Er bestaan verschillende behandelmethoden om spataderen te verwijderen. Bij behandeling van spataderen wordt onderscheid gemaakt tussen behandelingen van de stamaderen en van de zijtakken. De stamaderen zijn twee grote, oppervlakkige aderen. Eén loopt aan de binnenzijde van het been, vanaf de enkel tot de lies, en de andere loopt op de kuit en mondt uit in de kuit in de diepe veneuze ader. De zijtakken zijn vertakkingen hiervan.
Hieronder is een overzicht te zien van de verschillende behandelmogelijkheden.
Behandeling van spataderen bij de stamaderen
Spataderen strippen
Strippen is een operatieve behandeling voor het verwijderen van de grote spataderen, de zogenaamde stamvarices. Tijdens deze behandeling wordt de oppervlakkige grote ader die vanaf de enkel naar de lies aan de binnenzijde van het been loopt, verwijderd. Naast het strippen kunnen ook kleinere spataderen verwijderd worden door de Müller-techniek. Deze operatie wordt verricht onder verdoving (narcose of ruggenprik). Dit is de klassieke operatie en nu grotendeels vervangen door endoveneuze therapie.
Endoveneuze therapie
Bij endoveneuze therapie worden de lekkende stamaderen dichtgemaakt via de binnenzijde van het vat. Hiervoor wordt het vat aangeprikt. Het is dus een minimaal invasieve behandeling. Er wordt meestal gebruikgemaakt van hitte, maar er zijn ook andere opties.
Wanneer er gebruik wordt gemaakt van hitte zijn er twee mogelijkheden: de laser en de radiofrequente ablatie. Bij lasertherapie wordt gebruikgemaakt van laserlicht om de spatader dicht te maken, en bij radiofrequente ablatie van radiofrequente energie. De technieken en resultaten zijn grotendeels vergelijkbaar.
De behandeling maakt gebruik van plaatselijke verdoving, dus narcose is niet nodig. Via een kleine snede door de huid wordt een dunne draad in het bloedvat aangebracht. Met behulp van de warmtebron wordt het bloedvat gesloten en van binnenuit dichtgebrand, nadat het vat eerst verdoofd en gekoeld wordt met een vloeistof, die via een aantal injecties rond het vat wordt gespoten. Daarvoor zijn meerdere prikken nodig in het te behandelen traject. Uiteindelijk worden de resten van het uitgeschakelde bloedvat door het lichaam opgeruimd.
Voordelen van endoveneuze therapie ten opzichte van een operatie zijn:
- Er zijn geen incisies nodig.
- Het herstel duurt minder lang.
- Het gebeurt poliklinisch onder plaatselijke verdoving.
- Na de behandeling kun je direct weer lopen.
- De kans op littekens is minimaal.
- Meer dan 90% van de behandelingen is succesvol.
- De spataderen komen minder snel terug.
Als alternatief voor de endoveneuze behandeling met hitte zijn er twee opties: mechanochemische ablatie en lijmbehandeling. Het voordeel van beide methodes is dat het vat niet gekoeld hoeft te worden en er dus minder prikken nodig zijn. Het nadeel is dat beide technieken nieuwer zijn en de langetermijnresultaten nog onzeker zijn.
Bij mechanochemische ablatie wordt gebruikgemaakt van een Clarivein catheter. De binnenkant van het vat wordt beschadigd door een ronddraaiende draad die de binnenste laag van de ader beschadigt. Daarbovenop wordt er lokaal een etsende vloeistof ingespoten.
Bij een lijmbehandeling behandelt de arts met speciaal samengestelde medische lijm van binnenuit de oppervlakkige hoofdader, waardoor hij dicht gaat. De lijm wordt via een katheter ter plaatse aangebracht. Na deze behandeling hoef je in principe geen steunkousen te dragen, in tegenstelling tot eerder genoemde technieken. De optimale duur van de steunkousen is onbekend, maar een of twee weken is voldoende.
Behandeling van spataderen bij de zijtakken
Scleroseren/Sclerocompressietherapie
Scleroseren of sclerocompressietherapie is een manier om zonder verdoving kleine spataderen, meestal zijtakken van de grote oppervlakkige aderen, te verwijderen door middel van het dichtspuiten van de spataderen. Bij deze behandelmethode wordt het geneesmiddel polidocanol in de spatader ingespoten. In combinatie met druk van buitenaf verkleeft de vaatwand van de spatader en kan hier geen bloed meer doorheen stromen. Uiteindelijk lijkt het alsof de spatader is ‘weggespoten’.
Ambulante flebectomie van Muller
Flebectomie (ook wel Mulleren genoemd) is bedoeld om kleine of middelgrote spataderen te verwijderen. Eerst tekent de specialist de spatader af. Onder plaatselijke verdoving maakt hij of zij dan minuscule sneetjes in de huid boven de spatader. Vervolgens worden de spataderen verwijderd met behulp van een kleine haaknaald. Een voordeel van flebectomie is dat er vaak nauwelijks zichtbare littekens overblijven.
Perforantectomie
Een perforantectomie is een kleine operatieve ingreep die onder lokale verdoving plaatsvindt. Tijdens de ingreep wordt een zogenoemde perforans verwijderd. Dit is een verbindingsader tussen oppervlakkige en dieperliggende aderen in de benen. Als de verbindingsader niet goed werkt, kunnen spataderen ontstaan. Tijdens perforantectomie zoekt de chirurg met behulp van echografie de juiste ader. Vervolgens maakt de chirurg een kleine snee en bindt hij of zij de spatader af.
Na de behandeling
Omdat de meeste behandelingen over het algemeen onder een lokale verdoving plaatsvinden, kun je na de behandeling vrij snel naar huis. Na de ingreep krijg je vaak een elastische kous. Het risico op complicaties na een behandeling van spataderen is zeer klein. Complicaties die in zeldzame gevallen optreden zijn:
- trombosebeen;
- longembolie;
- huidverkleuring;
- ontsteking.