Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Wat betekent je moeder voor jou?

Je moeder: je bent uit haar geboren en bent op die manier voor altijd met haar verbonden. Maar de rol die je moeder speelt in je leven hoeft niet altijd even goed te zijn. 

Voor de één is haar moeder haar beste vriendin, voor de ander diegene die altijd klaar staat met goede raad of bijspringt door bijvoorbeeld op de kinderen te passen. Weer een ander heeft misschien niet zo'n ideale band met haar moeder of er is zelfs helemaal geen contact. Misschien ben je niet door je biologische moeder grootgebracht of is je moeder ziek of gehandicapt waardoor de rollen zijn omgedraaid en jij voor haar moet zorgen in plaats van zij voor jou.

Soms is er een conflict dat zo groot wordt dat het tussen jullie in blijft staan en een prettige moeder-dochter-relatie in de weg staat. Als je nog thuis woont, is er misschien strijd over vriendjes, roken en laat thuiskomen. Later kunnen er verschillende opvattingen zijn over je levensstijl of de opvoeding van je kinderen. Een scheiding van je ouders kan er ook voor zorgen dat de band met je moeder verandert.

Wat is de rol van jouw moeder in je leven? Is die rol in de loop der jaren veranderd? En vind je dat je het contact met je moeder kunt verbreken als er problemen zijn die een goed contact in de weg staan? Of blijft je moeder toch je moeder en moet je daar steeds je best voor blijven doen?

Reacties

  • Linda

    17 december 2018 12:59

    Ik heb nooit iets aan Mijn moeder gehad. Altijd was mijn broer haar lieveling. Hij kon niks fout doen en kreeg en mocht alles. Mij uitschelden, slaan, zwart maken bij anderen en negeren was hoe ze met haar dochter omging. Wat was ik blij toen ik na de middelbare school het huis uit kon! Contact was er haast nooit omdat mijn moeder alleen maar bezig was met zichzelf. Interesse in mijn zwangerschappen en haar kleinkinderen was ook spoorloos. Nu heeft ze de ziekte van parkinson en moet ik ineens van alles voor haar doen! Ik heb het hier zo ontzettend moeilijk mee! Haar lieveling, mijn broer, is in het buitenland gaan wonen en trekt zich nergens iets van aan.... hij wacht gewoon op haar erfenis. Mensen bellen en mailen mij om te zeggen wat ik allemaal voor haar moet doen. Ik weet niet hoe het verder moet.... zijn er nog mensen die dit meemaken?

    • Y.

      18 september 2018 22:38

      Wat mijn moeder voor mij betekent?

      Nou ik heb werkelijk geen idee.

      Ik ben een meisje van vijftien jaar en heb al vijf jaar geen contact met m'n vader en bijna een jaar geen contact meer met m'n moeder.
      Ik woon in een woongroep en voor mij is mijn moeder, mijn moeder alleen anders als andere.
      Het voelt alsof ze niet om me geeft, alsof ze me niet die liefde geeft die andere kinderen wel krijgen.
      Ik voel me zo eenzaam en ongelukkig.
      Nu ik niet meer thuis woon ben ik een schande voor de familie.
      Hier op de woongroep willen mijn begeleiders mij helpen, maar mijn vertrouwen heb je niet zomaar.
      Dat komt omdat, als je moeder altijd zo negatief over je praat en je haar wel wil, maar niet kan vertrouwen omdat je denkt dat ze weer over je gaat praten tegen anderen. Dan is je vertrouwen bij iedereen gewoon weg.

      Ik wou dat alles anders was, dat zij anders was en dat ik weer een beetje vreugde in me leven had.

      • Bridget

        02 juli 2018 21:55

        Het is volslagen onvanzelfsprekend dat een ouder ook een goede ouder is. Heel veel mensen kunnen kinderen krijgen...of het ook een goed idee is, is een tweede.

        Mijn moeder is heel vreemd, gedraagt zich enorm afhankelijk (maar alleen als het haar uitkomt!) en zit vol afgunst. Het kost me heel veel om contact te hebben want je moet altijd op je hoede zijn omdat ze op elk moment in staat is over je grenzen te gaan. Ze heeft daar totaal geen gevoel voor voor andermans grenzen. Is zogenaamd met anderen bezig, maar altijd om hun situatie te vergelijken met die van haar, heel egocentrisch dus.

