Ik heb een relatie met een getrouwde man, nu alweer 3,5 jaar verder met hem, wat ik nooit had verwacht. In de tijd is er veel gebeurd tussen ons, leuke maar ook minder leuke dingen. Ik heb zelfs meerdere keren op het punt gestaan om er een punt achter te zetten, maar we kunnen elkaar totaal niet loslaten. We zien elkaar minder dan in het begin, maar dit komt doordat we allebei een andere baan hebben, maar wel elke dag contact met elkaar. Dan maakt mijn hart nog steeds een sprongetje. Mis hem verschrikkelijk zeker als hij een dag en nacht bij me is geweest en dan weg moet naar zijn gezin, dat is wel iets dat me steekt, want dan speelt hij het gelukkige gezinnetje. Ik weet dat ik niet zo mag denken. Maar zo voelt het af en toe voor me. Maar als hij er weer is ben ik het weer vergeten en geniet dan van ons samenzijn.