Job (33) is bijzonder kieskeurig wat betreft zijn eten. Tot zijn grote spijt, is er maar heel weinig eten waar hij van houdt. Zelf ervaart hij het wel als een gemis maar het meest vervelend vindt hij het nog voor vrienden die hem uitnodigen om te komen eten.
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
Meer informatieGezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.
"Ik kan niet genieten van eten"
Verhaal door Job (33)
Verder lezen
Reacties
Ik ben een man van 76 jaar en lust alleen maar aardappelen gekookt, opgebakken, frites, krieltjes met sperzieboontjes, bruine bonen, erwtjes alleen maar extra fijn en snijbonen. Vlees lust ik eigenlijk alleen maar mager vlees van rund, varken en kip en geen vis.
Brood eigenlijk alleen maar wit en af en toe een sneetje bruin met als beleg kaas, jam en chocoladevlokken en gebraden rosbief. En dat is het dan, en 's avonds 2 mandarijnen. Drinken is voornamelijk koffie ongeveer 5 kopjes per dag en fruitdrankjes en 's avonds een flesje bier. Ik ben redelijk goed gezond en heb een wat te dikke buik.
Het probleem zit vooral in het uitgaan naar restaurant en bij familie eten of familie bij mij uitnodigen om te eten, want dan krijgen ze hetzelfde dus komen ze niet, zeer begrijpelijk. Ook ik moet braken en kotsen van iets anders en ik lust zeker geen buitenlands eten. Nu is mijn vrouw 1 jaar geleden overleden en zij vond dat niet erg. Ik zei altijd "wat nou ik ben nooit ziek". Waarom zou ik. Ik kookte veel voor mij en mijn vrouw en voor haar meestal andere groente. Ik ben te zwaar door eenzijdig te eten maar krijg genoeg vitamines binnen en daarom ben ik in de sportschool bezig om mijn gewicht naar beneden te krijgen en dat valt niet mee. Als ik toch naar een restaurant moet zeg ik tegen de ober "ga eens even zitten" en dan kijken ze je raar aan, ik bestel dan alleen gebakken aardappels en een stukje rundvlees zonder wat voor dressing of saus dan ook en zeker geen salades of wat dan ook, want dan kunnen ze het mee terug nemen. Meestal gaat dat goed en kan ik toch wat mee-eten. De meeste mensen in mijn omgeving weten dat en nemen mij liever niet mee. Geen curry, mayonaise of mosterd. Verschrikkelijk kan ik nog niet ruiken en word ik al ziek.Ik herken je verhaal volledig. Ik vind het zelfs al knap dat je gewoon vlees op brood eet. Dat lust ik ook al niet. Mijn eten moet op een bepaalde manier bereid zijn: zo lust ik wel een tosti met kaas of een broodje met kaas, maar een gewone boterham met kaas zal ik nooit eten. Groene groenten? Mij niet gezien. Fruit eet ik met tegenzin.
Wat ik knap vind is dat je 's avonds gematigd eet. Omdat ik overdag weinig binnenkrijg, ga ik los tijdens het avondeten. Rundvlees lust ik niet en vis durf ik al helemaal niet te eten. Ik word al gek bij het idee.
Wat mij verbaast is dat je vroeger van je moeder wel moest eten. Ik hoefde dat niet van mijn ouders en denk dat ik daardoor juist zo weinig eet. Ik mocht als alternatief altijd een boterham eten. Heb het idee dat ik daardoor de vieze dingen verving door die boterham en zo alleen bepaald voedsel daarboven verkoos.
In mijn ogen snappen mensen het ook niet. Eten bij anderen is een ware uitdaging. Schoonouders hebben het idee dat ik alleen friet lust als ik daar ben. Ik lust best wel aardappelen, groente en vlees, als het maar wel het soort eten is dat ik thuis ook eet en bereid wordt op dezelfde manier. Het verschil tussen bakken in olie of boter maakt bij wijze van al dat ik het niet lust. Ik weet hoe vervelend het kan zijn en wilde je alleen even zeggen dat je dus zeker niet de enige ben.Eindelijk van tafel. Partner heeft het liefst brood maar met onder andere diabetes type twee vind ik ook dat ze warm moet eten en fruit. Fruit eet ze niet want dan moet dat schoon gemaakt worden en dat is veel werk vind ze. Ik kook graag maar als het aan haar ligt alleen gebakken aardappelen, appelmoes of rabarber maar zoete groente niet bij warm eten. Geen boontjes wel sla, niet te grof is geen konijn en vind het lekker om spek of spekjes te eten bij de warme maaltijd. Elleboogjesmacaroni met saus maar geen rul gebakken gehakt. Help want alle dagen zweten om iets wat haar bekoort op tafel te zetten heb ik geen zin in. O ja dat moet even gezegd, het gaat haar niet om smaken want dat kan ik zegt ze.
