ADHD staat bekend om aandachtstekort met hyperactiviteit. Het komt vooral bij kinderen voor, maar volwassenen kunnen ook ADHD hebben.
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
Meer informatieGezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.
Zijn ouders van kinderen met ADHD schuldig?
De precieze oorzaak van ADHD is vooralsnog niet bekend. Wat wel duidelijk is, is dat er drie factoren zijn die een rol spelen bij de oorzaak: erfelijkheid, de werking van de hersenen en de omgeving. Ouders van kinderen met ADHD krijgen vaak verwijten naar hun hoofd geslingerd. Ze hebben bijvoorbeeld hun kind verkeerd opgevoed volgens de mensen die met verwijten komen.
Heb je ook zo'n ervaring gehad? Of heb je er een mening over? Vind je dat dit daadwerkelijk te verwijten valt aan de ouders of vind je de verwijten naar ouders juist onbeschoft?
Terug naar het begin
Reacties
Dit vind ik onterecht. Mijn zoon van elf heeft ook ADHD, vanaf zijn vierde lopen we al bij GGZ-jeugd. Hij wordt snel boos, moet medicijnen slikken van school omdat ze hem anders geen les meer willen geven (hij zit op speciaal onderwijs met uitstroom HAVO).
Wat mij betreft is het zo: waar er twee vechten hebben er twee schuld, maar op de een of andere manier heeft mijn zoon het altijd gedaan. Hij wordt dan uit de klas gestuurd of moet opgehaald worden. Hij moet zelf ook leren meewerken maar dit moet echt uit hemzelf komen.Hallo allemaal, als eerst wil ik zeggen dat jullie allemaal megasterk zijn! Helaas lees ik heel veel herkenning in onze kinderen. Wij hebben vijf kinderen en ook hier gaat nooit eens één dag normaal! Vooral met ons een na jongste kind weten we niet meer mee om te gaan. Hij is 12, maar moet constant in de gaten gehouden worden. Het sloopt ons. Wij kunnen ons nooit even terug trekken, omdat wij niet weten waar we onze zoon van 12 even naartoe kunnen brengen. Hij pikt alles, zit overal aan en in, eet alles op en breekt alles open. En als je hem vraagt waarom hij dat doet ,dan huilt hij en zegt: ik weet het niet! Hij haalt het bloed onder je nagels vandaan, soms pak ik hem aan zijn arm vast, dan gilt hij alsof hij vermoord wordt en schreeuwt 'waarom sla je?' Terwijl hij totaal niet geslagen wordt! We weten echt niet meer wat we moeten doen! Herkent iemand dit?
Ik zou het laten onderzoeken? Dat laatste over slaan doet me denken aan autisme. Lijkt me zeker de moeite waard om te laten onderzoeken. Succes!
Ik heb zelf als alleenstaande moeder een puber met ADHD en eentje met disruptieve stemmingsdisregulatiestoornis met odd en narcistische afweer. Soms weet ik ook niet hoe ik één dag overleef... Zeer pittig! Maar voor mijn idee grotendeels erfelijk, vader heeft het allemaal! Je eigen leven is over zodra ze puber worden. Ik heb zelf heel veel steun aan het Triversum, maar soms
Hallo Jessy, ik zit precies hetzelfde! Dochter Adhd en zoon ook stemmingstoornis en narcistisch afweer en odd. En alleenstaand, zou graag met je in contact komen om evt tips uit te wisselen? Hoor je graag
Beste Iedereen,
Een kind met ADHD is niet makkelijk. Ikzelf 36 jaar, man, heb een zoon van acht jaar en wij hebben beide ADHD-C, gecombineerde type. Ik denk niet dat we een schuldige moeten aanwijzen voor ADHD. Je wordt er mee geboren want het is erfelijk op de eerste graad. Dat houdt in dat een van de directe ouders ook ADD/ADHD zou hebben. Ik denk als moeders van deze ook schitterende kinderen dat je je eigen moeder ook niet de schuld geeft voor het doorgeven van het borstkanker gen dat je geërft hebt, laten we eerlijk zijn. Natuurlijk moet een kind met ADHD ook gestraft worden als ze niet luisteren. Het blijven mensen die ook hun grenzen moeten leren kennen. ADD/ADHD is geen excuus, het is een verklaring. Bij mensen met ADD/ADHD is het belangrijk de juiste aanpak te geven. Maak contact, zorg dat hij/zij je begrijpt en vraag om bevestiging. In de eerste jaren van het kind kan naar mijn mening de klachten verergeren door onbegrip. De ouder weet niet waarom haar kind zo doet, en het kind heeft behoefte aan eenduidige gestructureerd ritme en regelmaat. Als dat niet wordt geboden worden de klachten erger. Dus onwetend speelt de opvoeding mogelijk ook een rol. Verder heb ik ervaren dat voeding een rol kan betekenen. Google maar eens op voeding ADHD. Ook zijn er alternatieven voor medicatie als LTO-3 en LTO-D3. Mijn ervaring is dat ADHD zowel een zegen als een vloek is waarbij hele goede sterke kanten en hele zwakke kanten zijn. Werk aan de zwakke kanten. Om continu stil te staan bij de zwakke kanten kost zo veel moeite en energie maar het is de moeite waard.Lieve mensen,
Ik was een beginnende moeder die andere moeders nogal zeurpieten vond met de stempelverdelingen op de crèche en school. Maar helaas moet ik die veroordeling radicaal bijsturen. ADHD bestaat wel degelijk! Mijn man is positief getest, mijn zoon van 10 idem dito plus Asperger en de jongste (7) begint ook concentratieproblemen te vertonen dus gaat ook getest worden. Wat ik belangrijk vind te vermelden: zoon van 10 vorig jaar doodongelukkig op school. Krijgt nu 5 maanden medicatie en begeleiding binnen schooltijd en is weer vol zelfvertrouwen, scoort nu alles ver boven gemiddeld en het belangrijkste: zit goed in zijn vel en lacht weer.
Voor alle moeders die zich onbegrepen voelen: het is loodzwaar om enorm drukke ongeleide projectielen om je heen te hebben dus wees aardig voor jezelf en neem een dag of wat per week afstand en rust om weer op te laden. Succes!Ik heb een zoon van zeven met ADHD. En een man van 35 met ADHD.
Mijn zoontje was altijd drukker, maar tja, in een druk huishouden is het niet heel rustig.
Ik heb altijd gezegd dat hij gewoon iets drukker en meer aanwezig is dan de rest.
In groep drie ging het met zijn concentratie niet goed en papa herkende zichzelf erin. Dus zijn wij in een stroomversnelling het traject ingegaan en tegen de kerst waren we rond met medicatie voor onder schooltijd.
Op de vraag; 'krijgt hij het ook in de vakantie / weekeinde?' Kreeg ik het advies om te antwoorden; 'Zeg je tegen een kind met een bril ook dat hij of zij het in de vakantie of het in weekeinde maar niet op moet doen?'
Mijn kind mist een stofje, maar dit wil niet zeggen dat hij zich niet hoeft te gedragen.
Hier geldt gewoon normale regels; straf krijgt hij als hij zich niet gedraagt. Daarnaast moet er uitgelegd worden dat hij alles zelf kan, maar dat de medicijnen er alleen zijn zodat het rustiger voor hem is. Hij kan zich dan ook concentreren op de dingen die hij niet zo leuk vind maar wel moeten gebeuren.
Soms moet ik er stiekem ook om lachen. Als hij zijn pyjama aan moet doen doen, kan hij hem niet vinden. Ik stuur papa naar boven die weer kwaad naar beneden komt, omdat die hem ook niet ziet. Ik loop dan naar boven en vraag; 'Hebben jullie gezocht met je ogen dicht?' Want de pyjama ligt dan gewoon net onder zijn kussen bovenop zijn dekens.
Soms erger je eraan, maar als je weet hoe je sommige dingen kunt oplossen kom je al een heel eind. In de verandermaanden november - december hangt er bij ons een planbord van wanneer ze bij wie zijn.Het is inmiddels al weer een tijdje bekend dat ADD komt door te weinig omega 3 (vis) en te weinig bewegen. Eenvoudig te bestrijden dus. Maar stop gerust je kop in het zand als je niets met deze kennis doet, dan gaat de baan straks maar naar iemand anders!
Onzin!
Mijn oudste dochter heeft ADD en de jongste ADHD. De jongste is vijf en sport al sinds haar derde. De oudste sport sinds haar vijfde. Vanaf peuter af aan fietsen, zwemmen en wandelen wij regelmatig. We eten onze vitamientjes, daarnaast krijgen ze aanvullende "kindervitamientjes".
Dus nee! Alsjeblieft zeg. Zeker een biologisch bomenknuffelaar van beroep?
Niet steek je kop maar in het zand. Het is een stofje welke in de hersenen ontbreekt of minder aangemaakt wordt.Beste dames,
Ik ben 35-jarige man met ADHD-C en mijn zoon van acht jaar heeft dezelfde diagnose gekregen. Om op jullie discussie te komen: Indien je ADHD hebt is het geen ziekte, maar zie het wel als een zegen en een vloek. Je hebt hele sterke kanten en helaas ook hele zwakke kanten. Dit komt inderdaad door een stofje waar niet voldoende van wordt aangemaakt, namelijk dopamine (wat bij het vallen van de avond omgezet moet worden naar melatonine, vandaar dat mensen met ADHD ook slaapproblemen kunnen ervaren) in de frontale cortex van onze hersens. Echter, is het inderdaad bekend dat L- theanine, Omega 3 en 6 stimulerend zijn voor de aanmaak voor dit stofje. Maar ook dat gluten caseine (melkeiwit) suiker en E621 MSG erg de negatieve kanten versterkt. Voeding is sowieso een belangrijke factor maar ADHD is er niet mee te genezen.
Hoe kan m'n kind daar naartoe?
Ik ben met MBD geboren en heb van mijn 8e tot aan mijn 12e ritalin als medicatie gehad. Nou blijkt dat mijn moeder ADD of ODD heeft (op haar 40e pas geconstateerd) en dachten ze dat ik ADHD had. Nou blijkt dat mijn moeder tijdens haar zwangerschap af en toe dronk en rookte. Ze is ook geslagen door een kerel. Mijn moeder legde altijd de schuld bij anderen, zelfs bij mij. Ze dacht dat ik dom was, omdat ik nog zo jong was. En daarom loog ze ook vaak tegen mij en verweet zij mij veel dingen.
Nu jaren later begin ik meer stoornissen te krijgen. Omdat mijn moeder vaak loog, vertel ik juist altijd de waarheid. Ik heb geen blad voor mijn mond. En ik ben af en toe een beetje druk. Moet ik nu pilletjes slikken, omdat mijn collega partner mij te druk vindt of zullen mensen het maar wat vaker moeten tolereren ? Ik ben er klaar mee.
En jij vraagt hier over wie de schuldige is? Kan een kind zichzelf opvoeden dan? Vertel mij dat maar eerst eens?Ik ben moeder van twee pubers met ADHD. Mijn oudste zoon is sinds kort uit huis gezet omdat hij niet meer te handhaven was. Ook ik krijg nog steeds de verwijten dat wij onze kinderen niet goed opvoeden. Dit raakt mij heel erg en doet mij als moeder enorm veel zeer. We hebben het beste met onze kinderen voor. Maar als je alles geprobeerd hebt, alle hulp van instanties hebt gehad en je kind wilt nog steeds niet meewerken, wat moet je dan? We hopen diep in ons hart dat alles weer goed komt en die personen die nu met verwijten strooien. Dat zij erop terugkomen en hun excuses aanbieden. Het is gemakkelijk oordelen vanaf de zijlijn. Ik vraag me af hoe andere ouders hiermee omgaan. Misschien hebben zij tips voor ons. Groeten, een moeder met een beschadigd zieltje
Hallo Helena,
Ik wil mijn ervaring van helaas ook uithuisplaatsing wel met je delen maar graag prive als het mogelijk is.
Ook twee pubers Adhd en einde is nog lang niet in zicht.... En tegenwerkende jeugdzorg.
Vriendelijke groet Anna
- Noot van de redactie: het is helaas niet toegestaan om e-mailadressen uit te delen via deze discussie. Als jullie verhalen willen delen, doe dit dan a.u.b. op het forum.Goedenavond Helena,
Ik heb je verhaal gelezen en kan mij er zo bij aansluiten. Ik heb twee dochters van achterin de twintig waarvan de jongste (naar wat ze zeggen) ADHD heeft, maar ze komen er elke keer weer op terug , de jongste heeft nu een dochtertje van bijna twee. Nu nog ben ik bezig te proberen alle soorten hulp te zoeken maar ben een beetje uitgekeken omdat je niet verder wordt geholpen door instanties. Ook inderdaad dat zij zelf het ene moment wel en het andere moment niet wil meewerken. Ze woont op zichzelf maar ook ik heb een aantal jaren gezegd dat ze niet meer thuis kon wonen omdat ik het niet meer aan kon en dacht dat het beter zou gaan. Alleen nog twee keer per week heb ik het in haar ogen gedaan en heeft ze grote monden tegen mij en zijn echt erg. Ik was op zoek naar een praatgroep om net als u misschien van anderen tips te horen die ik misschien nog niet heb geprobeerd. Al zou het alleen maar een luisterend oor zijn van een ouder/s die ook een kind hebben met ADHD. Hoop dat er hier meer ouders zitten met jong volwassen kinderen met ADHD.
