Veel mensen vinden vertrouwen één van de belangrijkste aspecten van een goede relatie. Je gaat ervan uit dat je partner je de waarheid vertelt en geen geheimen voor je heeft.
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
Meer informatieGezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.
Vertrouw jij je partner 100%?
Toch is het niet altijd even makkelijk om vertrouwen te hebben in je partner en in je relatie. Als je alleen al kijkt naar de statistieken die zeggen dat één op de vier mannen, en één op de zeven vrouwen vreemdgaan, dan zou je toch bijna al argwanend worden.
Ook andere factoren kunnen van invloed zijn op je vertrouwen in de ander: hoe ben je opgevoed, wat voor ervaringen heb je op dit gebied, ben je misschien weleens te goed van vertrouwen geweest? En ook het vertrouwen in jezelf speelt een grote rol: wie veel zelfvertrouwen heeft, is ook beter in staat om een ander zijn vertrouwen te schenken.
Vertrouw jij je partner 100%? Of is je vertrouwen te vaak beschaamd geweest om dat nog te kunnen?
Verder lezen
Reacties
Ik heb veel gedeeld hier.. maar positief nieuws mag ook gemeld worden.. :-) :-)
Voor kerst heb ik contact gehad met mijn ex-vriendin we zijn 5 maanden uit elkaar geweest, hebben heel veel gepraat . En toen we elkaar zagen op een neutrale plek in de stad sloeg de vonk gelijk na 10 seconden weer over. Na goede praatsessies zijn we nu weer meer dan een maand samen en ben ik gelukkiger dan ooit. Een stukje angst zit er nog wel in, maar de positieve dingen doen mij dat allemaal vergeten. Ik wens een ieder net zo veel geluk als ik.Lieve schat.. mijn vriendin heeft het zomaar na 3,5 jaar uitgemaakt.. ik ben net als jou kapot. Zij is voor mij de vrouw waar ik oud mee wil worden.. nu dat het over is hoor ik wat er fout was. Ik ben een prater en zij niet. De seks was geweldig, maar we hadden pech dat we allebei in een klote situatie zaten. Zij wilde samen ook huisje, boompje, beetje maar ik dat op dit moment gewoon niet geven. Dit vanwege mijn kinderen (zij hebben een huis nodig waar ik ze kan ontvangen) en mijn gezondheid. Toen heeft ze me verlaten. Ik ben geestelijk een wrak en voel me alleen. Ik hoop dat ze ooit weer voor mijn deur staat.
Ik vertrouw mijn vriend niet meer nadat ik hem drie keer in de relatie betrapt heb op het bekijken van seksboekjes, porno en allemaal andere ranzige onzin. We hebben acht jaar een relatie en ik weet dat hij in die periode vreemd is gegaan. Maar hij blijft ontkennen. Het maakt me zo verdrietig. Ik zit aan de antidepressiva, ben vaak boos en heb paniekaanvallen. Soms zie ik het leven niet meer zitten. Ik ben gewoon bang dat ik er zelf niet meer op een normale manier uitkom.
Update
De relatie is verbroken door haar. Ik vroeg aan de telefoon hoe het ging en ik had het gevoel dat ik gebruikt werd en aan het lijntje gehouden werd. Ze zei: ik kan nog niet zeggen hoe ik me voel tegenover jou, dit kan nog wel heel lang duren.
Dus ik vroeg: maar waarom ben je dan zo kil en koud naar mij? We hebben geen ruzie, niet gepraat, altijd alles was goed, maar ze heeft de relatie laten dood bloeden. Ze is zwaar de weg kwijt en ik krijg een schop want ze kan niet tegen confrontaties. En gooide de hoorn erop. Ik kwam te dicht bij en binnen vijf minuten een email. Ze maakte het uit via mail, na drie jaar, geen afscheidszoen, niet uitgepraat en ga zo maar door.
Ik ben machteloos, ik hou zo vreselijk veel van deze vrouw. Reden van breuk? Geen idee.
