Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Heupdysplasie

3 uit 5 - 6 beoordelingen
Beoordeling icoon3 mensen vonden deze informatie nuttig

Wat is heupdysplasie?

Heupdysplasie is meestal een aangeboren heupafwijking waarbij de heupkom niet goed is ontwikkeld. Een verergerde vorm van heupdysplasie is heupluxatie. Heupdysplasie betekent slecht gevormde heup. De heupkom is niet diep genoeg waardoor de heupkop niet goed wordt omvat. De heupkop kan daardoor gemakkelijk uit de heupkom glijden. In sommige gevallen past de heupkop helemaal niet meer in de heupkom dan is er sprake van heupluxatie.

Ongeveer twintig op de duizend baby’s worden geboren met heupdysplasie. Heupdysplasie is daarmee een redelijk veelvoorkomende aandoening. In sommige gevallen ontwikkelt heupdysplasie zich pas op latere leeftijd. Vaak uiten de klachten zich dan voor het eerst tussen het vijftiende en vijfentwintigste levensjaar.

Heupdysplasie veroorzaakt op lange termijn vroegtijdige artrose (slijtage van het heupgewricht). Op kortere termijn veroorzaakt heupdysplasie vaak pijn bij het staan en lopen.

Heupluxatie

Heupluxatie is een zeldzame, verergerde vorm van heupdysplasie. Ongeveer één op de duizend baby’s wordt geboren met een heupluxatie. Het is belangrijk dat een heupluxatie vroegtijdig ontdekt wordt om zo slijtage van het heupgewricht zoveel mogelijk te voorkomen en succesvol te kunnen behandelen. Een heupluxatie van één heup is gemakkelijker te herkennen dan heupluxatie van beide heupen.

Heupdysplasie is meestal een aangeboren heupafwijking waarbij de heupkom niet goed is ontwikkeld. Een verergerde vorm van heupdysplasie is heupluxatie. Heupdysplasie betekent slecht gevormde heup. De heupkom is niet diep genoeg waardoor de heupkop niet goed wordt omvat. De heupkop kan daardoor gemakkelijk uit de heupkom glijden. In sommige gevallen past de heupkop helemaal niet meer in de heupkom dan is er sprake van heupluxatie.

Ongeveer twintig op de duizend baby’s worden geboren met heupdysplasie. Heupdysplasie is daarmee een redelijk veelvoorkomende aandoening. In sommige gevallen ontwikkelt heupdysplasie zich pas op latere leeftijd. Vaak uiten de klachten zich dan voor het eerst tussen het vijftiende en vijfentwintigste levensjaar.

Heupdysplasie veroorzaakt op lange termijn vroegtijdige artrose (slijtage van het heupgewricht). Op kortere termijn veroorzaakt heupdysplasie vaak pijn bij het staan en lopen.

Heupluxatie

Heupluxatie is een zeldzame, verergerde vorm van heupdysplasie. Ongeveer één op de duizend baby’s wordt geboren met een heupluxatie. Het is belangrijk dat een heupluxatie vroegtijdig ontdekt wordt om zo slijtage van het heupgewricht zoveel mogelijk te voorkomen en succesvol te kunnen behandelen. Een heupluxatie van één heup is gemakkelijker te herkennen dan heupluxatie van beide heupen.

Oorzaak heupdysplasie

De exacte oorzaak van heupdysplasie is niet duidelijk, wel is vrijwel zeker dat erfelijkheid een grote rol speelt. Het heupgewricht is rond de elfde week van de zwangerschap al volledig aangelegd. Dit bestaat dan vrijwel alleen nog uit kraakbeen en dat is heel week en kwetsbaar. Door een verkeerde ligging van de foetus wordt waarschijnlijk de heupkop uit de kom gedrukt en dit veroorzaakt instabiliteit van het heupgewricht.

Er is een aantal risicofactoren voor heupdysplasie bekend:

  • Erfelijkheid
  • Kinderen die in een stuitligging lagen
  • Kinderen die weinig ruimte hebben in de baarmoeder (eerstgeborenen, vruchtwatertekort)
  • Andere erfelijke aandoeningen zoals: klompvoetjes, een open ruggetje en een liesbreuk.

Daarnaast komt de aandoening twee tot driemaal vaker bij meisjes voor dan bij jongens en is het linker heupgewricht vaker aangedaan dan het rechter heupgewricht.

