Sindsdat ik weet wat EQ precies inhoud, heeft IQ helemaal geen betekenis meer voor mij. De mens is een sociaal wezen en verlangt naar connectie met andere mensen. Dit zien we overal terug. Vandaar dat bedrijven liever werknemers in dienst hebben die een groot gevoel voor empathie hebben en situaties snel begrijpen. Een mens heeft een mens nodig om zich te kunnen ontwikkelen. Dus een persoon met laag IQ maar wel hoog EQ kan zich snel ontwikkelen door van andere mensen te leren en door samen te werken. Als je EQ laag is en je IQ hoog, begrijp je mensen minder en kun je je eigen kennis/vaardigheden nauwelijks bijspijkeren of ontwikkelen omdat je er nou eenmaal andere mensen voor nodig hebt.
Ik ben het ermee eens dat op scholen aandacht moet worden besteed aan EQ. Van mijn part mogen ze de helft van de schoolperiode tijd besteden aan EQ. Ik ben zelf 23 en heb mbo-4 afgerond, maar wat heb ik aan de opgedane kennis als mijn EQ laag is en ik niet weet hoe ik in de praktijk met mensen en situaties moet omgaan? Ik heb dus nooit positief in het leven gestaan omdat het zo zinvol is om in de huidige maatschappij met miljarden mensen op de wereld toch emotionele connectie te hebben, wil je je niet alleen en onbegrepen voelen. Het leven voor mensen met een hoog EQ is genieten en het gezellig hebben met andere mensen. Het leven voor mensen met een laag EQ en hoog IQ is als een studie om mens&maatschappij te kunnen begrijpen, genieten hoort er amper bij. Ik hoop voor de mensen met een laag EQ dat ze altijd optimistisch zullen blijven. Ieder mens heeft wel bepaalde bedoelingen bij een daad, het is een kwestie om die bedoeling te achterhalen. Misschien moeten we meer mensen en situaties observeren, zodat wanneer het ons overkomt, we in staat zijn het goede te doen! Voor mij geldt: Succes door IQ= 0%, succes door EQ=100% Ongetwijfeld!