Ik kijk nog wel is in haar postbox om te kijken of ze een ander heeft, maar ze flirt nog steeds met mannen via Facebook. Ze geeft mannen de hoop dat ze een heel gewillig type is en dat gaat gaat van rug insmeren tot en met, nou ik zou wel weten wat ik met jou wil en doe. En dat wordt afgesloten van ja dat zou je wel willen he, xxx en haar naam. Dit deed ze dus ook tijdens onze relatie.
Ik ben kapot en begrijp veel, maar niet dit. Ik ben dood goed. Zorgzaam en stond klaar voor haar gezin ik ben zelf ziek. Ik ben gewoon aan de kant gegooid, zonder overleg. Deze vrouw was mijn vrouw waar ik oud mee wilde worden en nog. Stom? Misschien. Dit was echte liefde, fysiek en geestelijk.
Tja, ik pak me leven op en heb vaak zomaar huilbuien. Ik had om de dag of elke dag contact met haar, en nu niks. Ik mis haar vreselijk, humor, ogen, lichaam. alles. Zomaar weg, niks. Wat is dan vertrouwen en liefde en trouw tegenwoordig waard? Ik ben een man, 42 jaar en heb vertrouwen en voor elkaar gaan, vechten voor elkaar in het vaandel. Als jij het niet redt dan draag ik jou, maar doe het ook is voor mij?
Wens haar veel geluk en een betere man dan ik. Ze zei het ligt niet aan jou, maar aan mij. Alles is goed aan jou, ze wil meer. Ik zei dat gaat nu even niet, ik heb een huis en wil een plaats houden voor me kinderen om de twee weken. Ik ben voor hun een rustpunt en die rust wil ik voor mezelf ook om op te laden. Waarom maak je het dan kapot na drie jaar? Geen ruzie, niks. Misschien komen we ooit wel is bij elkaar terug. Moet het loslaten, maar ben bestempeld in me ziel met deze lieve vrouw.
Ik voel me lichtelijk gebruikt de laatste maand. Ik ben te goed gelovig en vertrouwde haar. Via een email uitmaken, tja meer ben je dan niet waard. Ben niet vreemdgegaan, heb haar niet geslagen, niet in de schulden gezet, snap er niks van.
Wens iedereen een fijne dag.Lees nu de update....Wow vreselijk!! Ik kan niks anders zeggen en leef mee. Mijn relatie is na acht jaar nu al even uit (zes maanden). Zij was de eerste waarmee ik het ooit deed. Acht jaar samen. We wilden kinderen en trouwen en ik was aan het sparen voor een ring. Vanwege drukte op werk, verhuizen en een onzekere vriendin trok ik het even minder. Ik heb coke gebruikt ( heel slecht) maar het was per direct uit. Ze is Antilliaans en redelijk naïef in dit soort dingen. Ik snap dat ze boos zou zijn, maar het beëindigen had ik niet verwacht. Zo plots na alles wat we hebben meegemaakt...?! Dus ik snap hoe dat voelt! Verder was alles goed. Er was een emotionele connectie (zei ze zelf vaak)"Lief, aantrekkelijk en wat een knap stel" waren kreten van haar kant. Ze was mijn alles, en zou er nu nog steeds alles (letterlijk) voor over hebben met haar verder te gaan. Ik heb al zeker even geen contact gehad, maar het knaagt na zes maanden nog steeds. Ik moet haar ook de ruimte geven. Misschien moet ik toch maar eens een keer bellen.Ik ben nu weer emotioneel stabiel en weet wat er mis ging.... Jij sterkte!
Beste radelozeman70,
Ik lees in jouw verhaal dat ze heel erg van je houdt, maar op zoek is naar spanning! Ze is juist niet iemand die zo achterdochtig is, maar je moet haar met veel zelfvertrouwen behandelen. Dat is misschien heel moeilijk als je dat niet kan of bent. Vrouwen hebben een eeuwig dilemma van testosteron, mannen voor voortplanting en lieve mannen voor verzorging. De kunst is te switchen wanneer het nodig is.