        Ik zie op facebook rond moederdag altijd van die leuke plaatjes voorbij komen van: jij bent de liefste moeder en bedankt mam. Hoezo?! Ja bedankt mam dat je zoveel invloed op mijn leven hebt... Mijn moeder (mijn vader trouwens ook) is niet in staat onvoorwaardelijk van haar kinderen te houden. Het is een hele complexe en energieslopende relatie.

        • Min-kind

          30 april 2018 22:13

          Ik ben halverwege 30 en ik voel mij net een wees met levende ouders. Mijn vader heeft een mooi nieuw gezinnetje waar er geen plaats voor mij is (geen contact). Mijn moeder heeft mijn broer 'golden child' altijd beter behandeld en over mij geroddeld (weg contact). Als ik ongesteld werd ging zij het expres aan hem vertellen. Zij sloeg mij terwijl ze wist dat ik niks gedaan had. Ze nam dingen van mij af om een hem te geven als hij het wou. Ik werd echt gepest in huis. Ik heb weinig vrienden omdat zij al mijn vriendschappen dwarsboomde. Ik mocht nooit ergens spelen en bij mij spelen was uit den boze. Daarom ben ik een einzelgänger geworden op een jonge leeftijd. Oh wat haatte ik mijn leven. Ik wou zo graag dood.

          Tot de dag van vandaag schept zij over hem op terwijl IK degene ben die stom genoeg geld aan haar geef of spendeer. Desondanks blijf ik het min-kind. Vanaf kleins af aan moest ik mijzelf redden. Wat kinderbijslag en kinderalimentatie voor de kinderen? Ze wou zelfs mijn studiefinanciering op haar rekening laten storten, maar dat kon gelukkig niet. Zij noemt zich een goede moeder. Omdat je je kind eten en onderdak geeft, betekent dat niet dat je je rol al moeder volbracht hebt.

          Zodra ze denkt dat ik een relatie met een persoon heb zoekt ze een manier om onrust te beginnen. Door mijn ouders wil ik zo graag een eigen gezin dat ik vaak $#!T heb gepikt van mannen. En altijd kiest zij dan de kant van mijn ex. Hoe slecht hij mij ook behandelt (toen zij boos op mij was is zij gaan liegen over en weer waardoor wij niet meer samen zijn, waar ik vrede mee heb inmiddels).

          Ze heeft ervoor gezorgd dat ik een OTS opgelegd had gekregen. Heeft mij 2 jaar van mijn leven gekost, maar ik heb mijn onschuld kunnen bewezen omdat mijn hulpverlener mijn moeder door had. Vorig jaar had ik VeiligThuis nog achter me aan maar mijn voormalige hulpverleenster had hier een stokje voor gestoken. Zelfs op de opvang van mijn dochtertje ging mijn moeder tegen de leidsters liegen over mij.
          In het dagelijks leven kan zij het niet voor mij opnemen. Ze zegt dat ik oud genoeg ben. Soms voel ik mij schuldig om te zeggen en denken hoe erg ik haar haat. Ze heeft vaker gezegd hoe zeer zij mij had willen weg laten halen en niet de andere nakomeling toen zij de kans had.

          Zij heeft mijn mentale groei belemmerd. Ik loop 15 jaar achter lijkt het. Heb niet kunnen studeren wat ik wou omdat ik daar geen geld voor heb. Op de middelbare school heb ik mijn eigen schoolgeld moeten betalen. Ik heb een torenhoge schuld bij DUO omdat ik anders niet kon studeren. Het studeren ging moeilijk omdat mijn hoofd in de knel zal.

          Toen kwam depressie in volle vaart aanzetten. Ik ga al jaren naar een psy en hij noemt het 'loyaliteitsgevecht' waar ik mij in bevind. Ik vind het soms moeilijk om liefde te tonen aan mijn dochtertje, maar geen denken aan dat zij in mijn voormalige voetstappen gaat treden. Omdat ik niet in de voetstappen van mijn moeder getreden ben. Ik doe al veel betere dingen met haar, maar naar mijn gevoel is het nooit voldoende.

          Als ik in de toekomst ga trouwen dan zal ik niet met haar mijn jurk uitzoeken. Zij zal mijn toekomstige man niet leren kennen. En NEE mijn ouders lopen niet met mij mee naar de altaar. Hoogstwaarschijnlijk zullen zij net als de ander gasten een uitnodiging krijgen tegen die tijd and that's it.