De exacte oorzaak van heupdysplasie is niet duidelijk, wel is vrijwel zeker dat erfelijkheid een grote rol speelt. Het heupgewricht is rond de elfde week van de zwangerschap al volledig aangelegd. Dit bestaat dan vrijwel alleen nog uit kraakbeen en dat is heel week en kwetsbaar. Door een verkeerde ligging van de foetus wordt waarschijnlijk de heupkop uit de kom gedrukt en dit veroorzaakt instabiliteit van het heupgewricht.

Er is een aantal risicofactoren voor heupdysplasie bekend:

  • Erfelijkheid
  • Kinderen die in een stuitligging lagen
  • Kinderen die weinig ruimte hebben in de baarmoeder (eerstgeborenen, vruchtwatertekort)
  • Andere erfelijke aandoeningen zoals: klompvoetjes, een open ruggetje en een liesbreuk.

Daarnaast komt de aandoening twee tot driemaal vaker bij meisjes voor dan bij jongens en is het linker heupgewricht vaker aangedaan dan het rechter heupgewricht.

Symptomen heupdysplasie

Het is belangrijk dat heupdysplasie vroegtijdig wordt opgemerkt. Direct na de geboorte en op het consultatiebureau controleren ze baby’s altijd op heupdysplasie. Soms valt het ouders zelf op dat er beenlengteverschil bestaat bij hun kind. Indien kinderen al lopen, kan waggelen of met één been trekken duiden op heupdysplasie.  

Symptomen heupdysplasie volwassenen

Soms wordt heupdysplasie pas op latere leeftijd ontdekt. Vaak hebben deze mensen dan al enige tijd pijnklachten. Symptomen van een heupdysplasie zijn:

  • Pijn in de lies, bovenbeen en of bil
  • Pijn in de onderrug
  • Pijn bij draaibewegingen van de heup
  • Pijn in het heupgewricht ten gevolge van slijtage van het kraakbeen
  • Pijn tijdens langzaam lopen

Het is belangrijk dat heupdysplasie vroegtijdig wordt opgemerkt. Direct na de geboorte en op het consultatiebureau controleren ze baby’s altijd op heupdysplasie. Soms valt het ouders zelf op dat er beenlengteverschil bestaat bij hun kind. Indien kinderen al lopen, kan waggelen of met één been trekken duiden op heupdysplasie.  

Symptomen heupdysplasie volwassenen

Soms wordt heupdysplasie pas op latere leeftijd ontdekt. Vaak hebben deze mensen dan al enige tijd pijnklachten. Symptomen van een heupdysplasie zijn:

  • Pijn in de lies, bovenbeen en of bil
  • Pijn in de onderrug
  • Pijn bij draaibewegingen van de heup
  • Pijn in het heupgewricht ten gevolge van slijtage van het kraakbeen
  • Pijn tijdens langzaam lopen

Diagnose heupdysplasie

Baby’s in Nederland worden altijd kort na de geboorte en later ook nog door het consultatiebureau lichamelijk onderzocht. Hier zijn ze bedacht op heupdysplasie. Tijdens dit lichamelijk onderzoek kijkt de arts of de beentjes ver genoeg kunnen spreiden. Daarnaast kijken ze of het kind geen beenlengteverschil heeft. Als ze vermoeden dat er sprake is van heupdysplasie, volgt een doorverwijzing naar het ziekenhuis.

In het ziekenhuis doen ze meestal aanvullend onderzoek door middel van een echo of door het maken van röntgenfoto’s. Deze diagnosemiddelen geven meestal uitsluitsel. In sommige gevallen maakt de arts ook nog een MRI-scan of een CT-scan.

Baby’s in Nederland worden altijd kort na de geboorte en later ook nog door het consultatiebureau lichamelijk onderzocht. Hier zijn ze bedacht op heupdysplasie. Tijdens dit lichamelijk onderzoek kijkt de arts of de beentjes ver genoeg kunnen spreiden. Daarnaast kijken ze of het kind geen beenlengteverschil heeft. Als ze vermoeden dat er sprake is van heupdysplasie, volgt een doorverwijzing naar het ziekenhuis.

In het ziekenhuis doen ze meestal aanvullend onderzoek door middel van een echo of door het maken van röntgenfoto’s. Deze diagnosemiddelen geven meestal uitsluitsel. In sommige gevallen maakt de arts ook nog een MRI-scan of een CT-scan.

Verder lezen

Pagina laatst aangepast op 15-03-2023

Auteur: Redactie Gezondheidsplein

Vond je deze informatie nuttig?

3 uit 5 - 6 beoordelingen

Heeft deze informatie jou geholpen?

.
- Advertentie -
- Advertentie -