Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Moedergevoel maakt plaats voor postnatale depressie

Verhaal door Suzanne (30)

Jaarlijks bevallen zo'n 220.000 vrouwen in ons land. 10 Procent daarvan krijgt een postnatale depressie. Maar nog steeds wordt het niet, of niet op tijd herkend. Suzanne (30 jaar) heeft twee kinderen. Maar nadat zij bevallen was van haar tweede kindje, Lisa, beleefde zij geen roze wolk zoals zij verwachtte. 

Roze wolk niet in zicht

"Toen Lisa na een zware bevalling ter wereld kwam, was dat voor mij helemaal geen opluchting. Ik beleefde deze bevalling heel anders dan de geboorte van mijn eerste kindje, Tim. Ik dacht dat dit gevoel wel over zou gaan, wanneer ik thuis zou zijn in mijn vertrouwde omgeving. Eenmaal thuisgekomen was de roze wolk echter nog steeds niet in zicht en de blijdschap bleef ook nog steeds achterwege. Ik voelde me hier heel erg schuldig over."

"Na een paar dagen was ik nog steeds in een sombere stemming. Er hoefde maar het minste of geringste te gebeuren of ik barstte in tranen uit. Het voelde alsof ik geen macht meer had over mijn gevoelens.Ik was ook vaak duizelig en kon me nergens op concentreren, maar ik dacht dat vermoeidheid daar de oorzaak van was."

"Natuurlijk had mijn man ook door dat ik me anders gedroeg dan na de bevalling van Tim. Maar omdat ik zo'n schuldgevoel had over mijn eigen gevoelens durfde ik er niet met hem over te praten. Ik was bang dat hij het niet zou begrijpen."

"Toen Lisa na een zware bevalling ter wereld kwam, was dat voor mij helemaal geen opluchting. Ik beleefde deze bevalling heel anders dan de geboorte van mijn eerste kindje, Tim. Ik dacht dat dit gevoel wel over zou gaan, wanneer ik thuis zou zijn in mijn vertrouwde omgeving. Eenmaal thuisgekomen was de roze wolk echter nog steeds niet in zicht en de blijdschap bleef ook nog steeds achterwege. Ik voelde me hier heel erg schuldig over."

"Na een paar dagen was ik nog steeds in een sombere stemming. Er hoefde maar het minste of geringste te gebeuren of ik barstte in tranen uit. Het voelde alsof ik geen macht meer had over mijn gevoelens.Ik was ook vaak duizelig en kon me nergens op concentreren, maar ik dacht dat vermoeidheid daar de oorzaak van was."

"Natuurlijk had mijn man ook door dat ik me anders gedroeg dan na de bevalling van Tim. Maar omdat ik zo'n schuldgevoel had over mijn eigen gevoelens durfde ik er niet met hem over te praten. Ik was bang dat hij het niet zou begrijpen."

Postnatale depressie

"Mijn gevoelens werden steeds erger. Op een gegeven moment durfde ik niet meer alleen bij mijn kinderen te zijn uit angst dat ik ze iets aan zou doen. Ik wist dat dit niet gezond was en heb een afspraak gemaakt bij mijn huisarts. Gelukkig was de huisarts vol begrip. Hij vertelde mij dat de symptomen die ik had duidden op een postnatale depressie waarvan sommige vrouwen na de bevalling last hebben. Ik kreeg een antidepressivum voorgeschreven."

"Na vijf weken begon ik me al iets beter te voelen. Ik slik de antidepressiva nu vijf maanden en het gaat best goed met me. Ik ben blij dat ik niet te lang met dit probleem heb rondgelopen. We vormen nu weer een gelukkig gezinnetje en ik geniet iedere dag van mijn twee lieve kindjes."

"Mijn gevoelens werden steeds erger. Op een gegeven moment durfde ik niet meer alleen bij mijn kinderen te zijn uit angst dat ik ze iets aan zou doen. Ik wist dat dit niet gezond was en heb een afspraak gemaakt bij mijn huisarts. Gelukkig was de huisarts vol begrip. Hij vertelde mij dat de symptomen die ik had duidden op een postnatale depressie waarvan sommige vrouwen na de bevalling last hebben. Ik kreeg een antidepressivum voorgeschreven."

"Na vijf weken begon ik me al iets beter te voelen. Ik slik de antidepressiva nu vijf maanden en het gaat best goed met me. Ik ben blij dat ik niet te lang met dit probleem heb rondgelopen. We vormen nu weer een gelukkig gezinnetje en ik geniet iedere dag van mijn twee lieve kindjes."

Terug naar het begin

Reacties

  • Daantjuhaz

    12 juni 2016 14:41

    Ik heb niet echt een depressie ofzo, maar ik heb totaal geen moedergevoelens ook. Mijn dochter is nu elf weken en ik zie het meer als een last van 'oh, ik moet mijn kind nog doen' en mijn vrijheid is weg en dat soort dingen. Ik had ook geen kinderwens, dus ik denk dat dat er meer mee te maken heeft. Ik kan er niks aan doen, wil het zo niet voelen, maar gebeurt wel. Is niet echt hetzelfde natuurlijk als een depressie, maar wilde het even kwijt.

    • vivian

      02 april 2009 15:28

      Hartstikke goed dat je niet te lang gewacht hebt. Ik ben zelf tijdens een depressie zwanger geworden. (zou technisch niet mogelijk zijn, maar ben het lekker wel!) Ik wilde stoppen met de antidepressiva omdat het niet goed kan zijn voor onze kleine meid, maar dit werd me strikt afgeraden, juist met het risico van een postnatale depressie. Ik kan me je gevoel (nog) niet indenken, maar ik kan me wel voorstellen dat je het hier erg moeilijk mee hebt gehad. Als ik je nog een tip mag geven; stop niet te snel met de antidepressiva en als je het doet laat je goed begeleiden. Daarnaast wens ik je nog heel veel geluk met je kindjes en veel beterschap. Groeten Vivian

      • vivian

        06 september 2006 15:31

        Hartstikke goed dat je niet te lang gewacht hebt. Ik ben zelf tijdens een depressie zwanger geworden. (zou technisch niet mogelijk zijn, maar ben het lekker wel!) Ik wilde stoppen met de antidepressiva omdat het niet goed kan zijn voor onze kleine meid, maar dit werd me strikt afgeraden, juist met het risico van een postnatale depressie. Ik kan me je gevoel (nog) niet indenken, maar ik kan me wel voorstellen dat je het hier erg moeilijk mee hebt gehad. Als ik je nog een tip mag geven; stop niet te snel met de antidepressiva en als je het doet laat je goed begeleiden. Daarnaast wens ik je nog heel veel geluk met je kindjes en veel beterschap. Groeten Vivian

        .
        - Advertentie -
        - Advertentie -