"Toen ik de puberteit kwam, merkte ik dat ik bij mensen pijn weg kon nemen. Dat wil zeggen 'merken' was niet het goede woord, ik vond het logisch. Ik was verbaasd dat anderen dit niet ook vanzelf konden. Mijn vader had een keer bij een ongeluk zijn nek erg bezeerd, en die spanning, die pijn kon ik voelen en ook wegnemen."
"Mijn zussen vonden het machtig interessant en gingen mij ermee pesten dus de lol was er snel af. In die zin, ik wilde er niet mee te koop lopen. Je hoort wel eens wat over alternatieve geneeswijzen en krachten die mensen hebben, en over het algemeen hangt daar een enorme new age of geitenwollensokkenlucht omheen. Niets voor mij. Zelf had ik er niets aan, maar ik merkte dat ik dus pijn kon wegnemen, kon wegtrekken uit de zere plek. Die ging over in mijn handen of armen, en probeerde ik daarna weg te schudden, of weer door te geven aan een muur. Lukte niet altijd even goed en dan bleef ik met die pijn zitten, in mijn arm. Ik was er niet altijd even goed in, soms ging de pijn maar heel even weg, maar soms hielp het ook best aardig."