Wat ze doet met chatten is een symptoom van de zoektocht naar spanning. Ze wil aandacht en zelfvertrouwen, niet iemand die haar controleert (daarmee ontneem je vrijheid) en dat vindt niemand fijn! Dit zijn hele moeilijke dingen om aan te leren maar werken zo verdomd goed. Het heeft mij veel pijn en verdriet gekost. Dit alles is in te zien, maar als je het eenmaal ziet is dat zo fijn voor beiden! Dan ben je pas echt klaar voor een super relatie! Ik hoop dat het helpt in je beeldvorming en gevoel! Succes!!!
Even een update. Ze is zwaar overspannen. Ik ga over twee weken drie maanden weg we houden wel contact en daarna wil ze praten. Ik heb niet eens afscheid kunnen nemen. Ik spreek haar aan de telefoon, ik maak geen ruzie, ik speel haar spel mee. Weten dat ze thuis is, ik hou me als kerel groot maar, ik heb pijn van niet haar zien, niet haar kunnen aanraken. Toch misschien wel bang dat ze voor een ander stiekem is gevallen. Anders ga toch niet twijfelen aan je gevoel na drie jaar, dat is toch raar? Ik ben nog even gek op haar en dieper ook als toen ik haar ontmoette. Soms ben ik boos en voel me machteloos. Ik mis alles aan haar, ze moet zich kapot schamen. Ik ben zo goed en lief voor haar. Soms begrijp ik niks van mensen meer.
Jeetje Samara, dit klinkt precies hetzelfde als bij mij! Ik vertrouw hem niet voor 100 procent, maar bij mij is het ook zo dat hij helemaal nooit mij een reden heeft kunnen geven waarom niet. Hij is bijna altijd met mij samen, hij gaat niet uit en spreekt niet met andere meiden af. Onze relatie is tegenover de buitenwereld geheim dus hand in hand lopen op straat gebeurt niet waardoor heel veel meiden al denken dat hij beschikbaar is. Ook op school (we zitten bij elkaar in de klas) moet hij de intentie wekken bij andere meiden dat hij beschikbaar is, anders valt het teveel op. Dit is erg lastig want als hij met een paar meiden in een groepje zit voor een verslag beginnen ze altijd een privé gesprek op whatsapp met hem buiten het groepsgesprek om. Hij reageert gewoon normaal en niet flirterig, maar dit geeft mij wel een heel onzeker gevoel omdat hij heel veel meisjes in zijn telefoonlijst heeft staan, ook oude 'scharrels' (waar hij eigenlijk nooit mee praat, maar meer tegenover zijn vrienden zodat ik niet de enige ben in zijn lijst).
Daarbij ben ik ook super onzeker en dat werd alleen maar nog meer aan het begin van onze relatie toen ik doorhad dat hij ontzettend veel naar andere meiden keek op straat als ik naast hem liep en zij ook naar hem (hij is erg aantrekkelijk hahah). Dus ik vroeg waarom waarop hij antwoordt het is eigenlijk nooit omdat ze mooi zijn maar meer gewoon hoe ze hun haar hebben, hun kleding, etc. Maar juist omdat ik al onzeker was werd ik nog meer onzeker want het viel me altijd op dat hij alleen maar naar 'mooiere meisjes' dan ik keek. Ik kreeg dus het idee dat hij anderen mooier vond dan ik terwijl hij toch na zeven maanden nog steeds elke dag bij me is. Ik heb al met een maatschappelijk werkster gesproken, maar dit werkt niet echt want heb vandaag voor de eerste keer een zelfmoordpoging gedaan toen we hele erge ruzie hadden. Had al langer zelfmoordgedachtes. Nu moet ik van de week dus voor de eerste keer naar een psychiater. Ik ben echt heel benieuwd want wil hier echt vanaf. Maar mijn punt is ook hoe onzekerder je bent hoe moeilijker het is om je partner te vertrouwen want ook al zegt hij je bent de mooiste van de wereld dan moet jij het zelf ook nog gaan geloven. Maar bedankt Samara, ik ga even research doen naar die cursus, ik hoop dat dat misschien een goede oplossing is!Porno, boekjes en dat soort dingen zijn normaal voor een man, dan moet je juist gerust zijn (ik ben ook man). Het betekent dat ik behoefte aan seks heb of mijn seksuele spanning kwijt wil, maar ik ga niet vreemd! Als hij al een vreemdgegaan is, is de reden waarom belangrijk. Was het betekenisloos en met goede reden (is er natuurlijk nooit, maar we zijn mens en geen robot) of is het al vaker gebeurd? Dat laatste is niet goed en moet je echt afvragen hoever hij voor je gaat.