Ik ben ook gek op brood. Warm eten kan me niet bekoren, maar gelukkig hou ik ook van fruit, groenten en kaas.
Ga gewoon eten. Je bent net een klein kind die altijd zegt: ik lust dat niet, ik lust zus niet. Pfff ga ons er niet mee lastigvallen!
Job,
Ik ben gek op eten. Altijd al geweest! Echter, van jongsaf aan heel onzeker geweest door een enorm traumatische ervaring in mijn jeugd. Hierdoor ging eten gebruiken om die emoties weg te eten. Het heeft mij jaren gekost om nu te zijn waar ik ben en wie ik ben in relatie tot eten maar ik heb geleerd om vroeger te omarmen en dat heeft de deur open gezet naar meer matiging in eten. Bij jou lijkt het omgekeerde het geval bij eten. 'Van je moeder moest je alles eten' en nu eet je dus niets meer. Wanneer ga je stoppen om je te verzetten tegen wat er vroeger is gebeurt?Ik ben ook zo'n "probleem-eter". Ik ben nu 30, getrouwd, en vader van een mooi meisje van net 6 maanden oud. Ik zit me nu al af te vragen hoe het moet als ze groter wordt.. ''ik wil dat niet proeven, papa eet dat ook niet.." Enfin, zal bij het begin beginnen, ik heb foto's als baby dat ik helemaal onder het eten zat en alles lustte! Totdat ik een jaar of 4 was en zelfstandig mocht (moest) eten. Wat er is gebeurd weet ik niet, maar daarna heb ik nooit meer goed gegeten. Niks lustte ik meer, geen groente's, na een paar jaar ook geen fruit meer. Op het brood alleen pasta/pindakaas/hagelslag e.d. en boterhamworst en kaas. Van mijn ouders moest ik wel hapjes proberen, maar niks werkte. Blijven zitten aan tafel totdat ik 1 hapje had genomen... zat ik tot bedtijd nog aan tafel. Belonen met lekkere toetjes, nee hoor meneer zei gewoon dan maar geen toetje. Of ik nam een hap, liep naar wc en spuugde het weer uit. Mijn ouders gingen met mij naar de dokter, ja hij is gezond, groeit goed en is nooit ziek. Laat het maar, hij gaat vanzelf weer eten, het is maar een fase..
Het bleek een lange fase van 4 jaar tot 30e... Schoolkamp 2x mee geweest, daarna nooit meer, want eten lustte ik niet. Uit eten met vriendinnetjes? Ik bestelde een kindermenu. In mijn toenmalige vriendengroep werd het gelukkig geaccepteerd dus ben ik wel iets vaker mee geweest, en er werd altijd heel lief rekening gehouden waar ze heen gingen. Maar ja, je word ouder, treft je droomvrouw, die blijkt heel erg van lekker koken te houden en uit eten te gaan.... Dat was dus een probleem, maar ze houd van me, accepteert het, maar het doet haar wel erg verdriet dat ze dat niet kan delen met mij. Dankzij haar eet ik wel iets meer nu (lees ik kan naar restaurants en bestel wienerschnitzel of sate), maar thuis moet ze altijd voor 2 koken.
Nu ben ik zover dat ik voor mijn dochtertje het goede voorbeeld wil geven, dus er moet een oplossing komen. Ik heb ooit al eens gezocht op hypnose maar kon niks vinden, dat lijkt mij namelijk de perfecte oplossing! Gewoon een keer onder hypnose, daarna proberen te eten zonder problemen, klinkt zo heerlijk, ook voor mijn vrouw dat ze na jaren een vent heeft waarmee ze WEL fatsoenlijk uit eten kan, of lekker voor kan koken die dat ook waardeert. Alle anderen die dit ongeveer meemaken en hun partners, heel veel sterkte, ik weet ongeveer wel wat jullie doormaken en de schaamte etc... ik zet dit in mijn favorieten dan kan ik het in de gaten houden! Ik hoop dat jullie reageren!Ik ben 13 en ik vrees dat ik exact hetzelfde heb. Ik lust bijna niks en ik schaam me er ontzettend voor. Ik heb zelfs meerdere malen gedacht om zelfmoord te plegen (gelukkig weet ik dat dit niet de oplossing is). Het is fijn om te horen dat ik niet de enige ben die dit heeft, dankjewel.
