Behandeling van een perifere aangezichtsverlamming

• 5 uit 5 - 2 beoordelingen

Wanneer er sprake is van de verlamming van Bell bestaat de behandeling uit rust. Deze verlamming geneest vaak spontaan en volledig binnen zes tot acht weken. De leeftijd van de patiënt en de mate van de zenuwuitval spelen hierbij een grote rol. Hoe jonger de patiënt, des te meer kans op volledige genezing.

Mogelijk kan het oog niet volledig gesloten worden en blijft het vooral in de nacht ten dele open. Om uitdroging van het hoornvlies van het oog te voorkomen kan er een oogzalf voorgeschreven worden.

Bij ernstige verlammingen kan je arts een prednisonkuur starten om een ontsteking tegen te gaan. Daarnaast kan een antiherpesmiddel voorgeschreven worden.

Oefentherapie en logopedie

De verlamming van Bell geneest vaak zonder behandeling binnen zes tot acht weken spontaan en volledig. De leeftijd speelt hierbij echter een grote rol: in de leeftijd tot 30 jaar geneest 85-90% van de gevallen, van 30 tot 45 jaar 76%, van 45 tot 60 jaar 61% en daarboven bij slechts 37%. Een onvolledige verlamming geneest meestal vanzelf zonder problemen.

Duurt de genezing langer, dan zal volledig herstel waarschijnlijk niet optreden. Hierop is de kans ook groter als bij een volledige verlamming door zenuwverval de aangezichtszenuw beschadigd wordt. 

Bij onvolledig herstel door beschadiging van de zenuw kunnen restverschijnselen zoveel mogelijk onderdrukt worden met oefentherapie. Dit kan helpen een betere controle te krijgen over de mimiek (gelaatsuitdrukking). Een logopedist of fysiotherapeut kan je hierbij helpen.

Operatie

Operaties om de druk op de zenuw weg te nemen hebben helaas geen effect bij de behandeling van een aangezichtsverlamming.

Laatst bijgewerkt op 8 februari 2013