Als je porno verbied drijf je hem juist naar andere vrouwen, dus dit niet doen of juist met hem doen. Je twijfelt teveel aan je eigen gevoel. Ik had eerst zo'n vriendin. Er was niks fout gedaan hoor, maar haar reacties of gevoel maakte het niet makkelijker ( en dan ben ik een sensitiever man). Ik begrijp je goed. Een gesprek aanknopen en erachter komen waarom of waar zijn lusten vandaan komen is moeilijk, maar dit kan ineens veel problemen oplossen.
Vaak heeft een man gewoon seks nodig. Als hij dat van je krijgt en lieve dingen zoals een uitje, een knuffel uit het niets geeft en met je kroelt is het al snel goed. Zo achterdochtig gedragen (hoe goed ik je gevoel ook begrijp) maakt de situatie erger. Als je het niet kan of wil, moet je eerst bij jezelf te rade gaan denk ik. Jij bent door iets geblokkeerd. De investering die je dan doet, moet je niks voor terug verwachten. Om het patroon te doorbreken, zal hij dan dat niet helemaal begrijpen maar ook zo terug gaan doen. Hij denkt: "Waar heb ik dit aan verdiend en zij is het waard". Daar moet je wel achterstaan. Ik hoop dat dit mannelijk perspectief helpt in je gevoel. Ik zou er gek van worden...
Het moeilijkste in een goede relatie is loslaten en iemand de ruimte geven om zichzelf te laten. Hierdoor zal die persoon juist naar jou toe trekken, omdat iedereen dat fijn vindt en iemand zijn ei kwijt kan. Ik keek als man tijdens mijn relatie ook naar andere vrouwen, maar dan was het om te vergelijken of ze lelijk zijn en dat is interessant, of iets wat opvalt, of ze is inderdaad knapper is ( maar niet leuker)!! Ze heeft een totaal pakket en het beste (is super subjectief) maakt dat dan toch een betere keus bent dan die knappere. Die knappere hebben vaak geen inhoud, zijn minder goede moeders omdat ze teveel bezig zijn geweest met uiterlijk en minder met het ontwikkelen van zorg en kennis. Dus don't worry, zolang hij aan het einde van de DAG gewoon voor jou kiest! Echt waar. En zelfmoord is echt doodzonde (heb ik ook geprobeerd). Het besef wat je anderen aandoet en de ervaringen die nog opdoet waar je weer anderen mee kan helpen zijn de mooiste herinneringen die er zijn ! Doe het niet en anders zou ik graag met je praten vanwege de ervaring.
Mvg Dann
Ik weet het niet meer. Ik heb sinds 2010 een lieve vrouw ontmoet met drie kinderen, om mij zelf te beschermen. Heb ik gezegd ik ga niet samenwonen. Ook met het ook. Ik heb een huis, maar om het weekend komen mijn twee kinderen en hun wil ik ook een thuis geven en de rust. Plus ik heb het nodig om af en toe echt even me eigen plekje te hebben. Om me op te laden ik ben namelijk ziek, niet levens bedreigend, maar chronisch. Dit alles wist zei en ik wist dat ze drie kinderen heeft. Ze heeft een gezin wat best wel moeilijk is en kan zijn, daarom hebben wij toen besloten om te latten. Soms kom ik een week bij haar en dan ben ik weer een week thuis. Nu is mij al een paar keer opgevallen dat ze op facebook met mannen privé chat. In het begin heb ik dat gevolgd, want het ging vrij ver. Hier heb ik toen toch wel even iets over gezegd dat ze dat niet moest flikken. Kom je te kort bij mij. Mis je wat. Doe ik iets niet goed. Nou ja je kent het wel. Nee schat het was onschuldig je blaast het op. Na een paar maanden was er weer met een ander wat, niet opzichtelijk, maar onschuldig zeg maar. Wat heb je aan, en nou het wordt een hete zomer, bla bla bla.
