Gezondheidsplein is een informatieve website over gezondheid. De gezondheidsinformatie op deze website staat los van eventueel getoonde advertenties.

Hoe ga jij om met eenzaamheid?

Je kunt alleen zijn, maar je niet eenzaam voelen. Het omgekeerde kan echter ook het geval zijn: niet alleen, maar toch eenzaam. Eenzaamheid is een groot probleem onder ouderen. In ons land zijn naar schatting 200.000 ouderen eenzaam. 

Als je je eenzaam voelt, kun je je daardoor flink beroerd voelen. En niet alleen geestelijk, want het is gebleken dat eenzaamheid ook slecht is voor je lichamelijke gezondheid. De kans om eenzaam te worden is groter als je een slechte gezondheid hebt en een klein sociaal netwerk. Daarnaast neemt het risico op eenzaamheid toe als je weduwe of weduwnaar bent geworden of na een scheiding.

Je kunt zelf allerlei dingen ondernemen om eenzaamheid tegen te gaan. Vooral het bouwen aan een vriendenkring is hierbij aan te raden. Je kunt dat bijvoorbeeld doen door naar een vereniging te gaan, clubs te bezoeken of een cursus te gaan volgen.

Ben jij eenzaam? Hoe ga je om met eenzaamheid? Wat doe je eraan om te voorkomen dat je eenzaam wordt? Oordeel mee over eenzaamheid! 

Terug naar het begin

Reacties

  • mathijs

    25 december 2018 12:48

    Ik ben 53 en ik ben eenzaam, want vrienden die bij mij thuis komen heb ik eigenlijk niet en ik heb geen familie meer. Het enige wat ik nog heb is mijn poes, mijn bus, en mijn bedrijf.

    • Catharina

      26 december 2017 23:32

      Omdat mijn man sukkelt met met Ijn gezondheid, doen we steeds minder samen.Het verschil in energieniveau is te groot geworden. Ik wil mijn netwerk uitbreiden om er toch op uit te gaan en plezier te beleven in fietsen, wandelen, sporten in groepsverband, schilderen etc .etc.

      • Ate

        23 januari 2017 20:03

        Ik ben ook eenzaam, 57 jaar, maar al vanaf de middelbare school had ik weinig aansluiting. Mijn tweelingbroer kreeg altijd alle aandacht. Steeds meer ben ik een maskertje gaan dragen. Naar buiten toe speel ik de vlotte single vrouw, maar als ik thuis ben voel ik me zo alleen en wil ik niet lastig zijn. Veel twijfels over mezelf over hoe ik over kom. Mijn moeder was en is altijd heel kritisch op mij. Ik kan moeilijk bindingen aangaan, behalve met mijn dochter, maar die wil ik er niet mee belasten.

        • bientje

          18 december 2016 13:50

          Hoi, dag Bo,
          Fijn dat je durft uit te komen van hoe jij je voelt, nu ik ben al acht jaar single en door mijn drukke agenda voor mijn kinderen hun hobby's, maak je nauwelijks tijd voor ander belangrijke dingen in het leven. En die eenzaamheid is er en die begint te knagen zeker tegen het eindejaar periode, niets is je te veel omdat je alles wil doen voor je kinderen en herken heel goed wat is om verlaten te worden of je er zelf voor heb gekozen hebt of niet, dat je er alleen voor staat en niemand tegen je zegt wel doen, och ja ik probeer er in te blijven geloven dat de juiste persoon op de juiste moment in je leven komt en dat het afzien van zoveel jaren pijn en verdriet die je alleen draagt een einde aan zal komen en vlug mogen vergeten mogen worden vanuit liefde als twee mensen elkaar hebben gevonden.
          knuf

          • Marlon

            21 juni 2016 23:51

            Hallo mensen,

            Ik ben een man van 37, en ben soms nog eenzaam, al had ik het de afgelopen jaren behoorlijk zwaar. Ik ben ook alles verloren wat ik bezat, twee maal toe in drie jaar tijd. Met nog de nodige problemen voor die tijd en erna. Ik zit er zelfs nu nog midden in, maar ben goed bezig al zeg ik het zelf.
            Wat ik zelf heb gedaan is eens goed naar binnen kijken, en het eerste wat ik mezelf vroeg in de spiegel was; ben ik gelukkig met mezelf? Ik zal de details maar besparen, ik kan wel zeggen dat het antwoord nogal confronterend was, en een duidelijk ´Nee´.
            Door mijn verleden en hedendaagse stribbelingen, had ik zelf een flink negatief zelfbeeld gecreëerd. Wat in mijn ogen al geluk en liefde of vriendschappen in de weg kan staan. Ik ben alleen een richting ingegaan, van zelfhulp om het maar zo te zeggen. Ik ben juist gaan zoeken naar wat mij gelukkig kan maken, en eerst weer eens van mezelf gaan leren houden, want laatste heb ik nooit gekund. Ik moet zeggen dat het heel lastig is en soms had ik ook terugvalletjes, maar ik ben wel tevreden.
            Ook heb ik gezocht naar iets wat ik echt leuk vind om te doen, zoals sporten. De ene is gebaad bij teamsport, de andere bij fitness of vechtsport. Voor een ander kan dat weer iets heel anders zijn. Ik vind wel dat eenzaamheid nogal wordt onderschat, zoals ook bij depressie. Terwijl die twee zaken bij mij hand in hand lopen, maar ook dat verschilt per persoon. Ik wens ook iedereen heel veel sterkte, maar ook kracht! Het klinkt misschien heel cliché, maar de enige persoon die je kan helpen, ben je zelf. Alleen moet je het eerst inzien, er dan voor openstaan en dan knallen!

