Kunstmatige bevruchting via IVF: doen of toch niet?

Janko 13 januari 2016 12:41

We hebben 2 kinderen: een jongen en een meisje van nu 7 jaar. Wij vragen ons af wanneer je jouw kinderen dit moet vertellen en wat zeg je tegen de buitenwacht? Je neemt alle opmerkingen op, zoals: "Op wie lijken ze?" en noem maar op, ook bijvoorbeeld: "Ze lijken op alleen de moeder of de vader". Vaag, hoe ga je hiermee om? Ook voor de kinderen, dus voor later.

Serente 6 december 2014 18:47

Hoe Frank er over denkt.
Ik ben niet geboren in ellendige omstandigheden en door mijn ouders afgestaan aan mensen die mij in betere omstandigheden konden grootbrengen.

Nee, ik ben tegen hoge kosten in een glazen schaaltje tot leven gewekt met zaad en eicellen van een man en een vrouw die bij mijn bestaan geen andere belangen hadden dan, of zich de goede schenkers van een kind te wanen, of er onuitgesproken naar streefden hun vermeende superieure geslachtscellen zo veel mogelijk aan de mensheid door te geven.

Ik walg ervan dat ik ten geschenke ben gegeven door leveranciers van geslachtscellen die door dubbelhartige artsen, wetenschappers en politici worden aangeduid als mijn "biologische ouders".

De consumenten die mijn "wensouders" worden genoemd lieten hun verlangen en belangen voorgaan op de mijne. De gedachte eraan dat ik, als in een warenhuis, in de vriezer op mijn afnemers lag te wachten vervult mij met diepe afschuw.

Als ik nu lees hoe ik volgens deskundigen het best tot acceptatie gebracht kon worden van het onrecht mij aangedaan, dan is mij meteen helder dat de promotors van ivf weten dat zij groot onrecht plegen. De wetgever bepaalde echter dat mijn onrechtmatige levensgeschiedenis rechtmatig is.

Frank

• 

  Yones 15 juli 2015 16:38

  Uit je verhaal kan ik opmaken dat er in jouw geval gebruik is gemaakt van zowel een zaad- als eiceldonor? En dat je hier zeer ontevreden over bent. Vergeet niet dat er bij een groot gedeelte van de IVF behandelingen gewoon gebruik wordt gemaakt van eigen materiaal. En het enige verschil met natuurlijk zwanger worden is dat de bevruchting buiten het lichaam plaats vindt. Wees gezegend met wensouders die zo veel moeite hebben gedaan voor hun kindje.
  

  Reageer

Serente 4 december 2014 12:56

IVF nooit doen. Ik ben niet geboren in ellendige omstandigheden en door mijn ouders afgestaan aan mensen die mij in betere omstandigheden konden grootbrengen. Nee, ik ben tegen hoge kosten in een glazen schaaltje tot leven gewekt met zaad en eicellen van een man en een vrouw die bij mijn bestaan geen andere belangen hadden dan, of zich de goede schenkers van een kind te wanen, of er onuitgesproken naar streefden hun gescreende superieure geslachtscellen zo veel mogelijk aan de mensheid door te geven.

Ik walg ervan dat ik ten geschenke ben gegeven door leveranciers van geslachtscellen die door dubbelhartige artsen, wetenschappers en politici worden aangeduid als mijn "biologische ouders". De consumenten die mijn "wensouders" worden genoemd lieten hun verlangen en belangen voorgaan op de mijne. De gedachte eraan dat ik, als in een warenhuis, in de vriezer op mijn afnemers lag te wachten vervuld mij met diepe afschuw.

Als ik nu lees hoe ik volgens deskundigen het best tot acceptatie gebracht kon worden van het onrecht mij aangedaan, dan is mij meteen helder dat de promotors van ivf weten dat zij groot onrecht plegen. De wetgever bepaalde echter dat mijn onrechtmatige levensgeschiedenis rechtmatig is.

