Ontstoken ooglid (blefaritis) en symptomen als tranende, jeukende en droge ogen
In dit dossier lees je alles over een ontstoken ooglid (blefaritis) en de bijbehorende symptomen zoals tranende ogen, jeukende ogen en droge ogen. Wat is blefaritis, hoe herken je het, hoe ontstaat het en wat kun je ertegen doen?
Wat is een ontstoken ooglid (blefaritis)?
Blefaritis – ook wel een ontstoken ooglid of ooglidrandontsteking - is een ontsteking van de ooglidrand waarbij de haarzakjes en talgkliertjes in het ooglid ontstoken zijn. Dit ontstaat door een overmatige groei van bacteriën die op de rand van het ooglid en aan de voet van de oogharen (wimpers) leven. Deze bacteriën scheiden stoffen af die een biofilm (slijmlaagje langs de wimpers) produceren. Deze biofilm verstopt de talgklieren en zorgt ervoor dat ze er gezwollen uitzien. Daarnaast ontstaan er vaak ook schilfertjes langs de ooglidrand en oogharen.
Blefaritis geeft niet altijd klachten en kan ook onopgemerkt aanwezig zijn.
Klachten bij ooglidontsteking
Veelvoorkomende klachten bij een ooglidontsteking zijn:
- Droge ogen
- Jeukende ogen
- Tranende ogen
- Geïrriteerde of brandende ogen
Daarnaast kunnen de ogen vermoeid aanvoelen en kunnen de oogleden aan elkaar plakken. Vaak ontstaan er schilfertjes en korstjes langs de ooglidrand en wimpers. Een ontstoken ooglid veroorzaakt meestal geen schade aan het gezichtsvermogen, maar kan er wel toe leiden dat je waziger ziet.
Lees meer over de klachten bij blefaritis op de pagina Symptomen ontstoken ooglid.
Fases van blefaritis
Vroeger werd vaak gesproken over twee vormen van blefaritis: anterieure en posterieure blefaritis. Toch is er sprake van maar één ziektebeeld. Daarom spreken we tegenwoordig liever over de vier fases van blefaritis.
Fase 1: ontstoken haarzakjes
Blefaritis ontstaat altijd in de wimpers. Bacteriën kunnen zich goed in de haarzakjes verstoppen en produceren hier een slijmlaag (biofilm). Dit slijm kan zich ophopen in de haarzakjes en wimpers, waardoor de haarzakjes gaan ontsteken en wimpers uit kunnen vallen.
Fase 2: de meiboomklier functioneert minder goed
Als de biofilm over de ooglidranden groeit kunnen ze de uitgangen van de meiboomklieren verstoppen. Deze liggen aan de achterzijde van de ooglidrand en produceren een olieachtige laag die voorkomt dat traanvocht te snel verdampt. Bij blefaritis kan talg moeilijk worden afgevoerd en stapelt het zich op in de klieren. De olieachtige laag neemt hierdoor af en je krijgt last van droge en tranende ogen.
Fase 3: productie traanvocht neemt af
Als de ontsteking langer aanblijft, neemt uiteindelijk ook de productie van traanvocht af. Er is dan een tekort aan vocht in de ogen en de ogen voelen droog aan.
Fase 4: schade aan oogleden
Uiteindelijk kan blefaritis schade toebrengen aan de oogleden. Het onderste ooglid kan naar binnen (entropion) of naar buiten (ectropion) toedraaien. Ook kan het floppy eyelid syndroom ontstaan. Hierbij is er sprake van chronische irritatie en een gevoel van zand in de ogen. Het bovenste ooglid kan ’s nachts spontaan naar buiten toedraaien. Lees meer over de gevolgen van een ontstoken ooglid.