Waterwratten (Mollusca contagiosa)
In het kort:
- Waterwratjes zijn kleine bultjes op de huid die een parelmoerachtige glans en een kuiltje hebben.
- Ze worden veroorzaakt door het Molluscum contagiosum virus, wat in het vocht van de wratjes zit.
- Waterwratjes komen meestal voor bij kinderen (ouder dan één jaar).
- Waterwratjes zijn zeer besmettelijk, maar verdwijnen vanzelf (dit duurt ongeveer één à twee jaar).
- Een behandeling is niet nodig.
Over waterwratjes
Waterwratten (mollusca contagiosa) worden ook wel bolhoedwratjes genoemd. Het zijn kleine bultjes op de huid die een parelmoerachtige glans en een kuiltje in het midden hebben. Waterwratjes komen vooral voor bij jongere kinderen, maar ook volwassenen kunnen er last van hebben.
Waterwratten worden veroorzaakt door een virus uit de pokkenfamilie (Molluscum contagiosum virus) en zijn zeer besmettelijk. Besmetting treedt gemakkelijk op via het vocht in de bultjes. Het afweersysteem ontwikkelt zelf weerstand tegen het virus. Zodra deze weerstand voldoende is, zullen de waterwratjes vanzelf verdwijnen.
Kinderen met eczeem zijn vaak extra vatbaar voor waterwratjes, omdat zij door het krabben het virus in hun kwetsbare huid wrijven.
Symptomen van waterwratjes
Rondom de waterwratjes kan de huid ontstoken raken: de huid is dan rood en schilferig. Meestal komen waterwratten in kleine groepjes voor. Ze komen het meest voor op de volgende plekken:
- Op de romp
- Onder de oksel
- Aan de binnenkant van de elleboog
- In de knieholte
- In het gezicht
- In de nekplooien
- Op de billen
- Soms ook rond de anus
Behandeling van waterwratjes
Meestal is het niet nodig om waterwratjes te behandelen, omdat ze vanzelf weer weggaan. Dit duurt ongeveer één à twee jaar. Je lichaam moet namelijk eerst een weerstand tegen het virus ontwikkelen. Een eerste teken van deze weerstand is dat de waterwratten gaan ontsteken. Wanneer waterwratjes vanzelf verdwijnen, laten ze geen littekens achter. Nadat de waterwratjes verdwenen zijn, heb je antistoffen tegen het virus aangemaakt. De kans dat het je opnieuw waterwratjes krijgt, is dan ook minimaal.
Waterwratjes verwijderen
Omdat waterwratten na verloop van tijd vanzelf weer weggaan, zal de huis- of huidarts je meestal niet behandelen. Wat de arts bijvoorbeeld kan doen is bevriezing, uitlepelen of uitdrukken. De kans op littekens bij deze agressieve behandeling tegen waterwratjes is echter veel groter. Bovendien kunnen ze weer terugkomen, omdat je nog geen afweer tegen het virus hebt opgebouwd.
Wat kun je zelf doen bij waterwratten?
Je kunt gebruikmaken van verschillende middelen om de symptomen van waterwratjes te bestrijden. Naast specifieke (homeopathische) zalfjes tegen waterwratjes, kunnen sudocrème en zinkzalf in sommige gevallen ook helpen tegen de jeuk.
Verspreiding voorkomen
In de periode dat je last hebt van waterwratjes is het van belang om verdere besmetting te voorkomen. De eerste voorzorgsmaatregelen om de verspreiding van waterwratjes tegen te gaan, zijn goed je handen wassen en niet krabben. Als de waterwratten jeuk veroorzaken, kun je er mentholpoeder op strooien. Dit zal de jeuk wat verlichten. Mentholpoeder mag echter niet gebruikt worden als de bultjes open zijn.
Als een kind waterwratten heeft, is het meestal moeilijk om te voorkomen dat andere kinderen en/of de ouders binnen het gezin ook besmet worden met het virus. Door bijvoorbeeld aparte handdoeken te gebruiken kan geprobeerd worden het besmettingsgevaar wat te verkleinen.
Open waterwratjes
Opengekrabde waterwratjes kunnen het beste ontsmet worden met jodium en daarna afgedekt worden met een pleister. Hierdoor wordt het vrijgekomen virus gedood en voorkomen dat er bacteriën in de bultjes komen waardoor ze gaan ontsteken. Ontstoken waterwratten worden dik en rood, kunnen pijnlijk zijn en korstjes krijgen. De pleister zorgt ervoor dat er geen nieuwe bacteriën in de wratjes komen en gaat verdere verspreiding tegen.
Bronnen
Deze informatie is gebaseerd op de volgende bronnen:
