"Mijn man heeft een verhouding met mijn zusje"

Verhaal door Marian (39)

Na tien jaar huwelijk kwam Marian (39 jaar) erachter dat haar man Jacques een verhouding had met haar zusje. Marian verloor het vertrouwen in allebei.

Jaloezië

"Ik wist al vrij snel dat Jacques een zwak had voor mijn zusje Karin. Hij probeerde haar in de tijd dat we verkering kregen al te versieren, maar zonder succes. Mijn zusje was niet geïnteresseerd in hem, en daarom maakte ik me geen zorgen. Bovendien: ik vertrouwde haar. Ze was immers mijn zusje en zou dus nooit achter mijn rug om aan mijn vriendje komen."

"Na drie jaar zijn Jacques en ik getrouwd. We woonden al twee jaar samen en alles ging perfect. Karin had inmiddels ook al een jaar een vaste relatie en was dol op haar man. We trokken veel met hen op. Gingen samen op vakantie en brachten de feestdagen samen door. Dat was heel erg gezellig. Dat Jacques een zwak voor Karin bleef houden, was wel duidelijk. Hij probeerde haar altijd aan het lachen te krijgen en raakte haar vaak semi-nonchalant aan. Ik heb daar in een geïrriteerde bui weleens met Karin over gesproken. Zei tegen haar dat het mij opviel en dat ik het weleens vervelend vond. Zij deed er heel luchthartig over. Zei dat ik er niet zwaar aan moest tillen. Haar man leek het ook niet erg te vinden. In ieder geval was daar niets van te merken. Ik kon er ook de ene keer beter tegen dan de andere. Jacques is nu eenmaal iemand die spontaan is en graag anderen aanraakt. Maar ik kreeg toch altijd een knoop in mijn maag als hij (prijzend) over Karin sprak, haar aankeek of haar aanraakte. Toch bleef het gevoel houden van: als ik Karin maar kan vertrouwen, dan is er niets aan de hand."

"Karin's huwelijk hield niet lang stand, en daarmee kwam na zes jaar een einde aan de gezellige uitjes met elkaar. Karin is nog één keer met haar kinderen en ons op vakantie gegaan, maar het was niet meer hetzelfde. Zij had een aardige deuk opgelopen van de scheiding. Sloot zich heel erg af en verloor haar spontaniteit. Ze wilde ook niet meer mee, gaf ze zelf duidelijk aan. Ze zat duidelijk niet lekker in haar vel. Miste een partner en voelde zich eenzaam. Wat ik toen heel moeilijk begon te vinden, was dat Karin langer met Jacques aan de telefoon zat dan met mij. Ze praatte met hem uitvoerig over haar problemen, terwijl ze mij vaak afscheepte met 'het gaat wel'. Jacques vond het duidelijk prettig dat zij zoveel vertrouwen in hem had. Hij was zichtbaar trots dat hij haar een beetje kon opbeuren en raad kon geven."

Overstuur

"Op een avond toen hij met Karin had zitten praten, zei hij dat hij naar haar toe wilde gaan, omdat ze heel erg overstuur was. Ik zei dat ik heel graag mee wilde, maar dat leek hem geen goed idee. 'Ga jij dan morgen even bij haar langs', stelde hij voor. Ik vond het heel onprettig, vooral omdat ik wist dat Karin heel labiel was op dat moment en misschien daarom niet meer de zus die ik kon vertrouwen. Jacques kwam om vier uur in de ochtend terug. Ik had nog geen oog dichtgedaan. Lag toch met een onrustig gevoel in bed. Ik probeerde mijzelf gerust te stellen. Jacques had toch heel eerlijk gezegd dat hij naar Karin ging en waarom? Waar maakte ik mij druk om? Maar de keren dat Jacques naar Karin ging, werden steeds veelvuldiger. En Karin hield bij mij de boot af. Deed soms heel afstandelijk en vertelde weinig over haar 'nieuwe leven'. Natuurlijk probeerde ik Jacques uit te horen, maar die zei ook niet al te veel."

"Op een gegeven moment kreeg ik een telefoontje van mijn broer. Hij was Jacques en Karin tegengekomen in de stad. Ze zaten hand in hand op een terrasje, zei hij. Ik schrok me te pletter. Ik had ondertussen wel de angst dat er iets zou gebeuren tussen die twee, maar toen werd dat duidelijk bevestigd. Toen ik Jacques helemaal overstuur met het nieuws confronteerde, reageerde hij heel boos. Hij had niets met haar, ze waren alleen maar 'maatjes' en hij probeerde haar 'een goed gevoel te geven over zichzelf'. Meer niet. Ik zei dat ik hem niet geloofde, omdat mijn broer nooit zou hebben gebeld als hij niet iets 'alarmerends' had gezien. Ik zei dat ik een paar weken weg wilde om alles te overdenken en in ieder geval een goed gesprek met Karin wilde. Maar daar viel ook niet mee te praten. Zij ontkende dat zij iets voor Jacques voelde, dus ook dat ze iets met hem had."

