Coma is een toestand van sterk gedaald of geheel opgeheven bewustzijn. Dit bewustzijnsverlies zorgt ervoor dat de comateuze patiënt zijn ogen niet opent, niet spreekt en niet beweegt. Ook vitale functies van het lichaam, zoals de ademhalings-, bloeddruk- en temperatuurregulatie kunnen aangedaan zijn. Coma lijkt in eerste instantie op een diepe slaap, maar onderscheidt zich daarvan doordat het niet mogelijk is om gewekt te worden.
Er zijn verschillende gradaties van bewustzijnsdaling die worden beschreven aan de hand van de zogenaamde Glasgow Coma Scale. Met deze schaal wordt aan de hand van de reactie op prikkels bepaald hoe diep het bewustzijn is gedaald. Het gaat dan om het wel of niet kunnen openen van de ogen, het wel of niet spreken en de mate van bewegen na toediening van verschillende prikkels. Hoe lager deze score, des te lager is het bewustzijn.
Vegetatieve toestand
Sommige mensen openen na enkele weken hun ogen, zonder dat ze echt wakker worden. Je spreekt dan van een vegetatieve toestand. De patiënt heeft zijn ogen open en lijkt soms zelfs rond te kijken, ademt zelfstandig, kan grimassen, kan geluiden en enkele bewegingen maken en heeft een dag-nachtritme. De patiënt is zich hier echter in zijn geheel niet bewust van en het is niet mogelijk om contact te maken. Vegetatieve toestand wordt ook wel coma vigil genoemd.
Kunstmatige coma
Soms is het noodzakelijk om iemand kunstmatig in coma te brengen. Dit gebeurt om de hersenen rust te geven om te herstellen, bijvoorbeeld bij hersenletsel na een ongeluk. De lichaamstemperatuur van de patiënt wordt dan sterk verlaagd om het lichaam als het ware stop te zetten zodat het beschadigde weefsel tijd krijgt om rustig te herstellen. Je kunt kunstmatige coma zien als een extreme vorm van verdoving.
Hersendood
Hersendood is een zeer diepe toestand van coma waarbij alle functies van de hersenen zijn uitgevallen. Om de patiënt in leven te houden moeten alle hersenfuncties kunstmatig worden gehandhaafd, hetgeen gezien de afwezige kans op herstel zinloos is.