Welke neurologische oorzaken kunnen aan loopstoornissen ten grondslag liggen?

Loopstoornissen kennen vaak een neurologische oorzaak. In principe kunnen alle aandoeningen waarbij de sturing van de spieren of het gevoel wordt aangetast op enig moment problemen met lopen geven. Deze problemen nemen zeer uiteenlopende vormen aan. 

Hieronder sommen we de belangrijkste neurologische oorzaken van een loopstoornis op:

• Multiple sclerose (MS). MS is een progressieve ziekte van het centrale zenuwstelsel. Hierin ontstaan verlittekende plekken, waardoor het centrale zenuwstelsel niet goed meer signalen naar de zenuwen en spieren kan sturen. Hierdoor krijg je moeite met het sturen en controleren van je bewegingen. Op den duur kan ook verlamming optreden waardoor je in een rolstoel belandt.

• Beroerte (CVA). Een beroerte kan één van de twee hersenhelften treffen. Het patroon van de loopstoornis is afhankelijk van de plek en de grootte van de beschadiging. Ongeveer 70 procent van de mensen die een CVA overleven, kan gedurende de eerste paar weken niet onafhankelijk lopen. Een groot deel daarvan behoudt problemen met lopen gedurende zijn leven.

• Spasticiteit. Iemand met spasticiteit kan vaak de beweging van bepaalde lichaamsdelen niet goed coördineren en controleren. Dit komt doordat bepaalde spiergroepen overactief zijn, terwijl andere juist helemaal niks doen. Deze balansverstoring zorgt vaak voor spitsvoeten, gebogen knieën en heupen bij het lopen. Spasticiteit kan aangeboren zijn – het is dan een aandoening op zichzelf -, maar het kan ook een verschijnsel van een andere neurologische aandoening zijn, bijvoorbeeld cerebrale parese.

• Perifere neuropathieën bijvoorbeeld dunnevezelneuropathie. Met neuropathie wordt een zenuwziekte bedoeld waarbij meerdere zenuwen tegelijkertijd zijn aangedaan. Bij perifere neuropathieën treden gevoelsstoornissen van de voeten op, waardoor het evenwichtsgevoel wordt verstoord. De patiënt weet niet waar zijn voeten staan en op wat voor ondergrond hij eigenlijk staat. Een betonnen vloer voelt voor hem hetzelfde als een kleiondergrond. Hierdoor is het erg moeilijk om het lichaam in balans te houden. Bovendien zijn neuropathieën vaak pijnlijk doordat de zenuwen onjuiste signalen afgeven. Bij iedere aanraking of verschuiving kan de huid branderig aanvoelen, wat weer problematisch kan zijn met lopen.