Groetjes.Lieve Helena, er kwam onmiddellijk een brok in mijn keel na het lezen van jouw verhaal. Ik heb zelf een zoon van 22 met ADHD en wij hebben verleden jaar ook een hele moeilijke periode doorgemaakt met hem en we zijn er nog niet helemaal. Jij hebt er 2!! Ik voel echt met je mee, de mensen die met verwijten gooien, hebben echt geen idee wat ze jou daar mee aandoen! Het is zo onterecht, maar ik weet uit ervaring dat het heel moeilijk is om dat iemand duidelijk te maken, tenzij ze ook zoiets dergelijks hebben meegemaakt. Uit je woorden maak ik op dat je je uiterste best hebt gedaan en er is geen mens die meer kan doen dan dat!! Tips geven begin ik meestal niet aan, juist omdat ik weet dat er geen kant en klare oplossingen zijn en elk geval weer anders is, maar ik hoop dat je je gesterkt voelt in het feit dat er meer moeders zijn zoals jij, die overeind moeten blijven staan in soms onmogelijk moeilijke situaties. Met andere woorden: eigenlijk ben jij dus gewoon een kanjer en een SUPER moeder. Lieve groetjes van een zielsverwant.
Allereerst wil ik zeggen, hoe dapper en sterk ik jullie vind om de keuze te maken om je zoon het huis uit te plaatsen! Mijn zoon is negen en er gaat geen dag normaal in huis. Met mijn oudste kind gaat het super, zij doet een goede opleiding, is erg rustig etc. Wanneer mensen mij weer eens verwijten dat ik óf geen kinderen had moeten krijgen of weleens aan mijn opvoeding mag werken, denk ik altijd maar: als het aan mijn opvoeding lag, waarom weet de een zich dan wel te gedragen? Als ouder van een ADHD-kind (mogelijk meerdere stoornissen) is het niet gemakkelijk, en soms kun je niet eens bedenken wat ze zich vandaag weer gaan bedenken. Het is een drama, dood-vermoeiend en maakt genieten van je kind bijna onmogelijk. Als ouder twijfel je aan jezelf, je kunnen, of het inderdaad niet aan jou ligt etc. Je hebt gedachten, omdat je de oplossing/uitweg even niet ziet, die je van jezelf tegelijkertijd niet mág dénken. Het is zwaar, niet leuk, met weinig momenten van genot en plezier. Zelfs dé aangewezen instanties zitten soms met hen handen in het haar. Echt, het enige wat ik graag zou willen voor mij zoon, is dat hij zelf dingen kan, hij kan leren voor wat hij wil worden en straks eventueel voor zijn eigen gezin kan zorgen zoals iedereen. Buiten dat het voor ons ouders zwaar is, vraag ik me af en toe af, of mijn zoon ook niet gewoon heel eenzaam is. Zo zijn er elke dag nieuwe vragen en zoek ik regelmatig ook nieuwe oplossingen.
Dag sannelee, ik herken je verhaal. Bij mijn zoon van 4 is wel nog geen ADHD vastgesteld, maar elke dag is een dag met stress. Mijn 8 jarige dochter, ikzelf en mijn man vinden het dan ook niet leuk om hier elke dag mee leren om te gaan. Momenteel loopt er een onderzoek om dan te bekijken welke therapie er voor mijn zoon geschikt is. Soms is het net alsof hij ons gezin terroriseert en ik betrap me er zelf op dat ik veel denk; "wat als hij er niet geweest was". Pas op, ik zie mijn zoon ook graag. Toch ben ik stiekem jaloers op de mensen waar alles mooi en vlotjes verloopt binnen het gezin.
Hoi Helena,
Ik ben ook moeder van een kind met ADHD en herken heel veel in je verhaal het doet mij ook enorm veel pijn dat anderen de schuld geven aan mijn opvoeding.
Ik verdedig me zelf niet meer en negeer het voornamelijk, anderen weten namelijk hoe ze moeten opvoeden en ik niet. Ik heb ook getwijfeld aan me zelf maar zij weten niet waar ik mee moet dealen. Ik wens je veel sterkte en geduld!
- Advertentie -
- Advertentie -
Cookies op gezondheidsplein.nl
Om gezondheidsplein.nl voor jou nog makkelijker en persoonlijker te maken, gebruikt Gezondheidsplein cookies (en daarmee vergelijkbare technieken).
Met deze cookies kunnen wij en derde partijen informatie over jou verzamelen en jouw internetgedrag binnen, en mogelijk ook buiten, onze website volgen. Met deze informatie passen wij en derde partijen de website, onze communicatie en advertenties aan op jouw interesses en profiel. Daarnaast kan je door deze cookies informatie delen via social media.
Als je op "Accepteer" klikt, dan geef je Gezondheidsplein toestemming om cookies voor social media en gepersonaliseerde advertenties te plaatsen. Lees hier meer over in ons privacybeleid en cookiebeleid.
Via "Cookie Instellingen" kan je zelf ook instellen welke cookies worden geplaatst. Je kan je keuze altijd wijzigen of intrekken op ons cookiebeleid
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
© 2024 Gezondheidsplein