Anja (42 jaar) is een paar maanden geleden bevallen van haar dochter Dominique. Tijdens haar zwangerschap was zij wel erg zenuwachtig over iets: zou haar kindje wel gezond zijn? Anja was namelijk tijdens haar zwangerschap al 41 jaar.
Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.
Verhaal door Anja (42)
Anja (42 jaar) is een paar maanden geleden bevallen van haar dochter Dominique. Tijdens haar zwangerschap was zij wel erg zenuwachtig over iets: zou haar kindje wel gezond zijn? Anja was namelijk tijdens haar zwangerschap al 41 jaar.
"De zwangerschap is in een woord perfect verlopen. Ik had natuurlijk wel last van de geijkte kwaaltjes zoals in het begin wat misselijkheid en neiging tot spataders. De bevalling vond ik echter minder, mede omdat ik de weeën niet op kon vangen, en ze erg pijnlijk vond. Vreemd eigenlijk, dat daar nog niets voor gegeven kan worden, zonder opname in het ziekenhuis. Wat dat betreft is het in Amerika en zelfs België beter geregeld! Ze zeggen wel dat je het allemaal snel weer vergeet, de pijn etc, maar ik kan het me nog herinneren als de dag van gisteren."
Ik ben 40 jaar en twee dagen voor mijn nod heb ik gemeenschap gehad gelijk daarna begon ik te bloeden, maar dit was maar een dag. Nu vijf dagen later verga ik van de rugpijn, mijn borsten doen behoorlijk pijn. Ben behoorlijk in de war wat is dit toch. Overgang? Of...
Ik ben een vrouw van 41 en wil graag zwanger worden. Ik heb al een dochter van veertien. Zou ik problemen kunnen krijgen met mijn lichaam?
Met vriendelijke groet
Ik kan jullie vertellen dat als ik nu op mijn 40ste zwanger zou worden ik de meest gelukkige vrouw op aarde zou zijn. Ook met 41,42,43 of 44!!! Sommige vrouwen waaronder ik zijn na jaren proberen nog steeds kinderloos. Onbegrepen onvruchtbaarheid. Ivf alles is al geprobeerd. Geen abortus plegen aub maar het leven omarmen!!!
Ik ben bijna 41 en mijn 3 kinderen zijn 11, 8 en 3 en ben nu zwanger van de 4e. Wat is er zo erg aan? Het is een wonder toch? Mensen die het belachelijk vinden, snappen het geloof ik niet helemaal.
Ik ben een 42 jarige moeder van drie kinderen van 22 ,15 en 9. Ik had problemen met mijn gezondheid en werd van de ene naar het andere onderzoek gestuurd en van de ene naar andere dokter. Mijn suikerspiegel daalde regelmatig en dokters wisten niet vanwaar het kwam . Op een gegeven moment heb ik een CR- scan gehad met contrast. De dokter stuurde me op zijn beurt ook weer naar de gynaecoloog omdat er een knobbel in mijn baarmoeder werd gezien . Ik kwam bij de gynaecoloog en een onderzoek werd gedaan en het bleek dat ik zwanger was !! Geschrokken en totaal van slag vertrok ik bij de dokter. Met het nieuws dat ik al bijna 10 weken zwanger ben .. Ooo mijn God dacht ik, wat nu ? En ja, wat nu? Ik heb tot maandag om te beslissen om een samen met mijn man wat we gaan doen kindje houden en onze toekomst volledig veranderd of we laten een abortus te doen... Nu het is inderdaad veel beter nieuws dan het nieuws dat het kanker was of iets anders .. Maar ik kan je verzekeren het de zwaarste beslissing van mijn leven wat ik of wij moeten nemen .. Ik nam de pil , maar ook een antibioticakuur en had zoiets van"we gebruiken voor zekerheid toch condoom"en nog ben ik zwanger ... Maar niemand echt niemand had dit verwacht . Ik heb al heel wat weg gehuild omdat dit echt een grote klap is en niet weet wat we moeten doen .. Ik ben dus 42 en tja wat moet ik doen ??
Hoe is het afgelopen?
