Drugsverslaving

Een drugsverslaving gaat verder dan recreatief gebruik van drugs. Bij een verslaving ben je geestelijk of lichamelijk afhankelijk van het gebruikte middel. Bij een verslaving heb je het gevoel dat je drugs moet gebruiken om je goed te voelen of om normaal te kunnen functioneren.

Bij een geestelijke verslaving voel je je niet meer prettig zonder het drugsgebruik. Geestelijke verslaving speelt sneller op bij mensen die drugs gebruiken om te vluchten uit situaties of emoties. Geestelijke verslaving kan bij gebruik van elke soort drugs optreden.

Als het lichaam begint te protesteren zodra je stopt met gebruiken spreek je van een lichamelijke verslaving. Je krijgt dan afkickverschijnselen. Deze verschijnselen maken het moeilijk om te stoppen met gebruiken. Ze treden vooral op bij het gebruik van alcohol en harddrugs, zoals heroïne, methadon en GHB. Andere drugs hebben soms mildere lichamelijke ontwenningsverschijnselen. Een lichamelijke verslaving gaat meestal gepaard met een geestelijke verslaving.

Er zijn meerdere oorzaken waardoor sommige mensen gevoelig zijn om verslaafd te raken aan drugs. Zo hebben sommige mensen een erfelijke aanleg om verslaafd te raken. Ook mensen die last hebben van een psychische stoornis raken eerder verslaafd omdat het drugsgebruik problemen kan doen vergeten.

Hasj en wiet zijn softdrugs. Andere drugs zoals cocaïne, xtc, heroïne, GHB en speed zijn voorbeelden van harddrugs. De Nederlandse wet zegt dat harddrugs gevaarlijker zijn dan softdrugs, omdat de gezondheidsrisico’s bij het gebruik van harddrugs groter zijn. Je hebt van deze middelen een steeds grotere dosis nodig om het gewenste effect te bereiken. Alcohol en tabak worden geen drugs genoemd, maar ze hebben wel degelijk een verslavende werking en kunnen de gezondheid schaden.