Glomustumor (Paragangliomen)

Glomustumoren ofwel paragangliomen zijn zeldzame tumoren die in het hoofd-halsgebied kunnen ontstaan langs zenuwen en grote bloedvaten. Er bestaan drie verschillende glomustumoren:

• Glomus caroticum tumor: Deze tumor ontstaat in de splitsing van de halsslagader en geeft zwellingen midden in de hals.
• Glomus vagale tumor: Deze tumor ontstaat langs de tiende hersenzenuw, hoog in de hals. Deze tumor veroorzaakt een zwelling achter de keelamandel waardoor gehoorverlies en zenuwuitval kunnen optreden.
• Glomus jugulare tumor en glomus tympanicum: Deze tumoren ontstaan achter het trommelvlies in het oor. 

Deze tumoren zijn bijna altijd goedaardig, er is dus geen sprake van kanker. Ze groeien langzaam en het verloop is vaak gunstig met weinig of geen klachten. Soms kunnen de tumoren uiteindelijk de nabijgelegen zenuwen en bloedvaten in de verdrukking brengen. Dan kan een operatie nodig zijn.

Bij meer dan de helft van de patiënten komen glomustumoren in de familie voor. Omdat glomustumoren niet altijd klachten geven, zal het voorkomen in de familie soms pas blijken na onderzoek van diverse familieleden. Het voorkomen van meerdere glomustumoren bij een patiënt maakt de erfelijke vorm meer waarschijnlijk. Erfelijke glomustumoren ontstaan door een afwijking in het erfelijk materiaal (DNA), dat van generatie op generatie kan worden doorgegeven. Als een ouder drager is hebben de kinderen 50% kans om de mutatie te erven.

Afhankelijk van de precieze plek van de tumor kunnen klachten ontstaan als zwellingen in de hals, oorsuizen of gehoorverlies. Bij sommige patiënten kunnen zenuwen in de knel komen, met als gevolg heesheid, slikklachten of aangezichtsverlamming. De klachten ontstaan meestal tussen de 20 en 40 jaar.

Tumoren kunnen door middel van een MRI-scan zichtbaar gemaakt worden. Wanneer een tumor is geconstateerd worden er periodiek scans gemaakt om de groei te volgen.