Toen viel me op dat ze niet veel op haar facebook over ons meer had, ik denk zie ik nou spoken? Word ik gek? Toen dacht ik, ik ga toch alles open kaart spelen. Flink ruzie gemaakt en klaar. Zei huilen, ik wil je niet kwijt en bla bla bla. Nu had ze een miskraam gehad. Ze wil geen kinderen meer en ik ook niet. Ik dacht ik ben lief voor haar en ja ze kreeg een reality check. Ik heb toen een mail gekregen dat ik dacht nou ja ze wil dus stoppen. Ze houdt wel van me, maar ze wil toch meer en voelt zich alleen en kan daar niet meer tegen. Ze zei ook, ik heb nog het gevoel dat ik alles alleen doe en noem maar op. Ik ben nu onzeker als de pest, ik vertrouw haar niet meer. Ze heeft me geestelijk pijn gedaan. Ik heb nu ook het gevoel dat ze stiekem dingen doet. Er was een gozer en die vroeg op facebook, maak ik een kans bij jou. Toen heb ik even vriendelijk gezegd dat ik de vriend was en dat die nu moest opzouten en dat ik veel van haar hou.
Nu veranderd ze steeds haar wachtwoord en nu zag ik in haar mail box dat ze in haar ongewenste een bericht had van piratendating. Ik dacht dit meen je niet de laatste reactie was van 16 juni. (Bedankt dat je op mij gereageerd hebt. kus), Ik dacht zal ik alles wissen. Ik dacht zal ik haar profiel afmaken en haar helpen om een nieuwe relatie te vinden. Gisteravond heb ik heerlijk gevreeën met haar. Ze zegt, ik heb je gemist. Ze is wel blij met me, ik doe me best. Wat moet ik doen? Zal ik even niets zeggen en in de gaten houden en als ik was heb het voor haar voeten gooien? Of anders? Ik baal ervan, ze geeft me rust. Ik hou van haar en ze is een goede vrouw. ben ik gek? Ik wil haar niet kwijt en ze zegt, ik heb geen tijd voor een ander, ik heb het te druk met de kinderen. Maar wel achter facebook zitten en dit dus, ben ik zo naïef? Ze is goed voor me, maar dit klopt toch niet. Ze heeft geen fysieke afspraak nog gemaakt en is nog niet vreemd gegaan in de tijd met haar en mij.
Als je het echt wil weten, is er maar 1 manier en dat is rustig, niet verwijtend en begripvol vragen hoe het zit.
Als ik graag wil weten hoe het zit doe ik dit. Anders heb je steeds het gevoel dat er steeds iets tussen ons staat.
Dan moet je vanuit jouw gevoel zetten wat het met je doet. Je man wil je niet kwetsen. Als hij dit tegen je zegt, betekent dat je een hele prestatie hebt geleverd. Zoiets is heel moeilijk met je emoties, maar ook dat hij je zo waardeert en dat hij je superleuk vindt.
Mannen willen echt wel eerlijk zijn, maar je moet er ook voor open staan en je emoties even aan de kant zetten. Ik hoop dat het je helpt en dat hij dit toch eerlijk vertelt. Zeg dat het niet meer uit maakt en dat je toch van hem houdt. Het ligt er wel aan of dit het waard is en of hij dit vaker doet. Als dit te vaak gebeurt, mist hij teveel. Dan moet je oppassen. Zegt een begripvolle man!
Hallo Anoniempje 27
Ik herken het probleem.
Wat fijn (eigenlijk is het probleem hels) dat ik niet de enige ben die hiermee rond loop. Ik denk dat het inderdaad een probleem is van ons zelf.