Ik wil graag ook iets delen: Al heel lang heb ik nog een kinderwens ik ben nu 44 heb twee grote kinderen van 20 en 21 jaar, twee lange relaties achter de rug waarvan één met de vader van de kids (die ze nog steeds niet wil want zero contact welke poging ook) en de tweede duurde 10 jaar.
Nu echt mijn droomman ontmoet en de kinderen klikken onderling en met mij en met hem en nu zijn we (ongepland) zes weken zwanger.. Dit is zo dubbel, zo blij dat onze liefde zo bekroond wordt maar zo bang voor onze toekomst want zijn ex wil per se hem uit het huis (zij is weggegaan heeft een woning) dus waar doen we goed aan.. Mijn wens is zo sterk en mijn gevoel ook, maar realistisch gezien voelt het niet bijster verstandig. Maar als we het toelaten juichen onze harten..
Allereerst gefeliciteerd! Op deze leeftijd spontaan zwanger worden is echt een cadeautje. Jullie zijn zo blij met deze zwangerschap, maar aan de andere kant zitten jullie met praktische zaken. Wat uiteraard vervelend is, maar dat zal zich in de tijd wel oplossen. Ikzelf ben ook pas gepland zwanger en ben 42. Wij hadden dit niet meer verwacht en zijn ons lam geschrokken. We hebben al twee kinderen (5 en 6). Ik maak mij vooral zorgen om de gezondheid van het kindje en weer helemaal opnieuw te beginnen.
Ik ben 44 jaar, ik slik 20 jaar anticonceptie en ik heb een keer, 22 jaar geleden, abortus gehad en een keer dit jaar. Ik had nooit een kinderwens gehad. Ik was dit jaar gestopt met anticonceptie en was na 2 maanden zwanger. Ik heb abortus gedaan, maar nu krijg ik een beetje spijt. Ik heb het gevoel dat ik zeer weinig tijd heb om nog kinderen te krijgen. Misschien over een paar jaar wil ik wel en daarna kan het niet meer. Dit gevoel kreeg ik pas, voor mijn 43e had ik dit gevoel helemaal niet. Wat raden jullie mij aan? Ik moet zeggen door mijn hoge hormonen kan ik nog snel zwanger worden. Ik heb mijn hele leven haast last gehad van teveel hormonen en daardoor moest ik de Diana 35 slikken. Mijn vraag is wat is beste voor mij? Heeeelp!
De Diane pil, dat het nog bestaat. Ik heb het heel kort geslikt vanwege acne, maar mijn huisarts liet me al snel overstappen op Marvelon. 44 jaar, wat denk je zelf? Je eicellen hebben hun houdbaarheidsdatum bereikt, je lijf is bezig met de overgang. Je hebt de laatste bus gemist, zeggen we hier in West Friesland. Het zij zo. Kun je niet oppas oma of -tante zijn voor een kind, of pleegmoeder? Vrijwilligers zijn ook heel hard nodig.
Ik vind dat iedereen zelf moet weten of ze ouder moeder worden. Ik ben nu 36 en hoop ook gauw zwanger te zijn. En op oudere leeftijd ben je wel meer bewuster. En is een kindje meer als welkom.
Ben 41 en hoogzwanger. Zomaar natuurlijk en gewenst. Ik snap mensen niet die zich ergeren aan andermans keuzes, maar ik snap wel dat je blij bent als andermans keuze afwijkt van de jouwe. Ik heb dat als ik bij de verloskundige een jonge meid tegenkom. Ik ben blij dat ik mijn leven heb gehad zoals ik het heb gehad, voor de start van deze nieuwe fase.
Dat zou ik iedereen gunnen.
Al met al denk ik overigens toch, bemoei je liever met je eigen buik, de keuze is immers al groots genoeg voor jezelf.
Ik ben 41 jaar en heb een dochter van bijna 16 jaar. Mijn man, met wie ik al 10 jaar samen ben, heeft een enorme kinderwens, die steeds sterker wordt. Sinds een half jaar probeer ik zwanger te worden. Het is nog niet gelukt. Ik heb behoorlijk adhd (dus weinig geduld), mensen roepen: Je moet er niet zo mee bezig zijn, maar HOE dan? Kinderen krijgen- op welke leeftijd dan ook- mag je niet veroordelen, zolang het liefde krijgt en met zorg wordt opgevoed!