Medicijnen als behandeling van schizofrenie

Antipsychotica zijn er in verschillende soorten en toedieningsvormen. Grofweg kunnen ze ingedeeld worden in twee groepen: de klassieke en atypsiche varianten. Volgens het Farmacotherapeutisch Kompas zijn er geen eenduidig omschreven criteria die gebruikt kunnen worden om beiden vormen te onderscheiden. De indeling gebeurt op basis van onderzoeksresultaten die kijken naar:

• de aanwezigheid van extrapiramidale bijwerkingen (bijwerkingen die betrekking hebben op het bewegingsapparaat).
• de werkzaamheid van het middel op negatieve symptomen danwel op mensen waarbij therapie niet aanslaat.

De klassieke middelen hebben doorgaans een lagere score. Volgens de Multidisciplinaire Richtlijn GGZ ligt het verschil tussen klassieke antipsychotica en de atypische variant in het effect op de hersenen. Waar de klassieke middelen alleen het effect van dopamine in de hersenen verminderen, zorgen de atypsiche middelen daarnaast ook dat de aanwezigheid van de stof serotonine in de hersenen afneemt. Beiden varianten zorgen voor minder onrust en voor de afname van ziekteverschijnselen.

Wanneer je een psychose hebt gehad blijf je gevoeliger voor een eventuele terugval. Daarnaast geldt dat hoe meer psychosen je gehad hebt, hoe belangrijker medicijnen voor je zijn. Therapietrouw is daarom vanaf het begin erg belangrijk. Ook al lijk je je beter te voelen, is het toch zaak dat je antipsychotica blijft gebruiken gedurende de met je behandelaar afgesproken periode.

Het is gebruikelijk dat je na een eerste psychose ongeveer één jaar lang medicijnen moet gebruiken. Heb je echter een tweede psychose doorgemaakt, dan kan het zijn dat je  nog vijf jaar of langer medicijnen zal moeten gebruiken om geen terugval te krijgen. Als je voor langere tijd medicijnen zult moeten nemen, kan het handig zijn om over te stappen op een maandelijkse injectie. Hierdoor hoef je zelf niet meer elke dag te denken aan het innemen van de tabletten.