Fibromyalgie testen

Fibromyalgie vaststellen is niet eenvoudig. Bij onderzoek zijn er vaak geen afwijkingen aan de spieren en gewrichten. Als een arts het vermoeden van fibromyalgie heeft, zal hij eerst andere aandoeningen uitsluiten met behulp van bloedonderzoeken. Het vermoeden van fibromyalgie ontstaat vaak als er sprake is van:

• Pijn die al minimaal drie maanden aanwezig is.
• Stijfheid die al minimaal drie maanden aanwezig is.
• Pijn en stijfheid die je ervaart op drie of meer plekken in lichaam.
• Pijn links en rechts van het lichaam.
• Pijn in het bovenlichaam en in bekken, de billen en/of benen.
• Pijnklachten op minimaal elf van de achttien tenderpoints.
• Geen andere verklaring voor de pijnklachten.

Om te testen of je fibromyalgie hebt, kan een reumatoloog onderzoek doen naar tenderpoints, ook wel drukpunten genoemd. Het onderzoek gebeurt volgens een vast protocol. De arts zal een druk uitoefenen op de tenderpoints Als dit pijn doet noemen we dit een positieve tenderpoint. Dit onderzoek blijkt echter niet zo betrouwbaar. Verschillende artsen scoren bij dezelfde patiënten een verschillend aantal positieve tenderpoints. Ook blijken punten net naast de tenderpoints net zo gevoelig.

In 2010 is er een nieuwe methode opgesteld om fibromyalgie vast te stellen. Niet alle artsen hanteren deze nieuwe score. Om de diagnose te stellen volgens de nieuwe methode zal de arts de symptomen en de pijn beoordelen. Hieruit komen zogeheten pijnscores en symptoomscores.

Pijnscore

De pijnscore is gebaseerd op het aantal gebieden waarin je pijn hebt. In totaal zijn er 19 gebieden. Voor elk gebied waarin je de afgelopen week pijn hebt gehad krijg je een score van 1. De hoogst mogelijke pijnscore is 19; je hebt dan in de afgelopen week pijn gehad in alle 19 pijngebieden. Om de diagnose fibromyalgie te krijgen moet de pijnscore minimaal 3 zijn.

Symptoomscore

De symptoomscore is opgebouwd uit twee delen. Allereerst beoordeelt de arts de drie belangrijkste symptomen: vermoeidheid, niet uitgerust wakker worden en moeite met nadenken en concentreren. Voor alle drie de symptomen wordt gekeken óf ze aanwezig zijn en in welke mate. De punten die je krijgt voor de aanwezigheid zijn als volgt verdeeld:

• 0 – afwezig
• 1 – aanwezig in lichte of milde mate
• 2 – aanwezig in matige of aanzienlijke mate
• 3 – aanwezig in ernstige mate (continu het leven verstorend)

Naast de drie belangrijkste symptomen (vermoeidheid, niet uitgerust wakker worden en moeite met nadenken en concentreren) beoordeelt de arts ook extra symptomen van fibromyalgie. Dit gebeurt op basis van een lijst van 42 symptomen die minder vaak voorkomen. Denk bijvoorbeeld aan spastische darmklachten, diarree, koorts, vaag zien, droge mond, oorsuizen en kortademigheid. De beoordeling is als volgt:

• 0 – geen van deze symptomen
• 1 – weinig van deze symptomen
• 2 – aanzienlijk aantal van deze symptomen
• 3 – veel van deze symptomen

De symptoomscore bestaat uit de scores voor de drie belangrijkste symptomen en het puntenaantal voor de extra symptomen. De maximale symptoomscore is 12; de drie belangrijkste symptomen zijn dan aanwezig in ernstige mate (3x3=9) en je hebt veel van de overige symptomen (9+3=12). Om de diagnose fibromyalgie te krijgen moet de symptoomscore minimaal 5 zijn.

Fibromyalgiescore

Vervolgens berekent de arts de fibromyalgiescore door de pijnscore en symptoomscore bij elkaar op te tellen. De maximale fibromyalgiescore is 31; je hebt dan een pijnscore van 19 en een symptoomscore van 12. Hoewel de minimale pijnscore en symptoomscore samen 8 zijn, krijg je de diagnose fibromyalgie pas bij een fibromyalgiescore van minimaal 12.

Benieuwd hoe je fibromyalgie behandelt? Lees dan verder op de pagina over Medicijnen bij fibromyalgie of op de pagina Behandeling fibromyalgie.