Wat kan de oorzaak van een spontane bloedneus zijn?
In het grootste deel van de gevallen ontstaat een bloedneus door een lokale oorzaak. Met andere woorden, door iets wat gebeurt in het gebied van de neusholte zelf.
De binnenkant van je neus is bekleed met dun slijmvlies waardoor allerlei bloedvaatjes lopen. Deze bloedvaatjes kunnen gemakkelijk kapot gaan door:
Heftig niezen.
- Neuspeuteren.
- Hard de neus snuiten.
- Een klap of ander trauma op de neus.
- Neuspoliepen.
Heel af en toe zijn spontane bloedneuzen het gevolg van een onderliggende aandoening. Het gaat dan bijvoorbeeld om stollingsstoornissen of aangeboren afwijkingen van de bloedvaten. Verder kunnen zaken als een verkoudheid, bloedarmoede, arteriosclerose en leukemie ervoor zorgen dat iemand sneller een bloedneus krijgt. Ook door veelvuldig gebruik van aspirine, drugs of bloedverdunnende medicijnen neemt de kans op een spontane bloedneus toe.
Onderzoek oorzaak spontane bloedneus
Soms is het nodig om de precieze oorzaak van een bloedneus te onderzoeken. In dat geval wordt de hulp van een KNO-arts ingeschakeld. Deze kijkt dan met een klein kijkertje in de neus, dit heeft nasale endoscopie of rhinoscopie. Hierbij onderzoekt de arts het voorste gedeelte van de neus om de bron van de bloeding te vinden. De arts bekijkt de neusholte en de voorste neusgangen met een neusspeculum. Dit is een soort tang met trechtervormige kop. Hij gebruikt hierbij een lampje of een reflecterende spiegel.
Als de bloeding wordt veroorzaakt door een klap op de neus, zal de arts ook een röntgenfoto laten maken van het hoofd om na te gaan of er verder neus- en hoofdletsel is. Wanneer het vermoeden bestaat dat de bloedneus wordt veroorzaakt door een onderliggende aandoening, zoals bijvoorbeeld een afwijking in de bloedvaten, is verder onderzoek noodzakelijk. De patiënt wordt dan doorverwezen naar een internist.