            Groetjes, een mede-semi-eenzame ziel in ontwikkeling ;)

            • Hazesfan

              07 juli 2016 01:18

              Hallo Marlon,

              Ik heb met heel veel herkenning je verhaal zitten lezen en vind het goed van je dat je zelfhulp heb gevraagd.
              Het grootste probleem is inderdaad dat je geen of weinig eigenwaarde hebt, ik zou willen dat ik die ook zou vinden maar vind het maar lastig te vinden. Ik hoop dat je jezelf in de spiegel aankijkt en tevreden bent met jezelf. Ik heb respect voor je en ben een beetje jaloers ;-)

              Groetjes, een eenzame vrouw van 36 jaar.

            • Remy alleen op de wereld

              24 mei 2016 22:20

              Ik ben nog zo jong en al zo lang eenzaam ik snap niet waarom. Ben altijd wel een loner geweest, ongewild en onbedoeld, maar als je vanaf je jeugd alleen maar elke keer weggegooid wordt naar weer een ander kindertehuis of adoptiegezin dan bouw je nooit een band op. Ik ben nu 36 en zo eenzaam als nog nooit tevoren. Een paar weken geleden heb ik een ernstig ongeluk gehad en zie nu pas hoe (echt) mijn (vrienden en/of kennissen) zijn. Ik zit alleen maar alleen en kan al bijna niets. Dan laten de mensen waar ik op vertrouwde me ook nog in de steek, ik kon ze al op één hand tellen! Ik ben zo verdrietig! Ik ben echt geen slecht mens en sta altijd voor een ander klaar. Het enige dat ik echt wil is een leuke vriendin waar je werkelijk lief en leed mee kan delen, je geheimen aan kan vertellen en lekker mee op uit kunt. Waarom lijkt dat zo onmogelijk?! Ik ben niet iemand die zelfmedelijden gaat zitten hebben of die zich steeds verder laat weg zakken, maar ik ben het nu wel echt zat! Iedereen heeft zijn trots ik dus ook en daarom laat ik mensen niet snel mijn verdriet en pijn zien. Ook ben ik voorzichtig, want ik heb al genoeg mensen leren kennen die heel anders bleken te zijn of die je uiteindelijk net zo hard lieten vallen. Vertrouwen raak je kwijt, muur bouw je op, maar wil ik dit? Nee! Hoe nu verder, wat moet ik doen? A.u.b. advies is welkom, een beter begin begint bij jezelf, maar wijs me de juiste richting op.

              Heel veel liefs,
              Wil geen Remy meer zijn.

              • Katja

                16 mei 2016 18:02

                Ik voel me erg eenzaam na mijn scheiding, ik heb een hele lieve familie en vriendinnen maar toch ligt er vaak een steen op mijn maag...

                • Frans

                  14 februari 2016 00:03

                  Ik voel me ook erg eenzaam. Na 28 jaar huwelijk (net op het punt dat de twee kinderen uit het huis zijn) gaat mijn vrouw er vandoor met een andere man van het werk. Nu reeds drie jaar geleden. Ik heb ondertussen een nieuwe vriendin leren kennen, maar die had het eigenlijk nooit gemeend met de ware liefde. Je loopt dan rond in je huis alsof het een spookhuis is. Je krijgt nachtmerries en je lichaam trilt van de zenuwen omdat je weerom alleen was. De rit naar huis van je werk wordt ondraaglijk. Er zijn ook heel veel items waar je samen van hield en hebt ondernomen, zelfs je eigen hobby's die je nu niet meer durft te doen vanwege de herinnering. Ik voel me in steek gelaten. Waarom leven we toch in zo'n verarmde wereld zonder mildheid en met zo veel scheidingen.

                  • Eve

                    03 mei 2016 11:32

                    Wanneer je uitgehuild bent en over je zelfmedelijden heengestapt bent, ga dan eens zuiver naar jezelf kijken. Steek de hand in eigen boezem, al of niet met anderen (professionele hulp of soms gewoon met een vriend) en misschien kom je er dan achter dat het ook best eens aan jezelf zou kunnen liggen.
                    Ga er mee aan de slag, schroom niet om alleen dingen te ondernemen. Ondanks alle vreselijke dingen op deze wereld blijft er nog genoeg moois over! Het is voorjaar, kijk en geniet van alles om ons heen.

                  • Bo

                    23 december 2015 00:12

                    Voel me verschrikkelijk eenzaam als 42 jarige man. Ik woon in Lommel als Nederlander zijnde en had een relatie, opeens was ze weg. Ik zie vreselijk op tegen de kerstdagen, dagen die altijd zo gezellig waren. Voor het eerst ben ik alleen nu met kerst en oud&nieuw. Ik zou willen dat ik in winterslaap kon. Ik weet me geen raad met deze situatie. Ik heb kinderen, maar anders was ik absoluut vertrokken van deze aardkloot.

                    • Lonly

                      28 november 2015 09:44

                      Ik ben eenzaam en ben over een paar dagen vijftig. Ik zie op tegen die maand december. Ik ben er zo klaar mee met al die GEZELLIGE feestdagen. Ik heb geen werk kunnen vinden want ik ben te oud. Ik ben 2 maanden dakloos geweest en heb nu gelukkig een mooi ruim huisje gevonden. Ik ga alleen naar buiten om boodschappen te doen en verder? Wat moet ik buiten? Wandelen was gaaf maar niet alleen. Ik hoop dat de maand december snel voorbij is.

                      Lonly

                      .
                      - Advertentie -
                      - Advertentie -