"Ik ging met plezier naar mijn werk. De taken die ik uitvoerde waren leuk, met mijn collega’s kon ik goed opschieten. De kleine gebreken en het gebrek aan structuur die op de werkvloer te merken waren, nam ik voor lief. Totdat er op een dag grote zware ruiten, bedoeld voor een of andere super-de-luxe wolkenkrabber, op de werkvloer getransporteerd moesten worden van de ene productieafdeling naar de andere.
"Een collega bediende de kraan waarmee de ruiten werden opgetild. Die kraan werkt met grote zuignappen waarmee je ruiten op kan pakken. Helaas, die dag bleek dat de zuignappen niet meer zo effectief waren als ze behoren te zijn. De ruit donderde zo naar beneden terug op de tafel waarop ze lagen en viel half op mijn rechterhand. De ruit sprong, maar omdat het veiligheidsglas was, bleef deze in 1 geheel. Ik droeg altijd speciale handschoenen, maar daar heb je weinig aan als er een ruit van 18 millimeter dikte op valt. De druk van de ruit was vanzelfsprekend te veel voor mijn hand."
"Eerst voelde ik niet zoveel pijn omdat de adrenaline in mijn lichaam de pijn nog verdoofde, maar na een tijdje voelde ik de pijn opkomen. Ik ben direct naar het ziekenhuis gegaan waar ze foto's hebben genomen. Het bleek behoorlijk mis te zijn; mijn hand was op meerdere plaatsen gebroken, evenals mijn duim. Ook waren er door de druk van het glas meerdere zenuwen beschadigd."