Twee dierbaren kwijt

"Ik voelde mij ontzettend gekwetst. Had me allang buitengesloten gevoeld en merkte dat ik nu compleet het vertrouwen in beiden was kwijtgeraakt. Ik was er heel zeker van dat ik van Jacques wilde scheiden. Maar het contact met Karin was ook onherstelbaar geworden, omdat zij niet eerlijk tegen mij was. Dat was het zwaarste van alles. Dat ik na mijn scheiding twee dierbaren ben kwijtgeraakt in plaats van één. De scheiding is inmiddels tien jaar geleden, maar het blijft een zwakke plek. Ik ben veel voorzichtiger geworden in het vertrouwen van mensen. Heb inmiddels een paar dierbare vrienden en een nieuwe relatie, maar het heeft acht jaar geduurd voordat ik dat werkelijk zo kon voelen. Ik was heel argwanend. Dankzij mijn nieuwe partner - die daar veel begrip voor had - kan ik nu beter met die argwaan omgaan. Gelukkig."

Verder lezen

4. Discussieer mee

Reacties

Onbekend
09 november 2019 20:06
Het is verschrikkelijk om dit mee te maken, ik weet wat jullie voelen. Ik heb hetzelfde meegemaakt, eerst mijn nichtje en daarna kreeg ik te horen ook met mijn zus. Ben nu 4 jaar verder maar weet er nog niet goed mee om te gaan .
Marion
28 december 2017 15:19
Ik schrik gewoon van dit verhaal. Als ik dit zo lees ben je altijd al een tweede keus geweest maar karma komt zeker bij hun terug en inderdaad je zus hoor je te vertrouwen. Mijn zus ging ook met de man naar bed waar ik een relatie mee had. Ik heb daarna nooit meer iets van hem vernomen. En ik besprak het ook nog met mijn zus. Die net deed of ze van niks wist ik heb het jaren geleden van iemand anders gehoord mijn eigen zus is niet te vertrouwen. Ik snap helemaal hoe jij je voelt. Ik ben blij dat je leven een stuk beter is nu.
Lola
16 januari 2017 21:31
Hoi Marian,
Diep triest verhaal, ik kan me heel goed voorstellen dat je geen vertrouwen hebt in de mens. Het verhaal raakt me diep, dat zo iets bestaat! Ik had een relatie van zes jaar achter de rug en ben een tijdje helemaal de weg kwijt geraakt. Het heeft me drie jaar gekost en heb nu een prille relatie van vier maanden. Ik heb een zusje van zijn leeftijd, ik ben wat ouder en vertrouw het ook niet. Ze zijn heel close, vaak ook wel ruzie over gehad... Ik voel gewoon dat er meer aan de hand is, alleen denk ik dat ze goed weten dat je dat niet kan maken. Mijn zusje vraagt vaak naar hem en geeft hem te vaak complimenten. Op feestjes zijn ze net een paar. Ik erger me kapot daar aan. Eerlijk gezegd dacht ik eerst dat ik last had van paranoïde gedachten, maar ik lees je verhaal nu en zie dat het toch echt bestaat. En het niet alleen in soap series voor komt. Ik ben ook serieus er over na aan het te denken om te stoppen. Beter concentreer ik me verder op mijn carrière, geld en mijn geluk. Wie zegt dat single zijn saai is. Live your life, want die is zo om. En uiteindelijk sterven we toch allemaal alleen.
Sterkte allemaal groetjes.
carolina
28 december 2004 19:17
Beste Marian,
Dat je eigen zus je zo bedrogen heeft moet een verpletterend effect hebben gehad op je vertrouwen. Je hebt jezelf gerustgesteld met het vanzelfsprekende gevoel dat het je zus is waarop je dacht te kunnen vertrouwen.
Helaas gaat de liefde soms zijn natuurlijke gang waardoor je ex-man altijd nog gevoelens had voor je zus. Maar het was voor iedereen beter geweest als ze er eerlijk voor uit waren gekomen. Ook dan was de klap voor jou enorm geweest maar had je tenminste ook op een directe manier kunnen reageren. Vertrouwen in de mensen is zo moeilijk na een scheiding.Terwijl vertrouwen de basis is voor elke relatie. Alleen de echte vrienden, eerlijke mensen, mensen die spontaan voor je klaar staan, maken dat je langzaamaan weer vertrouwen krijgt in de mensen om je heen. En je leert ook van deze situaties. Je leert dat je je vertrouwen niet aan iedereen kunt geven, ook al zou je dat wel willen.
Ik ben net gescheiden. Mijn man koos voor zijn 10-jaar jongere vriendin. Hij was altijd al een rokkenjager.
Gelukkig heb ik een kleine groep mensen om me heen en mijn 2 dochtertjes die me in alles ondersteunen. En wie weet kom ik ook nog eens een leuke partner tegen. Maar nu ben ik trots dat ik het in mijn eentje red. Je vindt jezelf ook weer terug.
