Wat zijn de behandelingsmogelijkheden bij een verminderde vruchtbaarheid?

Bij KI wordt er zaad hoog in je schede gespoten. Is het zaad van een donor dan wordt het KID genoemd (de D staat voor donor). Van je eigen partner heet het KIE. Het zaad kan opgewerkt zijn. Dat wil zeggen dat in een laboratorium de meest actieve zaadcellen uit het zaad gehaald worden om te worden ingespoten. Naast KI is er ook Intra Uterine Inseminatie (IUI). Hierbij wordt opgewerkt zaad rechtstreeks via een dun slangetje in je baarmoeder gespoten. KI of IUI wordt toegepast als de zaadkwaliteit verminderd is, als je in je baarmoederslijmvlies antistoffen tegen zaad hebt of als er sprake is van onverklaarbare onvruchtbaarheid.

Als KI en IUI geen resultaat hebben, kan In Vitro Fertilisatie (IVF) een behandeling zijn. Andere redenen voor IVF zijn: 

• Ernstige endometriose.
• Niet goed werkende eileiders.
• Wanneer je als vrouw een sterilisatie hebt ondergaan die niet te herstellen is. 

Waar normaal bij jou per cyclus één eitje tot rijping komt laat men bij IVF meerdere eitjes bij je tot rijping komen door het geven van hormonen. Bij IVF wordt buiten het lichaam in een kweekschaaltje opgewerkt zaad aan enkele eicellen toegevoegd. Als de eicellen bevrucht raken, worden maximaal twee daarvan na ongeveer drie dagen teruggeplaatst in je baarmoeder.

Bij een Intra Cytoplasmatische Sperma Injectie (ICSI) wordt buiten het lichaam in een kweekschaaltje één uitgezochte zaadcel in één eicel gespoten. ICSI wordt toegepast als IVF geen resultaat geeft. Ook hierbij wordt met hormonen de rijping van meerdere eitjes gestimuleerd.

Je krijgt een hormoonbehandeling als er door hormoontekort geen of weinig eisprongen plaatsvinden. Je kunt ook een hormoonbehandeling krijgen om meerdere eisprongen te stimuleren zoals bij IVF of ICSI. 

Als er geen zaadleiders zijn of als deze geblokkeerd zijn, kan er toch nog zaad aangemaakt worden. Deze behandeling wordt niet overal uitgevoerd. In een aantal klinieken in Nederland wordt dan zaad uit de bijbal gehaald met een spuit of door een kleine operatie. Deze behandeling wordt samen met ICSI uitgevoerd.

Als bij een röntgenfoto (Hystero-salpingogram) of kijkoperatie blijkt dat de eileiders zijn afgesloten, kan met een operatie geprobeerd worden de eileiders weer doorgankelijk te maken. Als de oorzaak van de verminderde vruchtbaarheid een beperkte vorm endometriose is, kan via een operatie geprobeerd worden deze endometrioseplekken te verwijderen.

Een eiceldonatie is te vergelijken met spermadonatie. Als je zelf geen eicellen (meer) aanmaakt, staat een donor onbevruchte eicellen aan je af. Bij eiceldonatie krijgen zowel de donor als de ontvanger hormonen toegediend. De donor ondergaat een IVF behandeling. De eicellen zullen in het laboratorium bevrucht worden en na bevruchting in de baarmoeder van de wensmoeder geplaatst worden. Als wensmoeder krijg je medicijnen om het baarmoederslijmvlies dikker te maken waardoor de bevruchte eicel zich beter kan nestelen. In Nederland is eiceldonatie aan hele strakke wetgeving gebonden.

Als je zelf niet in staat bent zwanger te worden of je zwangerschap niet uit kan dragen, kan draagmoederschap een oplossing zijn. Er zijn verschillende vormen van draagmoederschap. Bij de ene methode wordt de draagmoeder bevrucht via KI met het zaad van de wensvader (KIE) of met donorzaad (KID). Bij de andere manier worden met IVF eicellen van de wensmoeder bevrucht met zaad van de wensvader. Dit gebeurt als de wensmoeder wel eicellen heeft maar de bevruchte eicel niet kan dragen. Het kan zijn dat ze geen baarmoeder meer heeft of dat haar gezondheid een zwangerschap niet toestaat. Maximaal twee bevruchte eicellen worden in de baarmoeder van de draagmoeder geplaatst.