Frank

Silf 19 november 2014 21:46

Na maar een korte periode van proberen werd ons duidelijk verteld dat we meer kans hebben 3x de loterij te winnen dan zwanger te raken. Wij kwamen meteen in aanmerking voor ivf icsi. Wij mogen in onze handen klappen dat het de eerste keer gelukt is. We hebben een gezonde dochter van 4 jaar. De punctie voelde ik goed (26) eiblaasjes is niet niks. Terugplaatsing voelde ik helemaal niet. We hebben 2 top embryo's terug geplaatst maar met 7 weken kwam er helaas 1 af. gelukkig toch een mooie gezonde dochter. Het spuiten deed ik zelf, maar de onzekerheid is het alles ergste... We denken erover om nogmaals ervoor te gaan. helaas zijn mijn ingevroren embryo's er niet meer dus moet van voor af aan. Heeft iemand daar ervaring mee? ik was toen 25, nu 30 :-( Leeftijd speelt ook mee zeiden ze me.

• 

  Tomilana 26 november 2014 02:20

  Kun je mij zeggen in welke ziekenhuis het was? Alvast bedankt.
  Mvg

  Reageer
  • 

    Silf 1 december 2014 08:06

    Hoi,
    Dat was in Eindhoven het Catatina ziekenhuis. Klein team. Ik ervaarde dat als prettig. Succes
    Groetjes silf

    Reageer
    • 

      Shenda 30 augustus 2016 14:53

      Heyhey,
      
      Wij zijn ook bezig in het Catharina Ziekenhuis. Zijn aan de derde poging begonnen. Wij hebben de laatste keer maar 2 cryo's gehad en moesten dus vrij snel weer van voor af aan beginnen. Ik ben nu aan 't spuiten en zondag/maandag hebben we de punctie. Ik vind de punctie zo enorm pijnlijk, dat ik deze de vorige keer en deze keer onder sedatie/roesje laat doen. Maar wat een strijd iedere keer zeg! Je hoopt er zo op eindelijk eens zwanger te mogen zijn van een wondertje, en steeds weer die teleurstelling. Maar we blijven hoop houden. Bij poging drie worden er de eerste keer twee embryo's teruggeplaatst, dus een verhoogde kans op zwangerschap. Ik blijf hopen maar ondertussen ben ik ook zo bang dat het wéér mislukt :-(

      Reageer
  • 

    J 29 september 2019 21:40

    Ik zit in een rolstoel en mijn vriend en ik hebben een kinderwens. Ik heb een operatie ondergaan en hierdoor kan ik mijn benen niet meer zo goed uit elkaar doen, waardoor gemeenschap lastig wordt. Mocht het op deze manier niet lukken en je bent nog maagd, zijn er dan wel opties om toch een kindje te krijgen?

    Reageer

Mar 1 september 2014 20:15

Wij hebben nu 3 pogingen gedaan met ivf. De eerste keer was ik heel bang, vooral voor de punctie. Dat is zo mee gevallen en de terugplaatsing voel je helemaal niks van. Het ergste van de ivf zijn de wachtweken. De tweede keer voelde ik weer niks, de derde keer heb ik de punctie goed gevoeld en ook echt pijn gehad. Veel gebloed, zelfs na 3 dagen nog goed gebloed. Toen kreeg ik de terugplaatsing en die heb ik raar maar waar ook gevoeld. Nu mogen we het eindelijk zeggen: we zijn zwanger! En duimen dat alles goed blijft gaan. We hebben tenslotte geen pogingen voor ivf meer over. Vrouwen die er tegen op zien zou ik zeggen: is echt geen reden voor! Het enige nadeel is echt die wachtweken maar het is mij reuze mee gevallen. Daarbij heb ik zelf geprikt, de menopur pregnyl en decapetyl, dat gaat ook zo makkelijk en pijnloos. Als je niet op natuurlijke wijze zwanger kan worden zoals wij dan is ivf echt een goeie oplossing en de behandeling valt echt mee. Het is te doen, ontspan en focus je op iets anders, dat helpt perfect!

