Val jij ook steeds voor 'foute mannen'?

Reacties

• 

  Sammie12

  06 augustus 2014 18:10

  Ben nu 52 jr. en heb drie relaties gehad waarvan de langste ong. 10 jaar heeft geduurd. Ik kies blijkbaar voor mannen die zichzelf geweldig vinden. Ik verwaarloos het contact met mijn eigen vrienden en met mijn familie en verlies mezelf volkomen in relaties. In de eerste relatie werd ik mishandeld en op een gegeven moment zelfs verkracht. Dat was het einde van die relatie. De volgende twee relaties duurden successievelijk 10 en 6 jaar en daarin raakte ik mezelf echt kwijt. Ben nu al 12 jaar single en gelukkiger dan in al die drie relaties. Heb mezelf weer gevonden.
• 

  Sjaak

  17 november 2013 18:10

  Ik heb ditzelfde ook vaak meegemaakt en bijna altijd hielp het een vriendschap naar de koppen. Maar nu is het het geval dat die persoon in kwestie juist wel bevriend wil blijven. Voor mij is dit echter zeer pijnlijk. Ik kan niet met iemand bevriend blijven op wie ik verliefd ben, maar die zelf deze gevoelens totaal niet heeft.
• 

  boomer

  24 maart 2013 19:24

  Quote: diana
  ------------------------
  
  Hallo ik ben diana.
  ik val ook steeds op de verkeerde man in mijn leven ik weet diep in mijn hart dat ik erg vaak twijfel aan deze relatie. We hebben samen erg veel mee gemaakt in een relatie van 10 jaar tijd, maar hij heeft vaak last van agressie. Maar ik voel me soms zoo sterk dat ik denk als ik beter in mijn leven kan krijgen dan zal ik jou verlaten. Grootendeels ben ik echter afhankelijk van hem, omdat ik het financieel niet redt. Dat weet hij. Hij is ook een alchol drinker en gaat vaak ruzie maken met mensen op straat. Ik en mijn dochter staan erbij, maar ik denk steeds wat, waar en hoe kom ik ooit van deze man af? Voor mij is het erg ingewikkeld,want hij speelt later ook weer zoo goed met mijn gevoelens dat ik denk dat ik wel weer gelukkig met hem even ben. Hij is sluw. Ik bid diep in mijn hart dat ik en mijn dochter ooit zonder hem verder kunnen gaan. In het leven en dat ik mijn eigen huisje krijg en verder kan met mijn leven. Door deze relatie heb ik constant stress en uit zich in extreem overgewicht door alle spanningen met hem. Als hij kwaad op me is beledigt hij me gewoon ook in het bij zijn van mijn familie. Ik ben zooo op van deze relatie zoo moe. Hij is ook verstandelijk beperkt, dat maakt het nog moelijker. En snel agresief, dus moet ik me maar altijd inhouden als er wat is en vooral als meneer heeft gedronken. Moet ik me maar beter rustig houden. En die constante stress die ik voel in mijn maag als ik met hem over straat ga, het is slecht voor mij en mijn dochtertje, maar hulp kan ik ook niet verwachten van familie of vrienden die me voor tijdelijk op zouden willen vangen met mijn dochter. Tot dat ik een eigen huisje heb en het financieel beter kan permiteeren, zodat wij allebei meer rust krijgen in ons leven. Ik hoop dat er echt zo'n dag in mijn leven mag komen als de tijden weer beter gaan. In het leven nu moet ik het toch aleen doen met mijn kind in mijn leven. En ik weet dat ik nergens terecht kan, dus maar bidden en hopen dat het goed komt. Ik probeer ondanks mijn fin zorgen toch te reageeren op goedkope woninngen in amsterdam.
  
  ------------------------
  Wist je dan niet hoe hij was voor dat je met hem een relatie begon? Slaat hij je ook? Drink je zelf ook? Is hij voor de rest wel goed voor jou en je kind? Er zijn genoeg woningen in Amsterdam, hoop dat je er snel een vindt en gelukkig wordt.
  
• 

  boomer

  24 maart 2013 19:20

  Wist je dan niet hoe hij was voordat je met hem een relatie begon? Slaat hij jou ook? En drink je zelf ook?
  Er zijn woningen zat in Amsterdam, hoop dat je er snel één vindt en gelukkig wordt.
  
• 

  nal

  11 maart 2013 18:36

  Ik ben een meisje van 15 en verliefd op iemand van 26, hij is ook getrouwd. Ik zie hem bijna iedere dag en ik kan hem niet vergeten. Wat moet ik doen?
• 

