Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

"Ik kan geen fijne dingen meer met mijn rechterhand"

David (33 jaar) werkte vier jaar in een fabriek waar ruiten werden geproduceerd. Totdat hij drie maanden geleden een ongeluk kreeg waarbij zijn rechterhand zwaar verwond werd door het glas. Sindsdien kan hij niet meer het werk verrichten wat hij vroeger deed. Aangepast werk kon of wilde zijn werkgever niet voor hem regelen.

Het ongeval

"Ik ging met plezier naar mijn werk. De taken die ik uitvoerde waren leuk, met mijn collega’s kon ik goed opschieten. De kleine gebreken en het gebrek aan structuur die op de werkvloer te merken waren, nam ik voor lief. Totdat er op een dag grote zware ruiten, bedoeld voor een of andere super-de-luxe wolkenkrabber, op de werkvloer getransporteerd moesten worden van de ene productieafdeling naar de andere.

"Een collega bediende de kraan waarmee de ruiten werden opgetild. Die kraan werkt met grote zuignappen waarmee je ruiten op kan pakken. Helaas, die dag bleek dat de zuignappen niet meer zo effectief waren als ze behoren te zijn. De ruit donderde zo naar beneden terug op de tafel waarop ze lagen en viel half op mijn rechterhand. De ruit sprong, maar omdat het veiligheidsglas was, bleef deze in 1 geheel. Ik droeg altijd speciale handschoenen, maar daar heb je weinig aan als er een ruit van 18 millimeter dikte op valt. De druk van de ruit was vanzelfsprekend te veel voor mijn hand."

"Eerst voelde ik niet zoveel pijn omdat de adrenaline in mijn lichaam de pijn nog verdoofde, maar na een tijdje voelde ik de pijn opkomen. Ik ben direct naar het ziekenhuis gegaan waar ze foto's hebben genomen. Het bleek behoorlijk mis te zijn; mijn hand was op meerdere plaatsen gebroken, evenals mijn duim. Ook waren er door de druk van het glas meerdere zenuwen beschadigd."

"Ik ging met plezier naar mijn werk. De taken die ik uitvoerde waren leuk, met mijn collega’s kon ik goed opschieten. De kleine gebreken en het gebrek aan structuur die op de werkvloer te merken waren, nam ik voor lief. Totdat er op een dag grote zware ruiten, bedoeld voor een of andere super-de-luxe wolkenkrabber, op de werkvloer getransporteerd moesten worden van de ene productieafdeling naar de andere.

"Een collega bediende de kraan waarmee de ruiten werden opgetild. Die kraan werkt met grote zuignappen waarmee je ruiten op kan pakken. Helaas, die dag bleek dat de zuignappen niet meer zo effectief waren als ze behoren te zijn. De ruit donderde zo naar beneden terug op de tafel waarop ze lagen en viel half op mijn rechterhand. De ruit sprong, maar omdat het veiligheidsglas was, bleef deze in 1 geheel. Ik droeg altijd speciale handschoenen, maar daar heb je weinig aan als er een ruit van 18 millimeter dikte op valt. De druk van de ruit was vanzelfsprekend te veel voor mijn hand."

"Eerst voelde ik niet zoveel pijn omdat de adrenaline in mijn lichaam de pijn nog verdoofde, maar na een tijdje voelde ik de pijn opkomen. Ik ben direct naar het ziekenhuis gegaan waar ze foto's hebben genomen. Het bleek behoorlijk mis te zijn; mijn hand was op meerdere plaatsen gebroken, evenals mijn duim. Ook waren er door de druk van het glas meerdere zenuwen beschadigd."

Blijvende schade 

"Ik ben geopereerd en op zich is het allemaal goed gegaan, maar ik kan mijn rechterhand niet meer volledig gebruiken. Ik kan geen kracht zetten en geen kleine dingen goed vastpakken. Het werk wat ik deed, kon ik niet meer doen omdat ik daar dagelijks bezig was met het pakken van ruiten en het bedienen van fijne apparatuur op de productielijn."

"Mijn leven is niet ten einde en ik heb geluk gehad dat alleen mijn hand verwond is geraakt bij dit ongeval, maar het heeft toch impact op je leven. In mijn vrije tijd mocht ik graag schilderen, maar ik kan geen penseel meer vasthouden. En in de dagelijkse dingen merk je dat je minder kan met die ene hand. Even een kratje bier optillen, een briefje schrijven, het kost allemaal veel meer moeite. Ik moet er echt nog aan wennen mijn linkerhand vaker te gebruiken. Pas als een lichaamsdeel niet meer goed functioneert, merk je pas hoe belangrijk dat deel voor je was en hoe vaak je het gebruikt."

"Ik ben geopereerd en op zich is het allemaal goed gegaan, maar ik kan mijn rechterhand niet meer volledig gebruiken. Ik kan geen kracht zetten en geen kleine dingen goed vastpakken. Het werk wat ik deed, kon ik niet meer doen omdat ik daar dagelijks bezig was met het pakken van ruiten en het bedienen van fijne apparatuur op de productielijn."

"Mijn leven is niet ten einde en ik heb geluk gehad dat alleen mijn hand verwond is geraakt bij dit ongeval, maar het heeft toch impact op je leven. In mijn vrije tijd mocht ik graag schilderen, maar ik kan geen penseel meer vasthouden. En in de dagelijkse dingen merk je dat je minder kan met die ene hand. Even een kratje bier optillen, een briefje schrijven, het kost allemaal veel meer moeite. Ik moet er echt nog aan wennen mijn linkerhand vaker te gebruiken. Pas als een lichaamsdeel niet meer goed functioneert, merk je pas hoe belangrijk dat deel voor je was en hoe vaak je het gebruikt."

Werkgever liet me in de kou staan

"Wat mijn werkgever betreft, die kon geen aangepast werk voor mij vinden. Maar ik betwijfel of dat echt zo is. Ik denk eigenlijk dat ze me liever kwijt wilden zijn, want zij weten net zo goed als ik dat de werkomstandigheden en materialen niet allemaal conform de wetgeving waren. Die kraan met die zuignappen was al een heel oud beestje waar weinig onderhoud aan was gepleegd. Als dat wat vaker was bijgehouden zoals het hoort, had iemand op tijd geconstateerd dat de nappen al langere tijd niet goed waren en had ik die ruit niet op mij hoeven krijgen."

"Wat mijn werkgever betreft, die kon geen aangepast werk voor mij vinden. Maar ik betwijfel of dat echt zo is. Ik denk eigenlijk dat ze me liever kwijt wilden zijn, want zij weten net zo goed als ik dat de werkomstandigheden en materialen niet allemaal conform de wetgeving waren. Die kraan met die zuignappen was al een heel oud beestje waar weinig onderhoud aan was gepleegd. Als dat wat vaker was bijgehouden zoals het hoort, had iemand op tijd geconstateerd dat de nappen al langere tijd niet goed waren en had ik die ruit niet op mij hoeven krijgen."

Verder lezen

Reacties

    .
    - Advertentie -
    - Advertentie -