• 

  Hope&Faith 10 september 2014 18:28

  Hoi Mar,
  Gefeliciteerd met jullie zwangerschap. Ken je het forum ivfmoeders.nl? In welk ziekenhuis ben je behandeld en wat is je leeftijd? Wij hebben nu net de eerste IVF achter de rug en hebben het als zeer intensief ervaren. Helaas op wk 9 gaan menstrueren. Kijk uit naar je reactie.
  Hope&Faith

  Reageer

• 

  Justme 6 november 2014 18:05

  Van harte gefeliciteerd ! Ik moet morgen voor de punctie, maar ben nu zo gestrest. Weet niet wat ik moet doen. Ik ga denk ik zo douchen en tv kijken.

  Reageer

Lieke1978 3 juli 2013 08:42

Hoi Vicky,

Ik reageer even op jouw mail omdat ik in exact dezelfde situatie zit. Ik heb een dochter van vijf jaar en sinds vier jaar bezig voor een tweede kindje. We hebben vier keer IUI gedaan en net de eerste IVF poging achter de rug. Ik had elf eicellen na de punctie waarvan er maar één op de juiste manier is bevrucht. Er waren er nog wel vijf bevrucht maar niet op juiste manier (embryo's met drie kernen). Hoe gaat het nu met jou? Is er inmiddels al meer duidelijk? Ik ben heel benieuwd!

Aysa 28 april 2012 21:33

hoi mirjam
Ik denk dat je recht hebt om geholpen te worden. AlleEn ik vind hier in NL dat we niet zo snel worden geholpen. Jammer.

merel 12 april 2012 20:58

Ik ben eind 2009 spontaan zwanger geworden van een heerlijk meisje! Na een jaar dachten we we gaan er weer voor! Na een jaar was ik nog niet zwanger dus naar het ziekenhuis. Nu bleek dat ik over drie jaar al in de vervroegde overgang ga. Dan ben ik 33 jaar. Ik dacht dat de wereld verging. Ben nu bezig met de eerste ivf omdat ik niet veel eitjes heb. Dat ik de eerste x zomaar zwanger geworden ben, had teoretisch helemaal niet gekund! Echt een wonder dus. Ik heb nu 2 follikels en morgen hoor ik of ze groot genoeg zijn. Ik moet zeggen, ik ben best relaxed. Ik weet dat de meeste mensen niet zwanger worden met ivf dus ik zie het als een lot uit de loterij. Tuurlijk zal ik erg verdrietig zijn als het niet meer lukt, alleen dan ben ik zo dankbaar dat ik toch mama kan zijn. Ik hoop zo dat het ons nog gegund is. Alleen 2 follikels is natuurlijk niet veel maar dat komt door de overgang. Je hebt tenslotte maar 1 eicel nodig. Nu maar hopen dat er 1 inzit en die ook nog bevrucht word. wel is mij verteld dat ik iets meer kans heb omdat het sperma van mijn man goed is en ik ook nog maar 30 jaar ben en al een x zwanger ben geweest. Wie heeft dit ook? groetjes en iedereen enorm veel succes

fatima 14 oktober 2011 12:15

is het normaal dat na het IVF buikpijn optreed

ik heb sinds de punctie al last van zeurende buikpijn aan de onderkant
bij mij is al na 3 dagen de embryo terug geplaatst en ik heb nog buikpijn is dat normaal laat me weten
dank

vicky 12 oktober 2011 13:18

Ik ben spontaan zwanger geworden na twee maand en heb een zoon van 5 jaar. Ik ben nu al 4 jaar aan het proberen om opnieuw zwanger te graken. Ik heb reeds 7 insimminaties achter de rug en twee ivf pogingen. Het sperma van mijn man is ok en bij mij zijn er geen afwijkingen. Bij de eerste ivf poging zijn de bevruchte cellen afgebrokkeld waardoor er uiteindelijk 1 bevruchte cel van mindere kwaliteit is terug geplaatst zonder resultaat. Bij de tweede ivf poging had ik 15 eicellen en is er geen enkele eicel bevrucht. Geen terugplaatsing dus.Volgens de Dr is er mogelijks een probleem met de kwaliteit van mijn eicellen. Is er iemand die deze situatie herkent? Vele mensen willen me troosten met de woorden "je hebt toch al een kindje". Dit maakt voor mij niks uit omdat het verlangen naar een tweede kind er nu eenmaal is!