De behandeling van ontlastingsincontinentie hangt af van de precieze oorzaak. Als langdurige verstopping of diarree de oorzaak van ontlastingsincontinentie is, dan is het zaak om dat probleem aan te pakken. Behandeling bestaat dan meestal uit aanpassingen in je leefstijl en voedingspatroon. In veel gevallen wordt ontlastingsincontinentie echter veroorzaakt door beschadiging of verslapping van de kringspier of bekkenbodemspieren. Dan zijn er diverse behandelingen mogelijk.
De behandeling voor anale incontinentie wordt gekozen op basis van of er een scheurtje in de kringspier zit. Wanneer er geen scheuring is, wordt er veelal gekozen voor niet operatieve behandelingen. Is er wel een scheuring, dan wordt er voor een operatie gekozen.
Niet-operatieve behandelingen van anale incontinentie
Er zijn verschillende niet operatieve behandelingen van anale incontinentie mogelijk. Naast het verzachten van de stoelgang, vallen de volgende behandelmethodes daaronder:
1. Bulkvormende laxeermiddelen
Soms kan de incontinentie overgaan of veel minder ernstig worden door de ontlasting beter te binden met bijvoorbeeld psylliumvezels.
2. Fysiotherapie van de bekkenbodem
Deze therapie leert je hoe je jouw spieren op de juiste manier moet aanspannen en hoe je dit in je dagelijks schema kunt inbouwen.
3. Een darmspoeling
De naam zegt het al: dit is een behandeling waarbij de darm leeggespoeld wordt. Het voorkomt dat je later op de dag een lekkage krijgt. De continentieverpleegkundige geeft je advies over het uitvoeren van een dergelijke spoeling.
4. Percutane neurostimulatie (PTNS)
De techniek van deze operatie is vergelijkbaar met de sacrale neuromodulatie (zie hieronder). Er wordt alleen geen metalen draadje gebruikt om de stroomstoten te geleiden, maar een dunne naald welke in je enkel wordt aangebracht. De behandeling duurt ongeveer drie maanden en is intensief. Tot nu toe is deze behandeling nog niet erkend als bewezen effectief. De eerste studies die zijn afgerond zijn positief en de verwachting is dan ook dat het verzoek om goedkeuring voor vergoeding ervan door zorgverzekeringen snel volgt.
5. Anale tampon
Een tijdelijke oplossing kan gevonden worden in een anale tampon die als het ware als eens stop werkt. Vaak geeft deze tampon echter de nodige klachten, vooral wanneer het gevoel in de anus normaal is.
Operatieve behandelingen van anale incontinentie
Als de niet-operatieve behandelingen niet aanslaan of als er een scheurtje in de kringspier zit, wordt er overgegaan op een operatieve behandeling van anale incontinentie. Hierbinnen zijn verschillende opties:
Sphincterplastiek
Sphincterplastiek omvat het chirurgisch herstellen van de sluitspier. Hoe sneller na de inscheuring de behandeling plaatsvindt, hoe meer kans op een goed resultaat. Bijvoorbeeld direct na een bevalling. Hierbij is het van belang dat op vakkundige wijze de uitgebreidheid van de scheur bepaald wordt, zodat de verschillende lagen op de juiste manier gehecht kunnen worden.
Sacrale neuromodulatie
Deze operatie bestaat uit een test- en een implantatiefase. De testfase bestaat uit het aanleggen van een heel dun metalen draadje bij de zenuwuiteinden in het heiligbeen. Dit draadje wordt verbonden met een uitwendige pacemaker, die hierdoor stroomstootjes doorgeeft aan de zenuwen. Zijn de resultaten goed, dan wordt de uitwendige pacemaker vervangen door een onderhuidse variant. Als laatste is er controle nodig om de pacemaker af te stemmen op de persoonlijke situatie.
Stoma
Enkel bij die patiënten waar bovenstaande operaties mislukt zijn of om overige zwaarwegende redenen, kan gekozen worden voor het aanleggen van een stoma. Een stoma fungeert als een (niet natuurlijke) uitgang van de darm. Een stoma wordt operatief op de buik bevestigd en wordt afgedekt met een klein luchtdicht zakje. Dit zakje moet regelmatig verschoond worden.