Nastaar

Nastaar is een aandoening die kan ontstaan na een staaroperatie. Tijdens een staaroperatie verwijdert een arts je eigen troebele ooglens en vervangt hij deze door een kunstlens. Deze nieuwe lens moet goed op zijn plaats worden gehouden achter de pupil van het oog. Hierom wordt bij een staaroperatie meestal niet de hele lens verwijderd, maar wordt een groot deel van de lenskapsel gespaard. De lenskapsel is een soort natuurlijk lenszakje. De kunstlens wordt in het achterblijvende deel van de lenskapsel geplaatst. Echter, over het oppervlak van de lenskapsel groeien soms langzaam weer nieuwe lensvezels, die zorgen voor vertroebeling achter het kunstlensje. Dit wordt nastaar genoemd.

Nastaar kan ontstaan als gevolg van een staaroperatie. Het lijkt dan alsof de staar is teruggekeerd doordat je opnieuw wazig begint te zien. Niet iedereen die een staaroperatie heeft gehad krijgt nastaar. Zo heb je bijvoorbeeld een verhoogd risico op nastaar wanneer:

• Je een staaroperatie ondergaat als kind. Kinderen ontwikkelen vaker nastaar.
• Je een bepaalde oogziekte hebt, zoals een inwendige oogontsteking.
• De rand van het voorste lenskapsel niet op de kunstlens rust na de staaroperatie.
• Er een kunstlens met een ronde rand is gebruikt. Een kunstlens met een rechte rand geeft minder risico op nastaar.

De symptomen van nastaar komen overeen met de symptomen die optreden bij staar. Het lijkt net alsof de staar is teruggekeerd in het oog. Nastaar kun je herkennen aan de volgende symptomen:

• Niet scherp meer zien (wazig zien)
• Dubbelzien met één oog
• Verblinding bij fel licht
• Schitteringen zien bij fel licht