Operatie flaporen en minder ingrijpende flapoorcorrectie

Afstaande oren, zeiloren of Dumbo-oren. Het zijn allemaal termen voor de oorafwijking die we het beste kennen als flaporen. Flaporen komen vaak voor, vermoedelijk bij ongeveer vijf procent van de bevolking. Officieel spreken we in de medische wereld over flaporen als de oren meer dan twee centimeter van het hoofd af staan.

Flaporen zijn vaak duidelijk zichtbaar. Je herkent ze al vroeg in de kindertijd, soms zelfs bij baby’s. Je kunt zelfs zeggen dat flaporen méér opvallen bij kinderen dan bij volwassenen. Vanaf een leeftijd van zo’n zes jaar zijn de oren volgroeid. Het hoofd groeit daarna echter nog jaren door. Hierdoor zijn de oren op kinderleeftijd relatief groot in verhouding tot het hoofd. Als het kind ouder wordt zal het hoofd groeien en vallen de oren in verhouding dus minder op.

Afstaande oren zijn altijd aangeboren en ontstaan door een afwijking van het kraakbeen in de oorschelp. Tijdens de zwangerschap ontwikkelen de oren van de baby zich. Als het kraakbeenskelet van het oor hierbij vervormt, ontstaan flaporen. Meestal is het de boog boven aan het oor, de helix, die te ver van het hoofd af staat. Flaporen zijn erfelijk. Je hebt er dus meer kans op als een van je familieleden ook afstaande oren heeft.

Fysiek gezien zijn flaporen ongevaarlijk. De gehoorfunctie is bijvoorbeeld even goed bij mensen met afstaande oren. Desondanks kunnen flaporen ingrijpende (psychische) gevolgen hebben. Veel mensen ervaren afstaande oren als cosmetisch onwenselijk. Bovendien worden kinderen met flaporen regelmatig gepest. Hierdoor kunnen op den duur (ernstige) psychische klachten ontstaan, zoals:

• Onzekerheid
• Verminderd zelfvertrouwen of zelfs minderwaardigheidsgevoel
• Eenzaamheid
• Depressiviteit
• Faalangst
• Angst voor sociale contacten en intimiteit

Ouders die een baby met flaporen krijgen schrikken vaak. Hetzelfde geldt voor kinderen die al op jonge leeftijd geconfronteerd worden met flaporen en hierom gepest worden. De oren zijn bovendien lastig te verbergen. Je kunt echter niets doen om het ontstaan ervan te voorkomen.

Soms worden de oren van baby’s vastgezet met een spalkje en/of afgeplakt met tape. Dit kan de stand van de oren nog enigszins veranderen, zolang als de oorschelpen groeien. Vanaf een leeftijd van ongeveer vier heeft spalktherapie geen zin meer. Vanaf deze leeftijd is het vaak wel mogelijk om de flaporen te behandelen door middel van een oorcorrectie. Daarover lees je meer op de pagina’s Standaard flaporen operatie en Minder ingrijpende flapoorcorrecties. Denk je na over spalktherapie? Raadpleeg dan een medisch specialist en ga niet zelf aan de slag met tape. Lees voor meer informatie bijvoorbeeld deze patiëntenfolder van het Meander Medisch Centrum over oorspalkjes.

Dit dossier is mede mogelijk gemaakt door Beekman Klinieken