Ha Sabien,
De non-verbale communicatie heeft inderdaad invloed (in sommige gevallen overigens een verstorende invloed), maar die wordt niet geheel uitgeschakeld door het gebruik van e-mail en chat.
Vanuit mijn ervaring kan ik vertellen dat (inderdaad) bijna uitsluitend mensen reageren die redelijk tot goed in staat zijn om hun probleemsituaties te verwoorden. De methode van hulpverlening selecteert op die manier al voor een groot deel de cliÃÆënten.
Overigens denk ik dat je in algemene zin op moet passen om het zgn 'ziektemodel' toe te passen op de psyche van de mens. Het scheelt nogal of je ervan uitgaat dat iemand ziek is (stellen van een dwingende diagnose) of dat iemand op een bepaald gebied in zijn of haar ontwikkeling geblokkeerd is dan wel hulp kan gebruiken. Overigens is deze overweging meegegeven door de zwaarte van de problemen die mensen mij voorleggen.
Persoonlijk spreek ik dan ook niet van een globaal minimaal ontwikkelingsniveau, maar slechts van de mate waarin iemand in staat is zijn of haar situatie onder woorden te brengen.
Overigens kan ik mij helemaal vinden in de zorgvuldigheid die jij betoogt.
Heb je overigens wel eens bekeken hoeveel mensen uit een sociaal isolement komen dankzij internet/computers? Uiteindelijk komt het neer op alles met mate en in evenwicht, dat geldt ook voor internetgebruik.
Vriendelijke groet, Rick