Ik vind het zeer moeilijk om hiermee om te gaan, ik wil het zeker, maar ik ben ook bang constant bang, controlerend en gestrest. Geen wonder dat ik van de relatie kan genieten. Vertrouwen is een keuze, maar hoe zet je de eerste stap. En hoe stop je de angst gedachten die je kapot maken.
Succes ermee en liefsHallo allemaal.
Ik ben ruim zes en een half jaar samen met mijn man.
Vijf jaar geleden kwam hij een keer 's nachts thuis en rook zijn mond naar het onderste van een andere vrouw, dat weet ik omdat ik het zeer zeker niet geweest kan zijn.
Ik heb er toen niets van gezegd omdat ik toen zwanger was van ons eerste kind en wilde niet alles op het spel zetten, ik heb er veel en lang over nagedacht en boos geweest.
Uiteindelijk dat gevoel en die gedachten weg gegaan.
Maar sinds oktober vorig jaar is zijn gedrag veranderd, veel werken buitenshuis, later thuis van het werk, als ik ergens naar vraag wordt hij nerveus en merk ik dat hij niet goed weet wat hij moet antwoorden.
Voor twee maanden terug hebben we ruzie gehad, en heb ik het eruit gegooid wat mij toen was opgevallen. Hij ontkent het maar door zijn houding toen geloof ik hem niet, hij zegt dat ik gek ben en ik na een psycholoog moet.
Mijn vraag aan jullie is wat moet ik doen?
Moet ik na een psycholoog gaan?
Hoe krijg ik het voor elkaar dat hij de waarheid uitspreekt (of zal hij dat nooit doen)?
Of zou relatietherapie iets voor ons zijn?
Ik wil onze huwelijk niet beëindigen maar ik wil gewoon een eerlijk antwoord van hem.
Hoe krijg ik dat voor elkaar?
Help!!!
Groetjes Vergeet het nietjeIk en mijn man zijn bijna zes jaar samen en drie jaar getrouwd. Was aan het werken in mijn kapsalon en hij was weg met de auto en het bleef maar duren. Ik had hem opgebeld en hij zei: ik ben binnen vijf minuten daar. Hij was dronken, heeft me op de grond geduwd en in het kapsalon op de grond geduwd, terug en op mijn knie gestamd enzovoorts. Toen ben ik een week thuis geweest bij mijn ouders, maar zijn het zondags terug met elkaar aan het bellen geweest en is mij komen hallen. Terug een week bij hem en heeft me de andere zondag terug gedropt bij mijn ouders. Ik ben het vrijdags teruggegaan naar ons appartement. Hij had gezien dat ik op een dating site had gezeten. Maar wat hij tegen niemand vertelde is dat ik hem daar het eerst heb op betrapt. Is mij tegen iedereen gaan slecht praten. Nu zijn we terug samen. Ik zit zonder werk nu en ik poets en strijk en kook hij legt zich in de zetel en hij slaapt. Als hij werken is, heb ik een gevoel van gaat hij naar huis komen of niet.
- Advertentie -
- Advertentie -
Cookies op gezondheidsplein.nl
Om gezondheidsplein.nl voor jou nog makkelijker en persoonlijker te maken, gebruikt Gezondheidsplein cookies (en daarmee vergelijkbare technieken).
Met deze cookies kunnen wij en derde partijen informatie over jou verzamelen en jouw internetgedrag binnen, en mogelijk ook buiten, onze website volgen. Met deze informatie passen wij en derde partijen de website, onze communicatie en advertenties aan op jouw interesses en profiel. Daarnaast kan je door deze cookies informatie delen via social media.
Als je op "Accepteer" klikt, dan geef je Gezondheidsplein toestemming om cookies voor social media en gepersonaliseerde advertenties te plaatsen. Lees hier meer over in ons privacybeleid en cookiebeleid.
Via "Cookie Instellingen" kan je zelf ook instellen welke cookies worden geplaatst. Je kan je keuze altijd wijzigen of intrekken op ons cookiebeleid
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
© 2024 Gezondheidsplein