Smetvrees wordt, net als alle vormen van dwangneurose, behandeld met therapie. Bijvoorbeeld door cognitieve therapie, waarbij wordt besproken wat je gedachten en angsten achter je smetvrees zijn. Of door exposure responspreventie. Bij deze therapie maak je onder begeleiding een lijst met alle bestaande dwanghandelingen. Bovenaan komen de handelingen waarvan je de minste angst krijgt als de handelingen niet uitgevoerd kunnen worden. Onderaan komen de handelingen waarvan je de meeste angst zou krijgen als je de handelingen niet uit zou voeren.
Vervolgens zul je met je therapeut afspreken om de bovenste dwanghandeling niet meer uit te voeren. Langzaam ga je steeds meer handelingen achterwege laten, tot alle dwanghandelingen tot het verleden behoren. Ook kan besloten worden om enkele dwangmatige handelingen te laten bestaan, zolang deze je maar niet beperken in je dagelijks leven. Dit klinkt als heel gemakkelijk maar is heel moeilijk af te leren. Tijdens de therapie is het heel belangrijk steun van een vertrouwd iemand te krijgen.