Patiëntverhalen over borstkanker

Esmee (36 jaar) heeft borstkanker gehad en heeft een borstamputatie ondergaan. Vervolgens heeft ze chemokuren en bestraling gehad. Er zijn geen uitzaaiingen gevonden.

In juli 2008 constateerde ik een knobbeltje in mijn borst. Het bleek na verwijdering kwaadaardig te zijn. Er volgde een borst-besparende operatie en oksel-toilet. Er waren geen uitzaaiingen, maar de snijvlakken waren "vuil".

Petra (53 jaar) is een sociale, kordate vrouw die ondanks het feit dat er bij haar de erfelijke vorm van borstkanker, BRCA 1, is ontdekt, toch heel positief in het leven staat. Het moeten opgeven van haar baan als postbode vindt ze bijna nog erger dan het moeten leven met de gevolgen van erfelijke borstkanker.

Twee jaar geleden werd er bij Marga (43 jaar) borstkanker geconstateerd. Na haar operatie was de borstkanker weg, maar kreeg ze er pijn voor in de plaats. 

Nicky hoort op 21-jarige leeftijd dat ze draagster is van het erfelijke borstkankergen. Haar moeder is twee jaar daarvoor overleden aan de ziekte. Ze neemt een al eerder overdacht besluit: die borsten moeten eraf. 

Het einde van de behandeling van borstkanker is vaak het eerste moment om terug te kijken en ervaringen te verwerken. Wat is er met je gebeurd? Je moet het ineens alleen doen, terwijl je juist nu veel vragen hebt. Hoe pak je het gewone leven weer op? Met de module ‘Op adem na borstkanker’ in de online omgeving Mijn OOK kun je zelf aan de slag met emotioneel herstel na de behandeling. Christine (53) volgt de module en deelt haar ervaringen.

Sharon (50 jaar) kreeg in maart 2019 de diagnose borstkanker. Inmiddels heeft ze alle behandelingen doorlopen en krijgt ze hulp van Stichting Optimale Ondersteuning bij Kanker (OOK) bij het oppakken van haar leven na kanker. Via de online omgeving Mijn OOK is ze in contact gekomen met ondersteuningsconsulent Suzanne. Zij heeft Sharon geleerd om haar nieuwe realiteit te accepteren en op de rem te trappen wanneer dat nodig is.