Jessica (24 jaar) zit met een probleem. Haar vriend, waar zij nu een jaar mee omgaat, heeft een dwangstoornis. Ze weet niet hoe ze hier mee om moet gaan.
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
Meer informatieGezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.
"Mijn vriend heeft een dwangstoornis"
Verhaal door Jessica (24)
Terug naar het begin
Reacties
Ik ben zo gelukkig en blij omdat greatmutaba@gmail.co helpt een liefde te vinden. Na mijn ex is de liefde weer teruggebracht nadat hij me na 5 jaar voor een andere dame verliet.
Ik weet wel hoe moeilijk het is en dat verlaten ook moeilijk is. Ik heb zelfs een vriend, hij was echt gezellig. Hij kwam met zijn spullen bij mij wonen. Doet ie niks anders dan mij in de gaten houden. Ik moest echt alle vrienden blokkeren, op straat mag ik nergens kijken, zo jaloers was hij. Altijd ruzie omdat hij mij niet vertrouwde.
Hij zegt anders. Ik heb zelf een miskraam gehaad doordat hij supertrots was dat ik zijn vriendin ben, maar daarna begint zijn gedrag te veranderen, met zijn vrienden gaat hij schelden en hij zegt dat hij een grapje maakt en de eerst week ging hij bij mij huilen ale een baby om hem niet te verlaten. Niemand kan bij hem blijven, hij heeft tics zoals snuiven, kraken, met zijn buik schudden ofzo. Hij zit uren op de wc de hele tijd op straat, overal blijf hij mij kussen en mooie woorden zeggen. Hij is gierig, slaapt bijna de hele dag, werkt alleen maar vier uurtjes en toch is hij altijd moe, kapot, altijd zeuren.
Maar toen zijn vader zei dat hij heeft Tourette heeft blijf ik alleen zoeken hoe kan ik hem helpen. Hij weet niet eens dat ik het weet, hij is bang van medicijnen. Altijd hoofdpijn, buikpijn, alles niet lekker, zegt alleen negative dingens over mij. We appen nu gewoon en ik mag niks zeggen want anders word hij gelijk agressief en gaat hij dingens doen die niet leuk zijn. Ik begrijp het niet, hij kon nog geen dag zonder mij, ik was zijn alles, en nu drie maanden vraagt hij niet op mij. Toen we nog samen met elkaar waren heb ik door hem een motorongeluk gehad. Hij liet mij rijden en ik wist niet eens hoe het moet. Sindsdien is hij anders, hij zorgde niet goed voor mij en ik kon niks doen en daarna geeft hij mij alleen een rare kus op het randje van mijn mond en geen seks meer. Hij vindt het vies. Ik heb wel gemerkt dat zijn ding helemaal slap is. Hij is bang en wil niet bij mij slapen.
Ik weet het ook niet meer. Ik heb hem belooftd dat ik bij hem blijf. Maar nu als hij langskomt merk ik dat hij rare geluiden maakt met zijn mond, woorden herhaald en altijd moe, boos, agressief en ziek is. We appen nog maar ik ben zo verliefd dat ik nadat ik heb gehoord dat hij dit allemaal tegen zijn in doet wil ik hem nooit verlaten. Maar hij heeft nu al drie maanden mij verlaten. Hij zegt nog dat hij met mij oud wil worden maar ik ben echt afgevallen ik denk alleen maar, wanneer wordt hij weer normaal?
Weet iemand tips? En tja, Jissica, ik begrijp je goed, ik kan niemand verlaten omdat hij ziek is maar ik ben zelf bijna gek geworden. Gaan mensen met Tourette alles vergeten? Gevoelloos? Weet iemand iets? Dank jullie wel.Ik herken veel van mezelf in jouw verhaal. Mijn leven staat ook stil. Misschien nog wel stiller. Alleen mijn vriend heeft meer smetvrees, dwang en angst voor ziektes. Hij is vrij ego. Het is altijd van het verpest mijn leven, maar er wordt niet aan mijn leven gedacht. Ik zie ook niemand meer en zit alleen maar naast hem. Als er iets fout gaat is het negen van de tien keer mijn schuld en was ons leven daarvoor top en dit en dat en ik verziek zijn leven. Ik hou ook te veel van hem om te stoppen. Het is vaak ook zielig. Als je ziet hoe hopeloos iemand is en bang. Hij is niet altijd zo geweest.
Heej Mermaid,
Ik heb zelf ook een vriend met dwanghandelingen en ik twijfel heel vaak om ermee te stoppen. Enerzijds houd ik van hem, anderzijds heb ik zoiets van ik ben jong(27), ik kap er lekker mee. Ik merk wel dat ik op zoek ben naar wat anders vaak. Een soort van emotioneel vreemd gaan, met andere mannen flirten maar ik voel me dan ook schuldig. Hoe ga jij daar mee om?
Ik heb vroeger ook last gehad van dwangstoornissen, maar nooit zo heel erg. Ik liep ook altijd over bepaalde tegels en telde dingen. Op een gegeven moment kwam mijn familie erachter en probeerder ze mij eraf te helpen door steeds een seintje te geven als ik weer zoiets deed. Het was niet altijd even leuk om dat te horen, maar het heeft me wel geholpen, ik ben er nu helemaal van af. Ik hoop dat dit jou vriend misschien ook kan helpen. Succes!