  Nieuws-oud

  26 februari 2013 19:27

  Foute mannen, foute vrouwen, ik denk dat er alleen zwakke mensen bestaan omdat er in het verleden iets mis is gelopen, genetisch of met de opvoeding of omgeving. Laten we hier een druppel vallen in het water, het kan later een tsunami worden. Het is belangrijk dat we beseffen dat seks een drug is, net als sigaretten of drank. Het is een genotsmiddel, enkel verwarren we het met liefde. Een vrouw maakt hormonen vrij bij geslachtsgemeenschap die haar doen binden aan die man, gewoon omdat de natuur haar zo dwingt voor die man te zorgen die de vader van haar kinderen kan zijn. Misschien is het lachen met het katholieke geloof, maar ze stoelt wel op jaarlange ervaring van vele mensen en relaties, met als doel ze te beschermen. Mannen scheiden die hormonen niet af. Zij willen zoveel mogelijk hun zaad verdelen onder zoveel mogelijk vrouwen om hun voorbestaan te vrijwaren.
  Mannen zowel als vrouwen staan zwak op hun manier als ze hun hoofd er niet bijhouden. Maar gelukkig zijn we in ons land er toe in staat te overleven zonder de ander. En geeft zelfontwikkeling en goed doen voor een ander ons dezelfde voldoening als seks, maar brengt ze in plaats van kinderen, echte liefde op de wereld. Dit schrijf ik niet als nonnetje maar uit eigen ervaring. Na de zelfmoord van mijn man en na twee seksuele aanrandingen en vele zogezegde foute relaties. Dus blijf ik nu beter bij mezelf en luister eerst wat ik voor de ander kan betekenen,(en verlies ik me niet in de ander) zonder seks, en als ik iemand nodig heb probeer ik eerst mijn eigen sekse hulp te vragen. En in uiterste nood is er ook masturbatie, zolang je je daarin niet in wil verliezen.
• 

  pommeline

  09 december 2012 13:52

  Ikzelf ben een gehuwde vrouw van 51 jaar. De sleur kwam in mijn huwelijk en ik werd verliefd op een totaal foute man. Ik weet dat het geheel fout van mij is maar die man oefent een soort speciale aantrekkingskracht op mij uit. Ik weet dat ik uit deze relatie moet stappen voor het te laat is want mijn minnaar neemt enkel en geeft niets en heeft achter mijn rug om ook nog contact met andere vrouwen, hoewel hij mij zegt dat hij niks voor mij te verbergen heeft.
  Ik had al vanaf het begin door dat er iets niet pluis was. Nu begin ik er stilletjes aan achter te komen dat hij geen geweten heeft, liegt en bedriegt en ga zo maar door. En ik die dacht van mezelf dat ik een intelligente vrouw was.
  Hoe kom ik er vanaf?
• 

  Eline

  28 oktober 2011 02:56

  Lee/wanhopige boogschutter, Het is heel belangrijk dat je hulp zoekt. Niet alleen voor jou, ook voor je zoontje. Hij krijgt dit namelijk allemaal mee, en (zeker als je 'het zo maar laat') krijgt hij het idee dat dit 'gewoon' is. En dat is het absoluut niet! Dit zal absoluut negatieve invloed op hem hebben. Neem het van mij aan, als mede-moeder :) Je zegt dat je bang bent dat hij je vermoordt. Dat is behoorlijk ernstig, en dat zal waarschijnlijk betekenen dat hij je al eerder pijn heeft gedaan. En onthou dit, daar heeft hij nooit, maar dan ook nooit het recht toe. WAT VOOR REDE HIJ DAN OOK HEEFT. Er zijn verschillende punten waar je terecht kunt. Op http://www.huiselijkgeweld.nl/index zie je rechts een kaart van Nederland, klik op het gebied waar je woont en je krijgt een lijst met sites en telefoonnummers. Het beste is om te bellen als hij niet in de buurt is, uiteraard. Mocht je meer hulp of steun nodig hebben, dan kun je me op facebook vinden op Eline Waarsenburg-Nauta. Ik sta voor je klaar en hou je problemen natuurlijk voor mezelf! Ik hoop dat je er wat mee doet. Al doe je het voor je lieve zoontje. Liefs en sterkte, Een andere boogschutter
• 

  BlackStar

  13 mei 2011 21:52

  Ik lees allemaal verhalen over mensen die al in relaties zijn geweest. Ik ben juist elke keer zo extreem verliefd, maar daar blijft het dan ook bij. Ik ben 23 en heb nog nooit een relatie gehad. Ik val zo giga hard voor mannen die mij niet zien staan. Ook nu weer. Op het werk. Vorig jaar had ik hem een keer mee uit gevraagd, maar dat ketste die af (op een nette manier). Maar nu werk ik weer meer met hem samen, en ik kan het niet achter me laten. Hij is de jongen waar ik mee verder wil. Ik ben er zelfs depressief door. Ik zit 24/7 met hem in mijn hoofd, bij alles wat ik doe. Of ik nou thuis zit, in de winkel sta, bij vrienden ben of familie hij is overal in mijn hoofd. Ik denk constant hoe het zou zijn als ik dan met hem thuis zou zijn, in de winkel sta of bij vrienden ben met hem. Dit is niet gezond. Ik ben zo blij als ik hem zie en spreek, maar daarna.. komen de depressieve gevoelens weer. Als hij eerder naar huis gaat van het werk, begin ik mezelf al heel erg klote te voelen, dat kan toch niet?
• 

  Albert

  09 maart 2011 18:31

  Hermine misschien was er toch iemand die om je heeft gegeven maar door jouw jaloersheid heb je alles kapot gemaakt.
  Met mij gaat het goed.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7
• 8
• 9
• 10
• Volgende ›
• Laatste »