Anoniem
14 juli 2003 02:00
Marian,
Ik ben al een tijdje op zoek naar lotgenoten, een goede vriendin tipte me. Ik kan me heel goed inleven in je verhaal. Ik heb niet helemaal hetzelfde meegemaakt maar het gevoel komt op hetzelfde neer. Ik was 2,5 jaar getrouwd met mijn (nu ex) man. Mijn zus was altijd al mijn beste vriendin en daar zij vrijgezel was, deden we altijd alles met z'n drieen. Ik nam haar overal mee naartoe. Het laatste jaar van mijn huwelijk voelde ik al dat er 'iets' niet goed zat. Ik heb ook vaker gevraagd aan mijn man of hij niet 'meer' voor mijn zus voelde dan normaal. Hij deed dat altijd af met: " nee joh, ik heb nu eindelijk ook eens een zus". Aan mijn zus vroeg ik nooit iets. Want die zou dat 'gewoon nooit doen'. Gewoon omdat ze mijn zus was. Dat grenzeloze vertrouwen had ik nog. En toen vertelde hij me op een dag dat hij toch niet genoeg van mij hield, dat hij toch van een ander hield. Ik wist meteen dat het om haar ging. De grootste klap kwam pas toen zij zei dat ze ook van hem hield en met hem verder wilde (wat dat ook voor consequenties zou hebben voor de familie). Ik ben nu 2 jaar verder. Zij zijn nu een jaar getrouwd, 16 weken zwanger. Ik heb geen vertrouwen in relaties, geen vertrouwen in mezelf. Als je je zus niet eens kan vertrouwen, wie dan wel? Een vreemde? Marian, jij hebt nu weer een nieuwe liefde, ben eigenlijk heel nieuwsgierig hoe jij over je wantrouwen heen bent geraakt. Hoe jij zover bent gekomen dat je weer iemand in je leven toelaat.
Anoniem
23 juni 2003 02:00
Marian,
Ik kan mij jouw gevoelens heel goed invoelen. Ik heb hetzelfde meegemaakt, alleen ben ik er pas na de dood van mijn zus achtergekomen. Dus uitpraten met haar was niet meer mogelijk. De strijd die ik daarbij heb met moeten voeren, ik kon niet goed om haar rouwen vanwege de boosheid die ik voelde. Ik voelde het als een dubbel verraad. Ik ben nu 5 jaar gescheiden, maar heb net als jij erg veel moeite met mensen te vertrouwen. Ik heb nog geen nieuwe relatie, durf dat nog niet. Wat fijn voor jou dat jij iemand gevonden heb en dat hij jou ook goed begrijpt. Misschien kom ik ooit ook nog zo ver.
Veel liefs en geluk van een lotgenoot
Anoniem
27 mei 2002 02:00
Ik had haar kapot gestampt en die man al helemaal. Ik zou het haar misschien ooit vergeven maar die man nooit meer. Ik vind het ook best erg voor je
peter
27 januari 2002 01:00
Ik heb het zelfde meegemaakt alleen ik heb met mijn vrouw gepraat in eerste instantie wilde zij scheiden maar daar is ze op terug gekomen. Mijn broer heb ik toen buiten gezet, en ja we proberen er iets van te maken. Het is een heel moeilijke tijd geweest maar hij was alleen uit op mijn vrouw en niet op de kinderen (waarvan er een verstandelijk gehandicapt is) en dat bleek uit wat hij zei tegen dat jong. Het heeft mij heel veel pijn gedaan en ik heb er ook jaren niet op kunnen reageren.
Dick
24 april 2001 02:00
Wat vreemd, Marian, dat nog niemand heeft gereageerd. Ik kan niet geloven dat dit een unieke gebeurtenis is. Zou het vrees van mensen zijn om hierop te reageren? Ik ben een man, toch kan ik me goed voorstellen dat je je verschrikkelijk gekwetst gevoeld moet hebben. Dat het vertrouwen in menselijke relaties zware schade heeft opgelopen. Wat geweldig dat je nu een partner hebt die je heeft leren leven met dit probleem en die je laat zien dat het ook anders kan. Beetje bofkont mag je wel zijn na zoveel ellende.... Dick.
Dick
01 mei 2000 02:00
Wat vreemd, Marian, dat nog niemand heeft gereageerd. Ik kan niet geloven dat dit een unieke gebeurtenis is. Zou het vrees van mensen zijn om hierop te reageren? Ik ben een man, toch kan ik me goed voorstellen dat je je verschrikkelijk gekwetst gevoeld moet hebben. Dat het vertrouwen in menselijke relaties zware schade heeft opgelopen. Wat geweldig dat je nu een partner hebt die je heeft leren leven met dit probleem en die je laat zien dat het ook anders kan. Beetje bofkont mag je wel zijn na zoveel ellende.... Dick.

"Mijn man heeft een verhouding met mijn zusje"

Jaloezië

Overstuur

Twee dierbaren kwijt

Reacties

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Bedankt voor je aanmelding

Cookies op gezondheidsplein.nl