Huidlagen

De opperhuid, ook wel epidermis genoemd, is de buitenste laag van de huid. Het bijzondere aan de opperhuid is dat het zich iedere dertig dagen volledig vernieuwt. Nieuwe cellen, ook wel hoorncellen, worden vanuit de onderste laag van de opperhuid naar de oppervlakte van de huid geduwd. Daar gaan ze dood, maar vormen ze wel een uitstekende bescherming tegen ziekteverwekkers. Dit ‘pantser’ schilfert langzaam af, maar wordt tegelijkertijd van onderaf vernieuwd.

De lederhuid (dermis) is een stevige constructie van bindweefsel. Deze laag zorgt voor de elasticiteit van de huid. In de lederhuid vinden we bloedvaten, lymfevaten en zenuwen. Deze zorgen voor toevoer van voedingsstoffen, afvoer van afvalstoffen, zuurstofvoorziening en gevoel om tast, pijn en temperatuur waar te nemen. De lederhuid vervangt zichzelf lang niet zo vaak als de opperhuid, waardoor littekens in de lederhuid zichtbaar blijven en beschadigingen in de opperhuid niet.

De diepste, derde laag van de huid bestaat uit onderhuids bindweefsel. Bindweefsel scheidt de huid van de spieren, botten en pezen. Het bestaat voornamelijk uit vet, bindweefselschotten en bloedvaten:

• Vet isoleert ons lichaam en is een bron van voedsel in tijden van schaarste
• Bindweefselschotten houden het vet op zijn plaats
• Bloedvaten zorgen voor transport van bloed van en naar het hart

Deze tekst is goedgekeurd door N. Dorlas, huidtherapeut