Wat is het verschil tussen hersendood en coma?

Hersendood en coma worden vaak ten onrechte met elkaar verward. Hoewel er enkele overeenkomsten zijn, betekenen ze toch echt iets anders. De overeenkomsten hebben voornamelijk betrekking op het ontstaan, de aanwezigheid van hersenschade en het niet aanspreekbaar zijn. De verschillen zijn echter veel groter.

De verschillen gaan vooral over:

• De hersenactiviteit. Het grootste verschil is dat je bij een coma nog hersenactiviteit hebt. Je hersenen werken dus nog wel, maar zijn ernstig beschadigd. Je hersenen kunnen zich echter nog herstellen en je kan dus nog wakker worden. Bij hersendood heb je geen hersenactiviteit. Dit betekent dat je nog behandeld kunt worden voor een coma en je nog kunt genezen. Voor hersendood kan je niet behandeld worden en je kan niet meer genezen.
• De schade aan de hersenstam. Als je hersenstam relatief onbeschadigd blijft, zul je eerder in een coma raken. Als de hersenstam wel beschadigd is, is de kans groter dat je hersendood wordt. 
• Reactie op prikkels. Bij een coma ben je weliswaar niet aanspreekbaar, maar kun je toch reageren op prikkels, bijvoorbeeld gegeven door een arts, maar ook op de stem van bekenden. Ook zullen je primitieve reflexen voor een deel nog aanwezig zijn, omdat je hersenstam nog werkt. Bij een coma is er altijd hoop dat je weer beter wordt. Als je beter wordt zul je echter meestal blijvende hersenschade hebben. Hoe langer de coma duurt, hoe kleiner de kans is dat je nog wakker wordt. Als je hersendood bent kan je niet meer wakker worden. Je hebt geen hersenactiviteit meer en je hersenen kunnen zich niet meer herstellen. Daarbij zijn al je primitieve reflexen afwezig door het afwezig zijn van hersenstamactiviteit. Je hersenstam is ernstig beschadigd en kan niet meer functioneren. Je kunt dus ook niet meer zelfstandig ademhalen en je zult hier altijd hulp bij nodig hebben. Bij een coma kan je vaak nog zelfstandig ademhalen.
• Geschiktheid voor orgaandonatie. Bij een coma is er altijd een kans dat je nog wakker wordt, zelfs al is die kans na een lange tijd erg klein. In geval van coma ben je dus geen geschikte donor. Je bent immers voor een arts niet overleden. Dit is anders als je hersendood bent. Hierbij is er geen hersenactiviteit meer en wordt je door artsen als overleden beschouwd. Je organen werken echter nog, omdat je lichaam nog in leven is. Je organen zijn dus erg geschikt voor donatie. In Nederland mag je zelf beslissen of je hiervoor in aanmerking wil komen.