          Het is geen beginnen aan om mijn leven zo snel op te sommen. Maar oh wat haat ik haar. Als zij morgen er niet meer zou zijn zou ik shocken maar ik zal niet lang rouwen. Hoe kan ik rouwen om een narcistisch manipulatief persoon die mij zo geschaad heeft?

          Ik heb haar wederom geblokkeerd waar het mogelijk is. Aan de ene kant wil ik haar bellen en praten over niks, maar aan de andere kant wil ik voortbestaan zonder haar. Ik wou dat ik een mama had waar ik vroeger om de tafel mee kon zitten met melk en koekjes, maar die droom moet ik realiseren met mijn (toekomstige) gezinnetje want voor mij is het een bedrog, te laat.

          • lenco

            04 september 2017 10:30

            Helaas zit ik met een moeder die mij niet wil helpen of ondersteunen en constant afwijst. Ik heb al jaren nachtmerries en onrustige nachten omdat ik droom dat ik schreeuw tegen m'n moeder en ze mij nog niet ziet staan.

            Als ik haar hierop aanspreek, krijg ik antwoorden als volgt: vroeger kon je naar het buitenland, misschien kan je met iemand praten, misschien moet je ander werk zoeken... En dat terwijl ik zo duidelijk aangeef dat ik haar nodig heb in bepaalde ondersteuning emotioneel gezien.

            Ik ben meerdere keren bij psychologen geweest en die geven allen aan dat ik niet hoef te verwachten dat er een emotionele band kan worden ontwikkeld en dat ik niet moet denken dat ik ondersteund zal worden.

            Dit is na al die jaren helaas mijn ervaring waarin ik dom ben geweest en misschien ook wel hoop had dat het misschien wel zou gebeuren. Ik kan niet zeggen dat ik een leuke jeugd heb gehad. Pubertijd ook niet en jongvolwassen ook niet, er is geen steun voor mij tenzij ik ervoor ga betalen

            Het maakt mij zo moe en onzeker en down dat ik het liefst alle contact verbreken wil en mijn eigen leven wil gaan leiden.

            • geena

              31 januari 2017 22:35

              ik heb geen moeder en vader, ze zijn narcist.

              • Verloren zoon

                24 oktober 2016 23:13

                Ik geef veel om mijn moeder, ook al doe ik haar veel verdriet met mijn destructieve gedrag. Mijn moeder voelt zich al jaren wanhopig omdat het steeds slechter met mij gaat. Ik snap eigenlijk niet waarom mij moeder mij nog steunt na alles wat er is gebeurd, ik denk dat ze echt van me houdt. Ik zou graag iets willen doen waardoor zij weet trots op mij kan zijn. Ik voel me zo stom dat ik niet in zie dat ik me moeder verdriet doe. Ik voel me echt een slecht mens. Mijn moeder verdient de wereld voor al haar kracht die ze heeft.

                • Marie

                  19 juni 2016 00:17

                  Hallo allemaal,

                  Omdat ik geen recent en actief lotgenoten contact kan vinden, heb ik een forum aangemaakt.
                  Ik zou graag contact hebben met mensen die ook een moeizaam contact met familie hebben en/of te maken hebben met een breuk.
                  Misschien zijn er anderen die met hetzelfde zitten.
                  http://familieruzie.forum2go.nl

                  Groetjes, Marie

                  • Annemieke

                    18 juni 2016 22:11

                    Ik heb best een goede band met mijn moeder en de rest van het gezin, maar de laatste tijd met mijn broer wat minder. Zijn vriendin neemt de moeder rol over, help.

                    • Nola

                      09 juni 2016 19:06

                      Ik heb sinds een aantal jaren geen contact meer met mijn moeder. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik vijf jaar was. Mijn moeder is daarna zeer gewelddadig geworden, ook geestelijk ben ik mishandeld. Wij kregen als gezin veel hulp van allerlei instanties, omdat mijn moeder het zo zwaar had met de opvoeding van haar kinderen. Iedereen vond haar een hele goede lieve moeder. Niemand heeft gezien hoe ze haar kinderen heeft mishandeld. Het heeft me ontzettend veel gekost om een en ander te verwerken, maar je blijft altijd zitten met een wond. Mijn moeder heeft zich nooit kunnen veranderen, ze is altijd een zeer onaangenaam persoon gebleven. Ik heb het echt geprobeerd met haar, maar het ging gewoon niet meer. Ik moest er wel vijftig jaar voor worden.

                      .
                      - Advertentie -
                      - Advertentie -