:15
hallo Sun-mi, ik heb in juli 2004 een hersenstaminfarct gehad. Ik gebruikte ook de pil maar ik heb nooit de link gelegd dat het daarmee te maken kon hebben. Ik heb nooit de oorzaak geweten. Misschien kunnen we per e-mail ervaringen uitwisselen. Sandra.
pat
20 maart 2011 17:40
geen idee hoe oud dit topic is maar ik vind het zo verschrikkelijk om te lezen dat iemand door trombose in een verpleeghuis is beland.
Ik moet me zelf gelukkig prijzen dan,want ik dacht de laatste tiujd alleen maar na mijn trombosebeen en dubbele longembolien hoe erg het wel niet is,maar nu zie ik het anders.
Ik heb het overleefd en kan nog voor mijn knderen zorgen,ook al heb ik dagelijks nog veel pijn en heb ik ook erg hoofdpijn en migraineaanvallen,ik weet dat het veel erger had kunnen zijn.
Giny
07 oktober 2010 22:33
Ook mijn dochter was 15 toen ze een trombosebeen kreeg. Ze slikte toen net 3 weken de pil i.v.m. menstruatieklachten.
Nu dus nooit meer! Ook zelf moet ik hier niets van hebben, want voelde me er zelf ook altijd \'anders\' van, zelfs na verschillende soorten pillen, net alsof ik mezelf niet was. Artsen schrijven de pil voor als snoepjes, maar ze hoeven ze zelf niet te slikken...alle hormonen die er in zitten worden afgedaan als onschuldig, klein risico, maar gezien de verhalen die ik hier lees en mijn eigen ervaring met mijn dochter, gebeurt het toch regelmatig!
atika
20 juni 2010 11:47
ik vindt knap van haar dat zij heeft verteld aan ons .sterek meijshe .huis Arts moet wel meer aandacht aan paseinten geven ,ik ben naar mijn hart 2x
opereert,en gaat goed maar altijd inr contool saltro en heel leven medicijn sliken ,ook trombose door de pil en gaat goed,en ik heb geleerd van saltro hoe moet ik self priken en gaat goed
ik heb een vrage waar zit vitamin K
die mag ik niet hebben omdat ik heb femprocoumon 3mg ik heb kunst hart klep
groetjes
ATIKA uit Utrecht
m
14 december 2009 18:38
Omdat ik verder geen data zie weet ik niet of het topic nog actueel is maar ik wil toch graag even reageren.
Wat erg voor je dat je dit is overkomen! Ik denk dat niemand die \'gezond\' is zich kan voorstellen hoe het moet zijn om in een verpleegtehuis te moeten verblijven.
Ik leef met je mee..

Wie daar zei dat het belachelijk was dat je moeder mee moest naar de dokter wil ik ook nog op reageren. Ik werk namelijk in een zorginstelling en wij maken ook echo\'s om Trombose vast te stellen. Er moet bij verdenking Trombosebeen ALTIJD een begeleider met de patient meekomen, voor het geval wij een stolsel zien. Dan mag de patient namelijk niet meer alleen autorijden/fietsen etc, maar moet deze naar het ziekenhuis worden gebracht. Hopelijk voel je je nu wat meer serieus genomen..
nathalie
11 maart 2009 11:43
hoi

ik heb zelf ook 2 maadnen geleden trombose gekregen, dat is \'gelukkig\' naar mijn long geschoten en kan ik dus van geluk spreken dat ik er nog ben~!
nu moet ik 2 jaar een steunkous dragen en tot half april bloedverdunners blijven slikken

nu heb ik het geaccepteerd en beseft dat het ook anders af had kunnen lopen!
Jolanda Klinkenberg
25 januari 2009 14:29
Hoi,
wat ontzettend erg voor je dat dit je is overkomen.
Ik ben er gelukkig snel bijgeweest.
Ben 50 jaar en had veel last van overgangsverschijnselen.
Ik kreeg ook de pil voorgeschreven door een vervangend art. Wat ze inderdaad vergeten was te vragen is of ik ook rookte.
Ik kreeg een vreselijke pijn in mijn kuit en ben teruggegaan naar de huisarts waar weer een andere vervanger was. Die dacht aan een aderontsteking en stuurde mij weer naar huis met onstekingremmers. Na drie dagen was mijn been van mijn enkel tot mijn lies zo pijnlijk dat ik niet meer op mijn been kon staan. Weer terug naar de huisart die mij vervolgens gelijk doorstuurde naar het ziekenhuis waar een trombose been gecontstateerd werd. Er zat een stolsel dichtbij een grote slagader in mijn lies.
Kreeg injecties(bloedverdunners) en pillen voorgeschreven. Zit nog steeds aan de bloedverdunners en loop met een elastische kous. Sta onder conrole van de trombosedienst en moet binnenkort naar de internist voor verdere onderzoeken.
Zo zie je maar dat artsen ook niet altijd op tijd handelen.
Gewoon op je eigen gevoel afgaan.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je op den duur weer een normaal leven kan leiden. Zeker op zo\'n jonge leeftijd.
Jolanda
renate
05 december 2008 15:54
hallo ik ben renate en ben 24 jaar heb een dochtertje van nu 4 maand oud en een stiefdochter van 7.
Precies 2 weken na mijn bevalling werd mijn linkerbeen blauw en ik voelde me ineens niet goed worden.Ik moest naar de wc toe ging er heen en op dat moment ben ik in elkaar gezakt kreeg geen lucht meer en liet alles lopen.Mijn vriend dacht eerst dat ik een paniekaanval kreeg of hyperventilatie dat dacht een vriendin van mij ook.De kids hoorde ik heel erg hard huilen maar ik wist dat het niet goed was.Ik had gezegt dat ze 112 moesten bellen want ik dacht dat ik dood ging.
Ik viel steeds weg maar op het moment dat ik de kids weer hoorde kwam ik weer bij heel erg eng.Een vriendin van mij had op dat moment 112 gebeld want zoals zei vertelde had ik op dat moment letterlijk de dood in de ogen staan.
Voor mijn gevoel duurde het allemaal zo lang maar de ambulance was er zo en constanteerde vrijwel meteen al dat ik een longembolie had.
Ik met spoed naar het ziekenhuis.
Daar aan gekomen kreeg ik vrijwel meteen een hartstilstand na 3 kwartier reanimatie mag ik blij wezen dat ik nog leef en wonder boven wonder weet ik alles nog wel last van mijn benen nog kan niet teveel lopen,maar goed verder kan ik genieten van mijn kids wat ik nu ook volop doe.In het ziekenhuis werd ik ook wel een medisch wonder genoemd.Ik behoor tot de 5% die dit overleven en zonder wat dan ook eruit ben gekomen.Ja ben wel heel erg emotioneel nu en realiseer me donders goed dat ik er ook niet meer had kunnen zijn.
Hoogst waarschijnlijk had ik dus een trombose been en dit als gevolg gekregen.