Lieve Jessica,
Ik heb je brief gelezen en denk dat de dwangstoornissen van je vriend samenhamngen met zijn gedrag. Ik heb therapie gehad (5jaar) en geleerd dat als je zoiets doet, dat je geleefd wordt door angst. Ik denk dat je vriend lijd aan angst om pijn gedaan te worden/te sterven of verlaten te worden. Hij moet dringend op therapie/ met of zonder medicatie. Ik heb met een man met zo`n karakter voor 8 jaar geleeft. Precies zo. De dag dat ik wegliep bedreigde hij me met de dood, nadat hij eerst 3 weken als een klein kind op zijn knieen huilde en vroeg of ik bij hem kon blijven. Maar na 8 jaar ben je psygisch en emotioneel zo kapot gemaakt, dat ik het niet meer aan kon. Ik verloor mijn zelfvertrouwen, spontaniteit, sex-appeal, werd bang en schuchter, nerveus en hij ging maar door met me te vernederen. Ik verloor familie en vrienden.
Als hij NU niet met jou SAMEN op therapie gaat en zijn gedrag niet wil veranderen. Jessica ga nu van hem weg, voordat hij je zoveel littetekens geeft, dat je in een volgende relatie JIJ degene bent met problemen!
Respecteer jezelf. Als hij ECHT van je houdt zal hij ALLEEN reageren als je ECHT weggaat. Eerder zal zo'n man nietsdoen. Als dan blijkt dat hij niet probeerd je terug te krijgen, dan was hij je liefde NIET waard, geloof me. Veel liefs van Cat, 37jaar.Hoi Jessica,
Houden van is elkaar complimentjes geven over wat je goed doet (en niets zeggen als het een keer fout gaat, iedereen maakt fouten dat is normaal).
Houden van is elkaar stimuleren in datgene waar je goed in bent zodat je je steeds verder kunt ontplooien in datgene waar je hart ligt.
Wanneer ik jouw verhaal lees word je volgens mij heel langzaam aan het twijfelen gebracht over je eigen kunnen en je eigen inzichten, dit is nooit de bedoeling van een goede relatie.
Lees je eigen verhaal nog eens over en zet je verliefdheid even aan de kant want wat blijft er dan over?
Je weet het antwoord zelf wel, durf zelf ook te luisteren naar je hart en hier naar te handelen. Soms lijkt het heel moeilijk om te luisteren naar je hart maar als je dat eenmaal durft gaat er een wereld voor je open.
Veel succes met het maken van je keuze, en blijf geloven in het goede in jezelf!
Veel goeds van AnnemrieBeste Jessica, in jouw plaats zou ik me proberen af te vragen waarom je van deze man houdt. Wat geeft hij jou en hoezeer behandeld hij je met respect. Ik denk dat je vriend heel hard hulp nodig heeft maar dat jij je niet langer als voetveeg hoeft te laten behandelen. Het klinkt wel heel erg als een eenzijdige relatie en ik denk dat dat niet vanzelf zal veranderen, eerder slechter zal worden. Jouw vriend moet tot het besef komen dat hij jou zo niet mag en kan behandelen en jij moet je grenzen proberen te trekken. Hoe moeilijk ook ik wens je toe dat je de kracht in je zelf vindt om voor jezelf te kiezen omdat je het waard bent. Wat is houden van als iemand zo tegen je doet? Heel veel sterkte en kracht gewenst.
Ik zal bij hem weggaan, ook al heeft hij dwangstoornissen hoeft hij niet zo lelijk tegen jou te doen, en je wordt alleen maar gebruikt zo te lezen.
Beste Jessica
Hoe leef je over 10 jaar met die man? Je zegt zelf dat je leven stil staat. Nou blaas er weer wat leven in, met of zonder die vriend. Als ik jou was ging ik heel gauw weg. Je hoeft je toch niet te laten gebruiken en vernederen in het openbaar. Dat heb je niet verdient. En denk eraan houden van is krijgen en ontvangen en ik vraag me af wat jij ontvangen hebt.De door u omschreven stoornis is nogal belastend voor zowel uw vriend als uzelf. Uit vrije wil moet hij kiezen voor verbetering van de situatie. Wellicht dat een natuurgeneeskundig therapeut in deze kan assisteren bij het te doorlopen genezingsproces. Eerstelijns psychologie is meteen zo zwaar als je vriend zijn beperkingen niet zelf inziet
- Advertentie -
- Advertentie -
Cookies op gezondheidsplein.nl
Om gezondheidsplein.nl voor jou nog makkelijker en persoonlijker te maken, gebruikt Gezondheidsplein cookies (en daarmee vergelijkbare technieken).
Met deze cookies kunnen wij en derde partijen informatie over jou verzamelen en jouw internetgedrag binnen, en mogelijk ook buiten, onze website volgen. Met deze informatie passen wij en derde partijen de website, onze communicatie en advertenties aan op jouw interesses en profiel. Daarnaast kan je door deze cookies informatie delen via social media.
Als je op "Accepteer" klikt, dan geef je Gezondheidsplein toestemming om cookies voor social media en gepersonaliseerde advertenties te plaatsen. Lees hier meer over in ons privacybeleid en cookiebeleid.
Via "Cookie Instellingen" kan je zelf ook instellen welke cookies worden geplaatst. Je kan je keuze altijd wijzigen of intrekken op ons cookiebeleid
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
© 2022 Gezondheidsplein