hoihoi, nou hier hetzelfde probleem! Vroeger moest ik wel altijd alles proeven, maar ik werd niet gedwongen om het op te eten.. Nu ben ik 22, en ik ga over mn nek als ik iets moet proeven wat ik dus ook echt niet lust. Zoals macaroni, als het in mn mond zit krijg ik al kokhalsneigingen en ik kan het ook echt niet doorslikken. Rijst kan ik nog doorslikken..maar vraag niet hoe.. Vrienden van me zeggen elke keer als ik blijf eten: Als je mijn kind was...blablabla. Kwil in de toekomst graag kinderen, maar ga hun maar eens leren alles te proeven, als ik het zelf niet eens wil/kan eten! Ik lust alleen spinazie (a la creme) en dat vind ik ook errug lekker. Sperziebonen (maar dan moet er mayo doorheen zitten), bloemkool krijg ik weg, maar vind ik echt niet lekker. En dan patat (en frikandellen en hamburgers) en pannekoeken/poffertjes. Aardappels ook, maar het moet helemaal fijn geprakt zijn, met de groente er doorheen en dan ook maar een heeeel klein beetje groenten en heeeel veel jus.. En brood..alleen wit of bruin, zonder "vieze" pitjes erin. Drinken is ook geen succes. Frisdrank met prik lust ik niet, en warm drinken ook niet.. Heel fijn ook in de winter als ik het hardstikke koud heb.. Wil er zo graag vanaf! En ook gewoon ns een keer pizza of weet ik veel wat eten samen met vrienden. Ik eet nu nooit meer bij vrienden *tenzij ze iets eten wat ik lust*. En uit eten? Doe mij maar een kindermenu. Ging vorig jaar op vakantie naar indonesie, ik heb elke dag patat gegeten. Was wel afgevallen, maarja krijg natuurlijk geen vitmanes enzo binnen! In het vliegtuig had ik ook een kindermenu aangevraagd. Iedereen keek me raar aan, en de stewardessen vroegen me of het een foutje was. IK WIL HIER VAN AF! Dus als jij iets weet om er vanaf te komen..laat het me weten..Heb precies hetzelfde......
Uit eten gaan is verschrikkelijk, het liefste zou ik bij de hele dure restaurants alleen maar een patatje bestellen :D
Als kind was ik al vreselijk kieskeurig en nog steeds vind ik weinig echt lekker. Eten is voor mij een moeten, als ik geen tijd heb, eet ik niet eens! Ik kan er niet van genieten. Veel 'vreemd' eten vind ik niet lekker zoals pizza, chinees etc.
Ik wil het wel graag lekker vinden, maar het lukt gewoon niet! Als ik echt tegen mijn zin eet en eet omdat ik anders onbeschoft over kom, kauw ik het niet, maar slik ik het meteen door zonder te proeven. Meestal met veel drinken erbij en alles zo vloeibaar mogelijk maken en wegspoelen.....
Vreselijk! Wie me helpen kan..... aub mail naar innorsd7@hotmail.com ! Zou je eeuwig dankbaar zijn!Ik ben Kitty en heb 2 zoons van 11 en 9 jaar. Onze zoon van 9 kan/durft ook niet van eten en/of snoepwaar te genieten. Dit is al vanaf zijn geboorte. Het eetpatroon is vrij eenzijdig. We hebben al heel wat uitgedokterd wat hiervan de oorzaak kan zijn. Ook begeleiding van dietiste gehad. We hebben wel het geluk dat hij ondanks alles bijna nooit ziek is. Zijn ontwikkeling is normaal. Onze oudste zoon kan echt van eten genieten. Tijdens de opvoeding maak je ook geen onderscheid dat de ̮̩̮̩n wel alles moet eten en de ander niet. Maar bij onze 9-jarige zoon komt het er kokhalzend uit wanneer hij iets nieuws wil proeven. Hij vindt het zelf erg vervelend dat hij niet veel lust. Hij zou ook graag een oplossing zien. Het liefst zou hij net als zijn broer gezellig mee willen eten zonder te bedenken wat hijzelf zal eten. Hij lijkt angstig om iets nieuws te proberen. Zijn keel lijkt dan te verkrampen. Ik zou hem heel graag willen helpen. Ik verwacht geen pasklare oplossing, maar misschien een nieuwe weg om in te slaan.
- Advertentie -
- Advertentie -
Cookies op gezondheidsplein.nl
Om gezondheidsplein.nl voor jou nog makkelijker en persoonlijker te maken, gebruikt Gezondheidsplein cookies (en daarmee vergelijkbare technieken).
Met deze cookies kunnen wij en derde partijen informatie over jou verzamelen en jouw internetgedrag binnen, en mogelijk ook buiten, onze website volgen. Met deze informatie passen wij en derde partijen de website, onze communicatie en advertenties aan op jouw interesses en profiel. Daarnaast kan je door deze cookies informatie delen via social media.
Als je op "Accepteer" klikt, dan geef je Gezondheidsplein toestemming om cookies voor social media en gepersonaliseerde advertenties te plaatsen. Lees hier meer over in ons privacybeleid en cookiebeleid.
Via "Cookie Instellingen" kan je zelf ook instellen welke cookies worden geplaatst. Je kan je keuze altijd wijzigen of intrekken op ons cookiebeleid
Gezondheidsplein is partner van onder andere Dokterdokter en Ziekenhuis. Wij werken samen met verschillende medische patiëntverenigingen, beroepsverenigingen, stichtingen en medisch specialisten.
© 2024 Gezondheidsplein